'Ik was de helft goedkoper uit' 'Allemaal in hetzelfde schuitje' dinsdag 31 juli 2012 "TT k heb genoten!' Het is een I uitspraak die je zelden I hoort van iemand die zijn JL. gebit ingrijpend heeft la ten renoveren. Maar Mieke Goor- huis is lyrisch nadat tandartsen in de Turkse badplaats Antalya haar voorzagen van implantaten, brug gen en kronen. „Alles was prima geregeld en weet je wat het mooi ste is? De pijn viel nog mee ook." Maar ook al zou de 6o-jarige ver gaan zijn van de pijn, dan zou er voor haar in Antalya genoeg aflei ding zijn geweest. „Onderdeel van de behandeling is een week huis vesting in een appartement met uitzicht op zee en bergachtig ge bied. Ik ben een reislustig type. Vooral vroeger: China, Haïti, Suri name, Indonesië. Turkije trok me nooit zo aan. Maar na die Anta- lya-reis was ik om." Inmiddels heeft Goorhuis al drie keer een week doorgebracht in het appartement. „Ik ken Antalya nu goed. Nee, op het strand liggen doe ik niet. Veel te warm." Hoe ze ooit op het idee kwam om zich in Turkije te laten behande len, weet ze niet meer. „Ik ving er gens op dat het mogelijk was en ben op internet gaan zoeken. Ik wilde precies weten wat me te wachten stond. Ik heb vooraf veel telefonisch en mailcontact gehad met een persoon die vanuit Neder land werkt voor de praktijk in An talya. Hij kon me geruststellen. Na tuurlijk waren er mensen in mijn directe omgeving die sceptisch wa ren. En de eerste reis was ook wel een beetje spannend. Je komt in je eentje aan op de luchthaven waar je wordt opgewacht door iemand van de praktijk. Je moet zorgen dat je bereikbaar bent zodra de praktijk je nodig heeft. Ik heb het erop gewaagd en het bleek ook goed voor mijn portemonnee. In Nederland zou ik 20.000 euro kwijt zijn geweest, nu de helft." sche trip was compleet: de vlucht, drie hotelovernachtingen, de uitge breide vooronderzoeken, de laser behandeling. „Alles was bij de prijs inbegrepen. Behalve uiteraard het shoppen met mijn dochter", lacht Soerdjbalie. „Want daar had den we nog tijd genoeg voor." Het ziekenhuis verraste haar nog het meest. „Het leek meer op een vijfsterrenhotel. En de mensen daar spreken hun talen. Neder lands, Duits, Spaans. We waren met een groep van zes patiënten. We zaten allemaal in hetzelfde schuitje. We werden een hechte groep." Zo hecht zelfs dat dochter Soerdjbalie het hotel rondging om bij reisgenoten die alleen waren af gereisd, de ogen te druppelen. „Met sommigen heb ik nog steeds contact." Volgend jaar wil Vyanti Soerdjbalie terug, met haar andere dochter. „Ze is 17 jaar en heeft min 3,75. Misschien is ze dan oud ge- noeg voor een behandeling." Vyanti Soerdjbalie wilde al jaren haar ogen laten laseren, maar opvallend genoeg durfde ze dat in haar eigen Nederland toch niet aan. „Ik keek op internet en kwam veel advertenties tegen. Hier: 10 procent korting. Daar: 20 procent korting. Het leek wel of het om vleeswaren ging. Maar het ging wel om mijn ógen." Haar neef was enthousiast terugge komen van een 'lasertrip' naar het Turkse Istanbul. Hij zei: „Ik had het twintig jaar eerder moeten doen." En dus stapte ook Soerdjba lie - samen met haar brildragende dochter van 20 - het vliegtuig in. „Het toestel zat vol met mensen die 'iets' lieten doen in Turkije: haarimplantantaties, tandcorrec- ties, ooglaseren. Ze kwamen echt overal vandaan." Een all-inclusivereis naar Turkije. Duizenden Nederlanders doen niets liever. Ook Soerdjbalies medi-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 11