de Tour de France
sport 139
Ochtendetappe
Grijze Tour
zaterdag 21 juli 2012
nog altijd moesten ze erop vertrou
wen dat alles goed zou komen. De
Australiër had immers een pro
gramma opgesteld waarbij Wig
gins vanaf het begin van dit sei
zoen al in topvorm zou zijn.
Parijs-Nice, Ronde van Romandië,
Criterium du Dauphiné, hij won
ze allemaal. „Steeds komt die weer
die vraag of ik niet te vroeg ge
piekt had. Ik moet wel zeggen dat
ik niet weet of ik het volgend jaar
weer zo zal doen. Die koersen had
ik namelijk ook nodig voor mijn ei
gen zelfvertrouwen."
Dat roept de vraag op wat voor De klimmers weten wat hen deze Tour
renner Wiggins zal zijn als hij een- te doen staat. Een marge opbouwen
maal zijn eerste grote ronde heeft die enige zekerheid biedt met het óog
gewonnen. Hij zegt het zelf ook op de ruim 53 kilometer lange indivi-
niet te weten. „De Tour winnen duele tijdrit,
kun je trainen, wat er daarna met
je gebeurt niet."
Het voormalige drankorgel leefde
als een asceet om zijn doel te berei
ken. Vrouw en kinderen zag hij
amper. Het was het leven in wat
hij een goudviskom noemt.
Mensen die hem goed kennen van
voor zijn Tourmissie vrezen dat
Wiggins snel zal afglijden naar
zijn oude rocksterleventje, waarin
er meer is dan hard trainen alleen.
Misschien is de uitbarsting van
donderdagavond er het eerste voor
teken van geweest. De man heeft
immers te veel rock roll in zijn
Britse lijf om te blijven leven als
een keurige pater. Met Bradley
kun je lachen, zéggen ze bij Team
Sky. Hij lijkt makkelijk om te gaan
met de druk van de gele trui. „Ja,
ik ben goed geworden in het nege
ren van mensen", zegt hij lachend
over de dagelijkse vraag naar aan
dacht bij het fans en publiek.
Voor collega David Millar is het De Ronde van Frankrijk wordt sinds
juist het signaal dat de wielerwe- 1975 afgesloten met een veredeld cri-
reld nog lang niet af is van leadzan- terium door de beroemde straten van
ger Bradley Wiggins. „Natuurlijk Parijs. De afloop is meestal voorspei-
heeft hij hier keihard voor ge- baar: een massasprint, de afgelopen
traind, maar op de eerste plaats is drie jaar gewonnen door de Brit Mark
deze man vooral mentaal heel erg Cavendish,
sterk."
Karsten Kroon
foto Chrisfophe Ena/AP Photo
totaal veranderd", zegt de renner
over de trainer. „Maar het was niet
niks om zo maar met een man te
gaan werken van wie je niet zeker
weet of zijn methodes ook bij jou
aanslaan. It needed a lot of trust."
Kerrison bouwde de meesterlijke
tijd rij der om tot een renner die
niet langer zijn momenten van
zwakte kent in de bergen. Ook de
ploeggenoten van Wiggins gingen
op in het werk van Kerrison, maar
naar wielrennen kijken. Het was
mijn reden om niet naar school te
gaan. Mijn kamer vol met posters.
Zo is het begonnen."
In 2009 kwam het dus allemaal te
zamen. Op de baan had Wiggins
geleerd om wetenschappelijk en
mathematisch te werk te gaan.
Daarmee was Wiggins bij de ge
boorte van Team Sky in 2010 de
ideale renner om te gaan werken
aan een gele droom. Shane Sutton,
de man die hem naar alle succes
sen op de baan had gecoacht, voel
de dat zijn kennis alleen niet ge
noeg was om van Wiggins ook
een topper op de weg te maken.
Tim Kerrison, net als Sutton een
Australiër, werd er bij gehaald als
trainer. De voormalige zwem- en
roeicoach mocht eerst een jaartje
zomaar wat rondreuzen bij Sky
voor hij met Wiggins aan de slag
ging. „Die man heeft mijn carrière
Met zijn 22e Tourritzege heeft Caven
dish nog drie renners voor zich: Mer-
ckx (34), Hinault (28) en Leducq (25).
Alle lenzen zijn gericht op geletruidrager Bradley Wiggins.
Bradley Wiggins
door Mart Smeets
Er komt een moment, in iedere Ronde
van Frankrijk, dat de habitués, de ken
ners, de zielgenoten, de werkers en de
ingewijden de vraag stellen: wat was
dit voor een Tour? Meestal is dat moment de
laatste vrijdag van de ronde, ook bijna spreek
woordelijk de minst bekeken en de minst tot
de verbeelding sprekende etappe. Kijk maar na,
de geschiedenis ondersteunt deze stelling.
Neen, het was dit jaar, in weerwil van de grap
pige winnaar die straks in Parijs in het Engels
zijn Champs-rede zal afsteken, geen 'grote'
Tour. Bij lange na niet zelfs. Dat betekent niet
dat je het rijden van de Sky-ploeg bij de afde
ling 'tegenvallers' mag plaatsen. Sterker nog: als
de mannen in het zwart niet zo sterk en over
tuigend hadden gereden, dan was er helemaal
niets aan geweest. Misschien was hun overheer
sing wel te groot? Het ontbrak gewoonweg aan
andere grote klassementrenners. De vierkante
Nibali reed wel eens 237 meter van Wiggins
weg en de licht komische Van den Broeck haal
de in zijn ultieme poging zijn bijna mono
maan aandoende voorbereiding om te zetten
in een aardige prestatie, misschien een tijdvoor-
sprong van 29 tellen op de leider in de wed
strijd, maar het gezamenlijke weerwerk leek ei
genlijk op niets.
Niemand kwam in de buurt van het geel, dat
met zwart knap afgedekt werd. Froome, twee
de met de rem erop, was erfprins in een simpel
te verklaren Tour: Slty bereidde de zaken goed
voor, de rest was te beperkt en de fijnmazig
heid van het dopinglaboratorium deed de rest.
Niemand durfde echt goed 'bij te blazen', het
had er alle schijn van dat de Tour vrij schoon
werd verreden.
Di Gregorio en Schleck zult U nu in verbazing
uitroepen! Klein bier. De tijd van goed geprepa
reerde kopmannen die sterke bergetappes en
fonkelende tijdritten reden waar werkelijk von
ken afsprongen lijkt voorbij. Goddank, maar
ook jammer. De sport is schoner, de strijd dan
ook minder. Schone renners zijn eerder moe,
kunnen minder lang diep gaan en minder aan
vallen. Het is een krankzinnige opmerking,
maar het is wel de waarheid.
Het is wellicht niet respectvol ten opzichte van
Wiggins, maar dit was eigenlijk een grijze
Tour. Grijs is het midden tussen zwart en wit.
Grijs is de kleur van de middelmaat.
Tour de France
14km 21,5km 30,5km 53,5km
19e etappe
21 juli - 53,5km
i,5km
(RIJK
?1,5km
14km
Bonneval
Bailleau-I
Tour de France
20e etappe
22 juli - 120km
FRANKRIJK
Champs-Elysées
1e passage 72km
-Ville 26km
|Skm|
