Al om half zes aan Tiener en al
een glaasje bietensap
24I sp
Phelps dan toch
succesvolste ooit
De speelplaats
Brits kroonjuweel
Dat het Nederlands vrouwen
hockeyteam gisteren uit eiland
jes leek te bestaan kwam niet
door het vroege aanvangstijdstip
van de wedstrijd tegen Japan, be
zwoeren de speelsters. Apart
was het wel, om half negen 's
ochtends spelen.
door Rik Spekenbrink
LONDEN - De één had de wekker
om vijf over vijf staan, de ander
om tien over vijf De gordijnen wa
ren de hele nacht opengebleven,
zodat de hockeysters van Oranje
voor zover mogelijk 'natuurlijk'
wakker werden van het buiten
licht. Binnen twintig minuten wa
ren de speelsters buiten al los aan
het lopen, rekken en strekken. „En
om half zes zaten we aan het bie
tensap", zegt Lidewij Weiten, kort
na de met 3-2 gewonnen groeps
wedstrijd tegen Japan.
Weiten wordt wel eens geksche
rend 'de prinses' genoemd, omdat
haar op jonge leeftijd zeer mooie
dingen gebeuren en ze, bijvoor
beeld, kan genieten van een dutje.
Maar de aanvalster had gister
ochtend geen moeite met het vroe
ge tijdstip van spelen.
„We wisten dat al een paar weken,
je stelt je daarop in. We zijn om
tien uur gaan slapen. Dan is het
even wakker worden, ogen open
en dan is de sfeer meteen goed.
Dat sapje is niet lekker, zeker zo
vroeg niet, maar verder geen pro
bleem. Ik heb ook nog twee ge
roosterde boterhammetjes op met
banaan en appelstroop."
Aanvankelijk kwamen de twee
Oranje hockeyteams goed weg na
de loting: niet één keer beginnen
om half negen. Na protest van on
der anderen de Australische man-
Lidewij Weiten is de Japanse Sachimi Iwao te snel af. foto Koen Suyk/ANP
nencoach moesten beide ploegen
er toch een keer aan geloven, de
vrouwen dus gisteren. Eenmaal op
het veld vervliegt het besef van
tijd, zegt Weiten. „Hoe laat is het
nu? Het voelt als middag", zegt ze
om klokslag tien uur. „Ik ga straks
nog wel even een 'powernapje'
doen, denk ik."
Dat is het voordeel van een ontbijt-
wedstrijd. Het is nog niet warm
(dat werd het gisteren trouwens so
wieso niet) en de rest van de dag
ligt nog voor je. „We hadden ook
geen rij bij het ontbijt en de tafel
voor het uitzoeken", zegt verdedig
ster Sophie Polkamp met een lach.
„Maar je bent echt niet de enige
die zo vroeg op is, hoor." De
roeiers, bijvoorbeeld, staan vijf uur
voor aanvang van hun wedstrijd
op, dat is geregeld nog vóór vijf
uur.
Bondscoach Max Caldas en de
speelsters gebruikten het aanvangs
tijdstip niet als excuus voor de slor
dige wedstrijd die Oranje had afge
werkt tegen Japan. „Als je eenmaal
opstaat en bezig bent, kan het
voor je gevoel ook één uur in de
middag zijn. Daar wil ik de schuld
echt niet aan geven", zei aanvoer
ster Maartje Paumen. Maar toch:
„We waren een soort eilandjes in
het veld, te veel één tegen één en
net overal een stap te laat."
Het Nederlands elftal kwam wel
op 3-0 voor (weer twee keer Kim
Lammers en tussendoor Ellen
Hoog), maar was ook in die fase al
niet top. Dat strafte Japan na rust
af, maar met twee doelpunten le
verde dat de Aziaten uiteindelijk
niets op. „Onze aannames waren
slecht, simpele ballen sprongen
tien meter van de sticks. Het leek
wel alsof de wedstrijd ons niet in
teresseerde", zei Caldas. „Maar we
staan wel op 'zes uit twee', zo is
het ook."
De succesvolle tienermeisjes
bij het zwemmen zijn het
gesprek van de dag in Lon
den. Piepjonge olympisch
kampioenen, het is geen
nieuw fenomeen.
door Rob de Bruyn
Franziska van Almsick
(Duitsland), Laure Manau-
dou (Frankrijk), Amanda
Beard (VS), Kyoko Iwasaki
(Japan), allen waren nog pubers
toen ze voor het eerst olympisch
eremetaal veroverden. Niet in alle
gevallen goud, maar dan zaten ze
er toch dicht tegenaan.
Van Almsick, Iwasaki (beiden in
Barcelona, 1992) en Beard (Atlanta,
1996) waren pas veertien jaar
toen ze bij hun debuut meteen in
de prijzen vielen, Manaudou was
zeventien tijdens de Spelen van
2004 in Athene.
