Kobe en LeBron in
wegen bij Spelen weer samen
'Deze mensen verdienen
het om in onze herinnering
dinsdag 24 juli 2012
IOC-voorzitter Jacques Rogge over de slachtoffers van de
De metrostations van Lon
den dragen tijdens de Olym
pische Spelen de namen
van vermaarde (oud-)top-
sporters. Ook zes Nederlan
ders is die eer toegekomen.
door Marco Knippen
De metro in Londen
grijpt de Olympische
Spelen aan om een ode
te brengen aan opmer
kelijke (oud-)olympiërs. De 361
stations zijn tijdelijk naar 362
sporthelden vernoemd. Zes Neder
landse haltes zijn op de Olympic
Legends Map terug te vinden:
Fanny Blankers-Koen, Anton
Geesink, Inge de Bruijn, Leontien
van Moorsel, Pieter van den Hoo-
genband en Stephan Veen.
Fanny Blankers-Koen
Haar naam mocht niet ontbreken,
zo hadden de samenstellers van de
groslijst bezworen. Als er één hom
mage zou worden gebracht, dan
was het wel aan de atlete die in
olympisch verband uitgerekend in
Londen een onuitwisbare indruk
had gemaakt. Toch kwam Fanny
Blankers-Koen niet in de eind-
selectie voor.
Na de ophef over de pijnlijke mis
ser volgde de schaamte, de spijtbe
tuiging en het eerbetoon met te
rugwerkende kracht. Het in twee
de instantie naar haar vernoemde
station, met als gevolg dat de atle
tes Mary Decker en Zola Budd -
die in 1984 in Los Angeles in de fi
nale van de 800 meter met elkaar
in de clinch lagen en hun olympi
sche ambitie dwarsboomden - een
gezamenlijke halte kregen toegewe
zen, vormt een meer dan terechte
hulde. Immers, 'De Vliegende
Huisvrouw' - in 1948 reeds dertig
jaar en moeder van twee kinderen
- won de 100 meter, de 200 meter,
de 80 meter horden en maakte het
verschil voor de estafetteploeg op
de 4x100 meter. Niemand die ook
maar in haar schaduw kon staan.
Blankers-Koen werd na thuis
komst in Amsterdam niet alleen
als een volksheldin met een nieu
we fiets onthaald, maar werd later
ook tot de atlete van de (vorige)
eeuw uitgeroepen en mag worden
gezien als het symbool voor de we
deropbouw van Nederland na de
Tweede Wereldoorlog. Wat als de
olympische afleveringen van 1940
en '44 niet stuk waren gebombar
deerd door nazi-Du itsland, hoe
vaak had ze dan wel niet op de
hoogste trede van het olympisch
ereschavot gestaan?
Anton Geesink
Hij dompelde een natie in rouw,
maar veroverde ook de harten van
het publiek dat zijn lokale favoriet
had zien verliezen en dwong het
respect van de judowereld af. De
triomftocht van Anton Geesink,
op vrijdag 23 oktober 1964 in To
kio, was in alle opzichten een on
vergetelijke prestatie.
In het hol van de leeuw wist hij
Akio Kaminaga, de held van het
Japanse volk en de gedoodverfde
kampioen in de open klasse, in de
eindstrijd te verslaan. Geesink, de
volksjongen uit Utrecht, imponeer
de niet alleen door spierkracht en
atletisch vermogen, maar onder
scheidde zich ook door zijn menta
liteit. Hij gaf het spel van de psy
chologische oorlogsvoering een
nieuwe dimensie, toonde zich een
meester om zijn tegenstanders
mentaal te knakken.
Na zijn topsportcarrière nestelde
Geesink, die ook nog twee wereld
titels veroverde, zich in de schoot
van het Internationaal Olympisch
Comité (IOC). Hij, de ogenschijn
lijke anti-bestuurder, schurkte als
IOC-lid tegen de macht aan en
maakte zich - zeker in eigen land -
weinig geliefd. Zelf klaagde hij stee
vast over gebrek aan erkenning.
Inge de Bruijn, Leontien van Moorsel
en Pieter van den Hoogenband
De twee iconen Blankers-Koen en
Geesink waren het onbetwiste uit
hangbord van hün Spelen. In 2000
in Sydney, met liefst 25 medailles
de meest succesvolle editie uit de
olympische historie voor Neder
land, was het een onbeslist ge
vecht tussen drie hoofdrolspelers.
Zwemster Inge de Bruijn en wiel-
renster Leontien van Moorsel wa
ren eikaars evenknie, terwijl zwem
mer Pieter van den Hoogenband
met hen kon wedijveren.
De Bruijn keerde huiswaarts met
drie gouden medailles (50 en 100
meter vrije slag, 100 meter vlinder
slag) en een zilveren estafetteplak
(4x100 meter vrij), terwijl Van
Moorsel eveneens voor drie triomf
tochten (wegwedstrijd, tijdrit op
de weg en individuele achtervol
ging op de baan) en een tweede
plek (puntenkoers op de baan) te
kende. Van den Hoogenband ver
vlocht daarentegen twee machts
grepen (100 en 200 meter vrije
slag) met twee bronzen optredens
(50 meter vrij en 4x200 meter
vrij). Zijn overwinningen kregen
extra cachet doordat hij Ian Thor
pe, de hoop van het sportmaffe
thuispubliek, versloeg.
