De leadzanger van
381 sport
Wagen 1014
Typemachine
Tour.nl
Beetje levenservaring werkt relativerend
Ook B-staal Frank
Schleck positief
Als Saga n de Tour uitrijdt, is het
groen voor hem. Met 386 punten
is hij niet meer in te halen.
zaterdag 21 juli 2012
der anderen met Thomas Voeckler.
door Geert Langendorff
Een groot televisiescherm
lonkte in de slaapkamer
van het hotel. Het hing
aan de muur, tegenover
het bed. Drie tellen later stond
het ding aan. Het zenderaanbod
viel niet tegen voor Franse begrip
pen. Vanuit Londen, New York en
het Midden-Oosten het wereld
nieuws.
Een man in korte broek en een
zwarte rugzak dook in elke repor
tage op, gevolgd door beelden van
een uitgebrande bus.
Een aanslag van een zelfmoordter
rorist op de luchthaven Burgas in
Bulgarije op een stel Israëlische
tieners, zo bleek uit het begelei
dende commentaar.
De gebeurtenis zorgde voor een
pijnlijk besef. De Tour de France
vernauwt ongemerkt het bewust
zijn. Alle gespreksstof draait om
renners, fietsen en de etappe van
morgen. Een cocon schuift over
de volgers. Het voelt aangenaam,
vreemd prettig. Hoe dichter Parijs
nadert, hoe beklemmender de
wurggreep.
Journalisten klagen graag over in
tredende vermoeidheid en de ho
ge werkdruk. Stiekem menen ze
hier weinig van. De Franse hoofd
stad mag wat hen betreft nooit op
doemen. Want daar begint de rea
liteit, eentje zonder gele en groe
ne truien.
De herintreding in de maatschap
pij verloopt moeizaam, zo bewijst
een Italiaanse collega. Hij kleedt
zich volgens de mode van veertig
jaar geleden. De outfit van zijn
eerste Tour siert nog altijd zijn
lichaam. Op zijn bureau prijkt een
typemachine. Sigaretten liggen
binnen handbereik. Verhalen belt
hij door, alsof Fausto Coppi nog
tot het deelnemersveld behoort.
Voor hem blijft de tijd stilstaan.
De rest accepteert het onvermijde
lijke: de Tour is bijna voorbij.
Nog een tijdrit van 53,5 kilome
ter en de slotrit naar de Champs
Élysées te gaan en dan heeft
ook Engeland een Tourwinnaar
in huis. Bradley Wiggins, een
man met Britse bakkebaarden
en de uitstraling van een rock
ster.
door Ad Pertijs
BRIVE-LE-GAILLARDE - Met zijn krul
lende rossige bakkebaarden heeft
Bradley Wiggins (32) iets weg van
een rockster als hij in de Tour zijn
podium betreedt. „I'm very much
British", zegt de geletruidrager
over zichzelf Met statige stappen
wandelt de man uit Wiggan na ie
dere rit weer zonder mokken van
de ene plichtpleging naar de ande
re. Soms doet hij dat juist met een
fraai beschilderde mok in de hand.
Bradley Wiggins lijkt te genieten
van alle aandacht die het leider
schap in de Tour met zich mee
brengt. Alleen eergisteren na af
loop van de etappe, waarin hij
voor het eerst voelde dat de klus is
geklaard, viel hij even uit zijn rol
bij een vraag over de afwezigheid
van Alberto Contador. „Kan ie
mand ook zeggen dat ik het goed
heb gedaan?", sneerde hij. Verder
straalt de frontman van Team Sky
de hele Tour al rust, zelfverzeker
heid en hoffelijkheid uit.
Velen hebben hem zo nog nooit
eerder gezien. Wiggins was tot
voor deze Tour vooral de man van
drank en labiliteit. „Jullie willen
mij alleen maar zien falen", beet
hij twee jaar geleden in beschon
ken toestand een aantal Britse jour
nalisten toe. Het leverde vragende
blikken op. Wiggins was op dat
moment al een gevierd baanren
ner. Twee gouden olympische plak
ken en zes wereldtitels prijkten er
op zijn erelijst toen hij in 2009
meer werk wilde gaan maken van
Bradley Wiggins ais baanwielrenner met de Britse vlag op de Olympische Spelen van 2008. foto Oliver Weiken/EPA
het koersen op de weg. „Op de
baan leefde ik in mijn comfortzo-
ne, maar ik wist dat ik tot zoveel
meer in staat was", kijkt hij terug
op die beslissing.