Tienermeisjes die olympisch kam
pioen worden, het is op de Spelen
in Londen een veelbesproken the
ma na drie verrassingen bij het
zwemmen. De zestienjarige Shi-
wen Ye uit China pakte zaterdag
de titel op de 400 meter wissel
slag. In de dagen daarna beklom
men ook Missy Franklin (17, VS,
100 rug) en Rüta Meilutyte (15, Li
touwen, 100 school) de hoogste
trede van het erepodium. Van een
nieuw fenomeen is geen sprake.
Net als het turnen heeft het zwem
men al langer heel jonge kampioe
nen, zeker bij de vrouwen.
Het begint met talent. „Maar ie
mand moet ook in de juiste omge
ving kunnen trainen, in een profes
sioneel klimaat, waarin er zo ge
richt mogelijk gewerkt wordt",
zegt Teri McKeever, hoofdcoach
van de Amerikaanse zwemsters.
McKeever geeft toe dat bij vrou
wen kan meespelen dat ze gemid
deld genomen lichamelijk sneller
volwassen worden dan mannen.
Maar ook bij hen zijn voorbeelden
van erg jeugdige kampioenen. Ian
Thorpe was zeventien toen hij tij
dens de Spelen van Sydney drie
gouden en een zilveren plak op
eiste. Na een rustpauze, een ren
tree en een mislukte poging om
zich te kwalificeren voor Londen,
is Thorpe nu analist bij de BBC.
„Zeker bij tieners zie je dat ze ooit
in een jaar tijd enorme vooruit
gang boeken", zei hij gisteren.
In Nederland dient Dion Dreesens
als voorbeeld. De Limburger (19)
ging in mei 2011 trainen bij Jacco
Verhaeren. Een jaar later had hij
op de 200 vrij bijna drie seconden
van zijn pr afgehaald. „Bij zwem
men is een goede techniek van
groot belang. En ook de grotere li
chamelijke flexibiliteit van een
jong iemand kan voordeel opleve
ren", weet Verhaerens collega-
coach Martin Truijens. „En natuur
lijk is winnen ook een kwestie van
er op het juiste moment staan."
In Londen viel in relatie tot de
prestaties van Ye en - in mindere
mate - Meilutyte het 'D-woord'.
De uitslagen waren zó opvallend
dat ze als verdacht werden aange
merkt, vooral vanuit Amerikaanse
hoek. Men vond het 'ongelooflijk'
dat Ye op de 400 wissel haar laat
ste vijftig meter sneller had afge
legd (0,17 seconde) dan de win
naar bij de mannen, Ryan Lochte.
De Chinezen waren verontwaar
digd en boos.
Ook Meilutytes Britse coach Jon'
Rudd was 'not amused'. „Voor
sommigen komt het misschien als
een schok, maar ook andere men
sen kunnen hard zwemmen. Niet
alleen Amerikanen", was zijn ant
woord.
zie onze website:londen2012
Het laatste nieuws over de
Olympische Spelen in Londen.
woensdag 1 augustus 2012
LONDEN - Het kostte toch net iets
meer moeite dan verwacht, maar
Michael Phelps is na gisteren de
meest succesvolle olympiër ooit.
De Amerikaan won zijn negentien
de olympische medaille.
Phelps won goud met de Ameri
kaanse estafetteploeg op de 4x200
meter vrije slag. Daarmee schreef
de zwemlegende historie, aange
zien hij nu de atleet met de meeste
olympische medailles is.
Eerder op de avond had Phelps nog
een fikse domper te verwerken.
Hij werd op de 200 meter vlinder
slag geklopt door de Chad le Clos.
De Zuid-Afrikaan hield de Ameri
kaan daarmee nipt (op 0,5 secon
den) van zijn derde opeenvolgende
titel af) wat een unieke prestatie
was geweest.
90aeee9««seae««Q«8s>s»e««
door Rik Spekenbrink
handboogschieten. Daar moeten
de Britten even aan wennen. Nor
maal is hier de stokoude Maryle-
bone Cricket Club (MCC) gehuis
vest. Het overdragen van de sleutel
van Lord's aan organisatiecomité
Locog voelde dan ook als 'het weg
geven van de Britse kroonjuwe
len'. Het chique kantoor van MCC-
baas Derek Brewer doet nu dienst
als dopingkamer. Het oudste sport
museum ter wereld in Lord's is al
leen nog toegankelijk met een vrij
williger. Maar: straks in de herfst,
zo heeft Locog beloofd, wordt er
gratis een nieuwe grasmat gelegd.
Dat dan weer wel.
Boogschieten op Lord's Cricket Ground. foto Marcio Jose Sanchez/AP
Mick Hunt, de grounds
man van Lord's
Cricket Ground,
moest na het horen
van de vraag aan de beademing.
Of er niet een paar vlaggen in het
gras van het stadion gestoken kon
den worden, zodat de wind wat
beter te peilen was. 'Over my dead
body' (over mijn lijk), antwoordde
Hunt op het verzoek van voorma
lig boogschutter en huidig BBC-
commentator Liz Mynott. Kom
niet aan zijn heilige grond.
Het stadion uit 1814, met de bij
naam 'The home of cricket', vormt
het schilderachtige decor voor het