Vier jaar later, in Athene, deed het
illustere drietal het nog eens dun
netjes over. 'Inlcy' voegde goud (50
meter vrije slag), zilver (100 meter
vrij) en twee keer brons (100 me
ter vlinderslag en 4x100 meter
vrij) aan haar palmares toe en ont
popte zich tot beste Nederlandse
olympiër ooit. 'VDH' (wiens me
trostation ligt ingeklemd tussen
die van twee basketballers van het
USA Dream Team, Kobe Bryant
en LeBron James) breidde zijn ere
lijst uit met goud (100 meter vrije
slag) en twee keer zilver (200 me
ter vrij en 4x100 meter vrij).
'Tinus' ging op herhaling met een
coup op de tijdrit op de weg en
eindigde ook nog eens als derde
op de drie kilometer achtervolging
op de baan.
Stephan Veen
Hockeyer Stephan Veen was in
2004 reeds als international afge
zwaaid, maar ook hij zette zijn per
soonlijke handtekening onder de
ongeëvenaarde Spelen in Australië
vier jaar eerder. Weliswaar had hij
reeds een gouden plak (Atlanta
1996) op zak, maar 'Down Under'
liet hij zich nadrukkelijk in de
schijnwerpers vangen. Veen was,
tot aanvoerder gebombardeerd en
beschaamde dat vertrouwen niet.
Het onverslaanbaar geachte team
dat - vanwege de tweespalt over
de positie van bondscoach Maurits
Hendriks - in kampen was ver
deeld en plots het aura van onover
winnelijkheid leek te zijn kwijtge
raakt, werd door Veen aan de
hand genomen. Nadat de finale als
door een wonder was gehaald,
stond de captain op. De aanvaller
die in de herfst van zijn loopbaan
een linie naar achteren was gezakt,
scoorde in de reguliere speeltijd
driemaal tegen Zuid-Korea en leek
daarmee de beslissing te hebben
geforceerd. Maar de voorsprong
van 3-1 werd in de laatste vijf mi
nuten weggegeven. Via strafballen
werd het goud alsnog gedolven.
Saillant detail: de winnende straf-
bal kwam van de stick van Veen.
Spelen in het kort
S De Belgische wielrenner Tom Boo-
nen staat zaterdag aan de start van
de olympische wegrace in Londen.
Ruim een week geleden werd be
kend dat de
ter 'geen problemen' voor Londen.
Polen heeft enkele dagen voor de
start van de Olympische Spelen
een fikse tegenvaller moeten ver
werken. Mountainbikester Maja
Wloszczowska, een belangrijke
medaillekandidate, meldde zich gis
teren af voor 'Londen' vanwege
een breuk in haar voet. Ze raakte
vorige week geblesseerd tijdens
een training in Italië.
Badmintonster Yao Jïe heeft het
niet getroffen bij de loting van de
Spelen. Ze stuit in groep F
weliswaar op
uit India. Yao lie is zelf als 14de
geplaatst.
Tennissers Andy Murray en Venus
Williams hebben gisteren met de
olympische fakkel een ronde gelo
pen over het centercourt van Wim
bledon. „Dit is een heel bijzonder
moment voor mij", aldus Murray.
Op Wimbledon wordt het olym
pisch tennistoernooi gespeeld.
0ass550tïX!»Ma«asssfi2?OT;:»:s55^<^s«^^:^a»»«tfsssi8essïK!scie^^
had De Koning inmiddels voor
een nieuwe uitdaging gekozen. Ze
gooide het over een hele andere
boeg en verruilde de boot voor de
surfplank.
In de zogeheten RS:X-klasse
kwam ze te weinig uit de verf Be
wonderenswaardig was hoe De Ko
ning zich een snelle leerling toon
de, maar van podiumklasseringen
bleef ze ver verwijderd. Laat staat
dat ze deelname aan de Spelen in
het vizier kreeg. De missie leek tot
mislukken gedoemd. Als begin-
dertiger voelde ze daarnaast de
dreiging van lichamelijk verval.
De reddingsboei die haar werd toe
geworpen, greep De Koning dan
ook. Renée Groeneveld en Anne-
mieke Bes, die vol wrok uit het
bondstraject van het matchracen
waren gestapt, haalden haar over
de koers te verleggen. Veel overre
dingskracht was daarvoor niet no
dig. Plots leek het doel, in de wate
ren rond het Zuid-Engelse Wey
mouth een gooi doen naar olym
pisch eremetaal, weer realistisch.
Het individu transformeerde zich
daarom opnieuw tot teamsporter.
De gewonnen 'sail-ofF met het
bondsteam en daaruit voort
vloeiende startbewijs voor het ge
tergde 'rebellenteam' wakkerde
vervolgens de ambitie bij De Ko
ning verder aan.
Citius, altius, fortius ofwel sneller,
hoger en sterker is niet alleen het
olympisch adagium, maar ook het
motto waarin Berkhout en De Ko
ning zich nadrukkelijk zullen her
kennen.
Tijdens 'Londen 2012' moeten alle
puzzelstukjes vier jaar na dato wel
in elkaar grijpen. Niet voor niets
werden zoveel mogelijk trainings
stages in Weymouth belegd, om
aan de telkens wisselende wind
en weersomstandigheden op het
olympisch parkoers te wennen.
Die professionaliteit past in de fdo-
sofie van het losgeweekte tweetal,
dat na de gemiste Spelen van 2004
in de spiegel keek en na een kort
intermezzo het roer drastisch om
gooide.
zie onze website:londen2012
Het laatste nieuws over de
Olympische Spelen in Londen
Lobke Berkhout en Lisa Westerhof.
foto Robin Utrecht/ANP