Wiggins doet niet moeilijk als
hem gevraagd wordt wanneer de
drank aan de kant werd gezet en
de knop in zijn hoofd definitief
om ging. „In 2009. In de Tour van
dat jaar kwam ik er achter dat ik
ook kon klimmen. Vooral op de
Mont Ventoux, de zwaarste berg
die ik ooit was tegengekomen. Het
was ook het moment dat ik stopte
met de drank. De Spelen van 2008
lagen achter me, de kinderen wer
den ouder, ik ging goed geld ver
dienen en voelde dat ik mijn ver
antwoordelijkheid moest nemen.
Ook het feit- dat je ouder wordt,
speelt daarbij een rol. Als je kinde
ren hebt, doe je de dingen waar
mee je je vroeger vermaakte niet
meer zo gemakkelijk. Dan wil je er
in het weekeinde vooral voor hen
zijn."
Zijn eigen jeugd kwam bovendrij
ven. Vader Gary Wiggins liet zijn
gezin in de steek toen kleine Brad
ley twee jaar oud was. Zeven jaar
later zag hij als jongetje voor het
eerst beelden van de Tour de Fran
ce. „Daarna was ik verkocht", zegt
de man over zijn passie voor het
wielrennen. „Ik kon de hele dag
door Ad Pertijs
Frits van der Heide.
I n de boezem van de Tour de France bevinden zich veel
landgenoten. Ze zitten niet op de fiets, maar vervullen
op de achtergrond een rol van betekenis. Vandaag afleve
ring 18: Frits van der Heide, soigneur bij Saxobank.
Eindelijk zit-ie weer in koers. Het eerste gedeel
te van de ronde was Frits van der Heide inge
deeld bij de hotelploeg van Saxobank. „Dan
heb je toch minder het gevoel in de Tour te
zitten dan nu", zegt de 52-jarige Drent uit Barger Oos-
terveld als hij aan de finishlijn in Brive-la-Gaillarde -
staat te wachten op de binnenkomst van de renners.
Als lid van de hotelploeg is hij vooral bezig met het
sjouwen van de vele koffers die de ploeg bij zich
heeft. In koers doet hij de verzorging bij de ravitaille
ring en vangt hij de renners op bij de meet. Eén ding
doet hij echter elke dag weer: de renners masseren.
„Alle negen renners zijn nog in koers en dat willen
we uiteraard zo houden." Van der Heide is 's avonds
gemiddeld een uur bezig met het masseren van één
renner. „Met de één klikt het beter dan met de an
der", zegt hij over de band met de mannen die hij on
der handen neemt. „Met Michael Morkov klikt het
bijvoorbeeld erg goed. Hij vertelt veel over thuis en
soms hebben we ook diepere gesprekken."
De soigneur wordt vaak gezien als de man die ook de
ziel van de renner moet zien te ontspannen. „Al
moet je dat niet te zwaar nemen. Vaak zijn wij ouder
dan die jongens. Een beetje levenservaring werkt dan
al heel relativerend." Op de tafel is niet iedereen een
prater. „Bij HTC las Bernhard Eisel tijdens de massa
ge een boekje. Het liefst mogen ze van mij zelfs gaan
slapen. Dan zijn de spieren het meest ontspannen en
kan ik mijn werk het best doen."
LUXEMBURG - Ook de contra-exper
tise heeft voor Frank Schleck geen
goed nieuws gebracht. De wielren
ner maakte gisteren zelf bekend
dat ook zijn B-staal positief heeft
getest op het middel xipamide.
Schleck stapte dinsdag uit de Tour
nadat de internationale wielren-
unie UCI hem had laten weten dat
in zijn urine sporen zijn gevonden
van een verboden vochtafdrijvend
middel. Het diureticum xipamide
kan gebruik van spierversterkende
hormonen of een bloedtransfusie
maskeren. De coureur van Radio-
Shack blijft vasthouden aan zijn on
schuld. „Maar dit verandert niets
voor mij", zei Schleck. „Ik heb
niets illegaals gedaan. Ik blijf zoe
ken hoe het verboden middel in
mijn lichaam is terechtgekomen."
