Kakkerlakken in je haar,
beestjes onder je huid
'E
reizenio
'Rusten controle, daar let
ik op bij collega-reisleiders'
rrf
Een drukke
verjaardag
lisssft
Ervarings
deskundige
op reis
Zaterdag 21 juli 2012
reizen@wegener.nl
Als mijn verjaardag nadert, lig
ik af en toe 's nachts te woe
len in bed. Met bonkend hart
en het koude zweet op mijn voor
hoofd gaan mijn gedachten terug
naar 2008, toen ik mijn verjaardag
vierde in Guadalajara, waar ik des
tijds studeerde. Beelden van een huis
bomvol mensen die ik nooit eerder
had gezien, die zonder aankondiging
ineens meefeestten, maar niet eens
wisten wie ik was of dat het mijn ver
jaardag was, spoken door mijn hoofd.
In Nederland is het organiseren van
een feestje een rechttoe rechtaan ge
beuren. Je weet wie je uitgenodigd
hebt, dus je weet wie er komen en
hoeveel consumpties je moet inslaan.
Anders is het in Mexico. Mexicanen
zijn een even ongeorganiseerd als
feestelijk volk. In onze woonwijk in
Nezahualcóyotl is
het iedere zater
dag raak en galmt
tot in de kleine
uurtjes ranchero-
muziek door de
straat. De hou
ding van de feest
gangers is vaak
prettig ontspan
nen: iedereen is
welkom, en als je
geen bekende van
het feestvarken
bent, vloeien het
bier en de tequila
W 1 net zolang tot je
™jSr 1 f I dat wel bent.
^at v^er
jaar geleden maar
geweten! Ik had
ongeveer twintig
vrienden uitgeno
digd voor mijn verjaardag, van wie
meer dan de helft Mexicaan. Voor de
zekerheid hield ik bij het boodschap
pen doen rekening met dertig man,
je weet immers nooit. Geen wolkje
aan de lucht, zo leek het, en ik bereid
de me voor op een gezellige avond.
Het ging echter al mis toen mijn goe
de vriend Jorge om negen uur aanbel
de. In mijn Europese naïviteit reken
de ik alleen op hem, maar het leek
alsof hij zijn halve familie had meege
nomen: zijn vier broers en zussen,
drie neven en een paar vrienden.
Daarna volgde studiegenote Fabiola,
die vijf onbekenden meenam. Nog
niet eens de helft van de genodigden
was binnen, of het huis was al vol
met ruim veertig mensen van wie ik
de meesten nog nooit had ontmoet.
Ik leerde tot mijn verbijstering de be
langrijkste stelregel in de Mexicaanse
feestcultuur kennen: als je iemand
uitnodigt, komt hij nóóit alleen.
Zo was al snel alle proviand op en
zag ik me genoodzaakt tot drie keer
toe de nabije nachtwinkel te plunde
ren. De jongen achter de toonbank
keek geamuseerd toe. Arme gringo!
Gelukkig toonden de feestgangers
zich heel begripvol, wat een ander,
bijzonder prettige eigenschap van
Mexicanen is. Toen ik aan het eind
van de avond, een uur of twaalf op
de bank neerplofte, uitgeput van de
organisatorische zorgen, stelde Jorge
me gerust. 'Jullie Europeanen zijn
nogal controlfreaks, hé? Ach, je bent
niet de eerste buitenlander die dit
meemaakt. Laat het een les zijn: in
Mexico loopt alles vroeg of laat uit
op een prettige chaos.'
Jan-Albert Hootsen
insecten in Je appartement of hotel
kamer? ca acuut klagen ën zorg dat
de eigenaren het ongedierte afdoen
de bestrijden.
Soms valt een ontmoeting met onge
dierte nauwelijks te voorkomen.
Wie bijvoorbeeld op vakantie gaat
naar Guatemala, komt geheid een
keer een flinke spin tegen. Houd
T a r a k a n i
daar rekening mee met het kiezen
van een bestemming.
Neem voorzorgsmaatregelen.- insec-
tenwerende klamboes en sticks met
30 procent deet helpen tegen ziek
te-overbrengende muggen.
