Medaille
De Taeke van België heet Sofie
421 sport
Een dozijn pijlpunten voor 200 euro
Het materiaal
zaterdag 28 juli 2012
Ion don
Eén keer pakte een Belgische hockeyploeg een me
daille op de Olympische Spelen. Dat was in 1920 in
Antwerpen. Het mannenteam won toen brons.
Caia van Maasakker (foto) ver
vangt Willemijn Bos, die donder
dag een knieband afscheurde.
door Peter van der Meeren
De Belgische sterhockeyster
Sofie Gierts speelt morgen
niet voor haar land tegen
Nederland. De Belgische
bondscoach wil haar niet in
haar team opnemen.
door Rik Spekenbrink
Vergelijk haar met Mijntje
Donners, Janneke Schop-
man of Minke Booij. So
fie Gierts is een win
naar, type recht door zee. Maar
waar het Nederlands hockeyteam
aan de hand van speelsters als
Booij olympisch goud won, daar
wordt de directheid van Gierts in
België niet zo gepruimd. Bonds
coach Pascal Kina zette haar in
april uit de selectie, tot ongeloof
van heel hockeyend België. Offici
eel omdat ze niet goed genoeg
meer was. Maar iedereen wist dat
dat niet de reden kon zijn.
„Ze is de held van het land, de bes
te speelster ook", zegt Fleur van de
Kieft. De oud-international van
Oranje woont in België en werkte
een tijdje als mental coach bij
Royal Antwerp, waar Gierts
speelt. Vanaf dat moment is ze
haar 'persoonlijk begeleidster op
de achtergrond'.
De hele gang van zaken maakt
Van de Kieft nu, maanden later,
nog boos. „Sofie is in de media af
geschilderd als iemand met steral
lures, die niet met mensen zou
kunnen omgaan. Heel gemeen.
Het tegenovergestelde is waar, ze
zet zichzelf nooit op de voor
grond. Het is wel een geboren lei
der. Zonder kritische mensen in
een ploeg, presteer je niet. Maar
het mondige, dat Nederlandse,
wordt hier in België niet altijd op
prijs gesteld."
Het volk schaarde zich echter wel
achter haar. De Facebook-pagina
Sterspeelster Sofie Gierts is persona non grata in de Belgische hockeyploeg
'Sofie Gierts moet mee naar Lon
den' had binnen een dag bijna zes
duizend leden en bleef groeien.
Haar club Royal Antwerp steunde
haar openlijk in een persbericht,
bij de finalewedstrijden droegen al
le toeschouwers een shirt met
haar nummer 23 en 'Sofie to Lon
don' er op.
Gierts trainde lange tijd mee met
de mannenploeg van haar club,
pikte nog een triatlon mee, alles
Een recurveboog foto ANP
Robin Hood en Winnetoü zouden
raar opkijken als ze nu mee zouden
doen aan het olympische handboog-
schieten. Bogen met carbon, pijlen
waarvan alleen al de punten 200 euro per do
zijn kosten en trekpezen van een in Limburg
ontwikkelde kunststofvezel. Daar sta je met je
boogje en pijl, zelf gemaakt van boomtakken...
Op de Spelen wordt gewerkt met de recurve
boog. Er is ook de compoundboog, met een ka
trolsysteem. Hierbij neemt, naarmate de pees
verder wordt uitgetrokken, de trekkracht af.
Hierdoor is de boog eenvoudiger te hanteren
dan de olympische recurveboog. Daarbij ligt de
trekkracht per poging op bijna 25 kilo.
De boog heeft twee zogeheten werp-armen.
Deze boven- en onderstukken worden vastge-
klikt aan het handvat. Dit middenstuk (vastge
houden door de voorste, uitgestrekte, arm van
de schutter) is meestal 25 of 27 inches lang. Eén
inch is 2,54 centimeter. Gangbaar is het gebruik
van aluminium en carbon. Voor de werpar-
men (bladen) wordt tevens foam en fiberglas
gebruikt.
