7 spectrum Tienduizenden kinderen zijn deze zomer op kamp. Om te leren surfen, zeilen of koken, om leuke dingen te doen met andere kinderen. En omdat papa en mama geen zes weken vrij kunnen nemen. Zaterdag 28 juli 2012 fend en is het kind in staat afscheid te ne men van papa en mama en de thuissitua tie, dan is een kind 'kamp-rijp'. Kamp is per definitie voor veel kinderen ontzet tend leuk. Je bent met een hele groep leef tijdgenoten en doet dingen die je thuis niet kunt, zoals boomhutten bouwen." De grens ligt wat haar betreft bij 8 jaar. Kinderen komen sterker terug van kamp, stelt Snijders-Blok. „Normaal zijn ze onder de hoede van ouders of een leerkracht. Nu zijn ze ineens een week met dertig leeftijd genoten en een jonge staf en dan krijgen ze in één keer het gevoel: 'eigenlijk heb ik mijn ouders helemaal niet nodig'." Omdat ze dit jaar niet met haar ouders op vakantie gaat, mocht de li-jarige Esmee op kamp. „Ik kook thuis veel met mijn tante en koos daarom voor dit kamp", vertelt ze, terwijl ze de ingrediënten voor de boeren omelet in afzonderlijke bakjes doet. Hoe wel ze alleen op kamp ging, vond ze dat niet eng. „Ik maak best snel vriendinnen." De staf in de zomerkampen bestaat vooral uit jongeren tussen de 18 en 23 jaar die dit werk vrijwillig doen. „Jongeren die niet ge bonden zijn en een leuke vakantievulling zoeken of ervaring willen opdoen", zegt Schoen. De leidster van het kookkamp is de 18-jarige Gabriëla Janssen, die deze zo mer haar havodiploma behaalde. „Ik wil na de vakantie pedagogiek studeren en het leek me goed zo ervaring op te doen." Ze vindt het ontzettend leuk, maar voelt Klimmen, klauteren, koken en nog veel meer andere dingen zijn er tegenwoordig te doen voor kinderen in een zomerkamp. grote foto Johannes Abelimig kleine foto Vincent Jannink/GPD de druk van de verantwoordelijkheid wel. „Je bent 24 uur per dag, 7 dagen per week verantwoordelijk, heel vermoeiend. Na één week was ik al helemaal moe." Volgens Schoen zijn de vrijwilligers vroe ger als kind vaak ook op kamp geweest. „Dat vonden ze dan zo leuk, dat ze nu lei ding willen geven." Janssen staat er vol gens hem niet alleen voor. In de kookstu- dio is er professionele begeleiding van de eigenaar van de studio en op de accommo datie is ze samen met de leider van het sur vivalkamp. Wie aan kamp denkt, denkt waarschijnlijk aan tentjes. Maar dat station is allang gepas seerd, zegt Schoen. „Ouders verlangen veel meer luxe. Als het al een tent is, dan staat er een echt bed in. Maar de meeste kam pen zitten in groepsverblijven op tweeper soonskamers met douche." Ook in Ommen. Daar deelt het kookkamp een gezellige 'logeerboerderij' met de kin deren van het survivalkamp. Een paar hon derd meter verderop klimmen kinderen een voor een in de boom, onder leiding van iemand van het survivalpark. Noah Louws (8) wacht op zijn beurt. Hij is al met zijn ouders op vakantie geweest. „In een vijfsterrenhotel in Turkije. Maar ik vind dit veel leuker, daar was niks te doen voor kinderen." Marije (9) is het enige meisje in dat kamp. Ze is zojuist in een speciaal tuigje uit een hoge boom naar beneden gesjeesd aan een kabel. „Kamp is leuk, anders dan thuis, daar mag ik veel niet. Hier mag je ook lek ker lang opblijven." Ze is maar drie dagen op kamp en had wel langer willen blijven, vertelt ze vlak voor ze voor de tweede keer de boom in klimt. „Maar ik mis mijn vader en moeder ook wel." Heimwee. Dat thema is onvermijdelijk ver bonden met kinderkampen. „Zoek ba lans", zegt Okma. „Je moet het wel serieus nemen, maar vooral niet te groot maken. Afleiding is de beste remedie. Iets leuks er ouders gaan doen, desnoods iets leuks maken voor thuis. Het is belangrijk naar de aanlei ding te kijken. Vaak heeft het kind een ru zietje gehad, dan kan het heel erg helpen om daarover te praten." Boost heeft nog meer tips. „Als je kind de dagen voor het kamp buikpijn heeft, kom dan niet aan met argumenten waarom het kamp leuker is dan thuisblijven, daar heeft je kind dan gëen boodschap aan. Die is be zorgd wat er straks op kamp gaat gebeuren als ze ineens verdrietig is." Beter is het samen een heimweebriefje te maken en dat aan de leidster te geven. Die kan een extra oogje in het zeil houden en voorkomt dat je kind eenzaam wordt, zegt Boost. Of laat alle kinderen die heimwee hebben elke avond voor het slapengaan sa men iets leuks doen om de heimwee te vergeten. Een mailtje of sms-je naar het thuisfront mag, bellen liever niet, vinden zowel Boost als Okma. „Dan maak je het groot en gaat het van kwaad tot erger." Mitchel de Vries (12) is een geoefend kamp- ganger en heeft van heimwee geen last, vertelt hij vlak voor zijn ei de pan in gaat „Mijn zusje ging naar dit kamp en wilde graag dat ik meeging. Ik ga al vanaf mijn 7e mee met zomerkampen, het is altijd wel gezellig. Even lekker zonder je ouders." reageren? spectrum@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 63