'Ik was de helft
goedkoper uit'
'Allemaal in
hetzelfde schuitje'
dinsdag 31 juli 2012
"TT k heb genoten!' Het is een
I uitspraak die je zelden
I hoort van iemand die zijn
JL. gebit ingrijpend heeft la
ten renoveren. Maar Mieke Goor-
huis is lyrisch nadat tandartsen in
de Turkse badplaats Antalya haar
voorzagen van implantaten, brug
gen en kronen. „Alles was prima
geregeld en weet je wat het mooi
ste is? De pijn viel nog mee ook."
Maar ook al zou de 6o-jarige ver
gaan zijn van de pijn, dan zou er
voor haar in Antalya genoeg aflei
ding zijn geweest. „Onderdeel van
de behandeling is een week huis
vesting in een appartement met
uitzicht op zee en bergachtig ge
bied. Ik ben een reislustig type.
Vooral vroeger: China, Haïti, Suri
name, Indonesië. Turkije trok me
nooit zo aan. Maar na die Anta-
lya-reis was ik om."
Inmiddels heeft Goorhuis al drie
keer een week doorgebracht in het
appartement. „Ik ken Antalya nu
goed. Nee, op het strand liggen
doe ik niet. Veel te warm."
Hoe ze ooit op het idee kwam om
zich in Turkije te laten behande
len, weet ze niet meer. „Ik ving er
gens op dat het mogelijk was en
ben op internet gaan zoeken. Ik
wilde precies weten wat me te
wachten stond. Ik heb vooraf veel
telefonisch en mailcontact gehad
met een persoon die vanuit Neder
land werkt voor de praktijk in An
talya. Hij kon me geruststellen. Na
tuurlijk waren er mensen in mijn
directe omgeving die sceptisch wa
ren. En de eerste reis was ook wel
een beetje spannend. Je komt in je
eentje aan op de luchthaven waar
je wordt opgewacht door iemand
van de praktijk. Je moet zorgen
dat je bereikbaar bent zodra de
praktijk je nodig heeft. Ik heb het
erop gewaagd en het bleek ook
goed voor mijn portemonnee. In
Nederland zou ik 20.000 euro
kwijt zijn geweest, nu de helft."
sche trip was compleet: de vlucht,
drie hotelovernachtingen, de uitge
breide vooronderzoeken, de laser
behandeling. „Alles was bij de
prijs inbegrepen. Behalve uiteraard
het shoppen met mijn dochter",
lacht Soerdjbalie. „Want daar had
den we nog tijd genoeg voor."
Het ziekenhuis verraste haar nog
het meest. „Het leek meer op een
vijfsterrenhotel. En de mensen
daar spreken hun talen. Neder
lands, Duits, Spaans. We waren
met een groep van zes patiënten.
We zaten allemaal in hetzelfde
schuitje. We werden een hechte
groep." Zo hecht zelfs dat dochter
Soerdjbalie het hotel rondging om
bij reisgenoten die alleen waren af
gereisd, de ogen te druppelen.
„Met sommigen heb ik nog steeds
contact." Volgend jaar wil Vyanti
Soerdjbalie terug, met haar andere
dochter. „Ze is 17 jaar en heeft min
3,75. Misschien is ze dan oud ge-
noeg voor een behandeling."
Vyanti Soerdjbalie wilde
al jaren haar ogen laten
laseren, maar opvallend
genoeg durfde ze dat in
haar eigen Nederland toch niet
aan. „Ik keek op internet en kwam
veel advertenties tegen. Hier: 10
procent korting. Daar: 20 procent
korting. Het leek wel of het om
vleeswaren ging. Maar het ging
wel om mijn ógen."
Haar neef was enthousiast terugge
komen van een 'lasertrip' naar het
Turkse Istanbul. Hij zei: „Ik had
het twintig jaar eerder moeten
doen." En dus stapte ook Soerdjba
lie - samen met haar brildragende
dochter van 20 - het vliegtuig in.
„Het toestel zat vol met mensen
die 'iets' lieten doen in Turkije:
haarimplantantaties, tandcorrec-
ties, ooglaseren. Ze kwamen echt
overal vandaan."
Een all-inclusivereis naar Turkije.
Duizenden Nederlanders doen
niets liever. Ook Soerdjbalies medi-