Maar Robin en Winnetoü: kijk eens aan! De
laatste vier jaar neemt de vraag naar hout weer
toe. De schutters ervaren door hout namelijk
meer 'gevoel' in hun boog. De lengte van de
bladen (waaraan de trekpees is bevestigd)
loopt uiteen tussen de 167 en 182 centimeter.
Deze variatie - keuze uit vier maten - heeft te
maken met de lengte van de armen van de ge
bruiker. De pees wordt niet meer gemaakt uit
dierlijke materialen zoals een varkensblaas,
maar van dyneema, supersterk polyetheen, ont
wikkeld bij DSM en sinds 1979 gepatenteerd.
De pees is in diverse diktes te verkrijgen. De
ene schutter wil een snelle pees en daarom een
dun koord, de ander wil een trage pees en kiest
daarom een dikkere vezel. De pees wordt bij el
ke poging met drie vingers aangetrokken.
Uiteraard heeft ook de ontwikkeling van de pij
len niet stil gestaan. De pijllengte is opnieuw
gekoppeld aan de lengte van de schutter, of be
ter: aan diens armen. De toppers laten elke pijl
(carbon met aluminium) op maat maken, tot
op de millimeter. De punten bevatten het spe
ciale metaal wolfraam. Dat wordt ook gebruikt
voor de draadjes in gloeilampen en voor dart
pijlen. Op de Spelen zijn de pijlen 70 meter on
derweg naar de roos.
foto Cor Viveen
om maar fit te zijn 'voor het geval
dat'. Maar het telefoontje van Kirfa
bleef uit. -
In juni deed de 33-jarige Gierts,
móeder van twee kinderen, in een
zaaltje in Antwerpen haar verhaal.
Ze vertelde dat de Belgische hock-
eybond een lijstje van veertien re
denen had om haar te verwijderen
uit de ploeg. Zo zou Gierts niet ie
dereen groeten, niet in de spits wil
len spelen, hebben verzuimd de
teamldeding te dragen en het druk
ker hebben met haar biografie dan
met de teambespreking. Bonds
coach Kina weigerde te reageren,
de rest van de ploeg kreeg een
spreekverbod opgelegd.
„Dat verbaast me misschien nog
wel het meest", zegt Van de Kieft,
die zeifin Nederland tegen en la
ter in België met Gierts speelde.
„Dat er niemand was die opstond
en zei liever mét dan zonder Sofie
naar Londen te gaan. Er kwam
een persbericht van de bond dat
de speelsters achter de bondscoach
stonden. Ik weet dat dat niet voor
iedereen gold." Maar het is zoals
het is, weet Van der Kieft. „Top
sport is hard en Sofie is sterk.
Maar steeds als het ergens over de
Spelen gaat, krijgt ze last van haar
maag. Ze zit vanaf haar vijftiende
bij de nationale ploeg en heeft: het
Belgische hockey naar een hoger
plan getild. Plaatsing voor Londen
leek onmogelijk. Als dat dan tóch
lukt en je wordt eruit gezet is je
droom aan diggelen. Het was een
belachelijke soap, totaal onnodig.
Het is voor Sofies maatschappelijk
carrière ook niet goed als je wordt
neergezet als een lastig karakter.
Maar ze moet door."
De hockeysters van Oranje ope
nen het olympisch toernooi mor
gen dus tegen een België zonder
Gierts, zoals de Belgen woensdag
een Nederlands elftal zonder Tae
ke Taekema (maar met Teun de
Nooijer) ontmoeten. Waar de rust
in Nederland is wedergekeerd,
duurt de soap Gierts nog voort.
Want tot overmaat van ramp werd
ze afgelopen week gebeld door een
slaperd van Studio Brussel. Of ze
even wilde vertellen hoe het was
in Londen, het olympisch dorp,
haar kamer enzovoort...