Geld helpt: de duurdere hotels bie
den vaak schonere bedden en dus
minder kans op bijtende bedvlooien.
door Lindy Jesise
Eigenlijk had ik het wel kunnen
weten. Rusland staat immers
niet bekend als het meest hygië
nische land en ik logeerde bepaald niet
in een chic hotel. De Russen hebben
een mooi woord voor het beestje dat
graag bij ze in de buurt woont: ze zeg
gen tarakcm tegen kakkerlakken. Ze ste
ken niet, ritselen hoogstens. Maar het
is wel naar als er een bruine kluit kak
kerlakken ritselend in je haar valt als je
een kast opendoet in je Sint-Petersburg-
se studentenhotel. Gelukkig hadden
Amerikaanse vrienden een elegante op
lossing. Ze voorzagen mijn kamer van
een uitklapbare kakkerlakkenval vol
met een 'dodelijke lijm' waar ze in ble
ven hangen. Roach hotel, stond er in ge
kleurde blokletters op. En: you can
check in, but you can never check out...
In de loop der jaren heb ik kennisge
maakt met een fraaie selectie aan verve
lende beesten, waarvan ieder land ter
wereld er wel een paar te bieden heeft.
Zo konden we in ons vakantiehuis in
Amerika niet gaan zwemmen in het ri
viertje achter het huis, omdat er een
snapping turtle woonde, die met zijn ij
zeren kaken gemakkelijk je vinger kon
afbijten. In Griekenland maakten reus
achtige duizendpoten het zich gemak
kelijk in de afvoer van de douche. En
na een kort verblijf in Thailand groei
den er ineens allemaal rode bultjes op
mijn huid. De bultjes werden langwer
pig en toen er afgrijselijk jeukende ro
de strepen ontstonden, begreep ik: er
zitten beestjes in te wroeten. Waar
heen zouden die larfjes zich een weg
banen? Mijn aderen of mijn nieren? In
middels waren we in Hanoi, Vietnam
aangekomen en. daar gingen we direct
te rade bij een arts. Die constateerde
dat er sprake was van mijnworm. Ik
had op het Thaise strand wel eens
naast mijn handdoek gezeten inplaats
van erop. Op die plek had een besmet
te hond geplast en zo waren de eitjes
op mijn huid gekomen. De larfjes wa
ren niet gevaarlijk voor mensen, maar
veroorzaakten wel veel jeuk. Een kuur
tje met pillen deed wonderen.
door Sandra van Maanen
en goede reisleider heeft de
touwtjes stevig in handen, re
gelt alles van A tot Z, heeft to
tale overview. Een zere teen bij één van
de reizigers mag er niet de oorzaak van
zijn dat het complete programma voor
de groep plotseling heel anders wordt.
Wat er ook moet worden geregeld of ge
controleerd, het programma moét door
gaan, de groep rekent erop.
Rust en controle, daar let ik op bij
collega-reisleiders. Bieden ze genoeg ser
vice, rennen ze hard voor hun groep?
Interessant is hoe ze omgaan met de las
tige betweter, die je altijd wel in een
groepje tegenkomt. Iedereen kent ze
wel; het zijn de figuren die overal nét
iets meer vanaf weten - of dénken te
weten - dan de reisleider en dat graag
etaleren. Daar ergert de groep zich aan.
Zoiets kan zelfs een hele vakantie ver
pesten. Zonder de persoon in kwestie
te beledigen of voor gek te zetten, be
waakt een deskundige reisleider de
groepsdynamiek.
Ik heb met groepen werkelijk overal
gezeten. Wat opvalt, is dat mensen van
wie je het niet verwacht (want hoogop
geleid, intelligent, et cetera.) in het bui
tenland soms veranderen in kuddedie
ren. Alsof ze hun hersens hebben thuis-
gelaten. Als reisleider krijg je de meest
domme vragen. Weten ze ineens niet
meer wat te doen als er een sneetje in
hun vinger zit. Zelf naar de receptie van
het hotel lopen om een pleister te vra
gen, komt niet bij ze op. Geen idee wat
dat is. Onzeker in het buitenland, een
held in eigen land?
Een intercontinentale groepsreis zou
Naam.
BartEpskamp
leeftijd: 29
Beroep:
was jarenlang
reisleider bij Bizz
Travel en Ferio
ik persoonlijk niet zo snel boeken. Ik
plan'en organiseer dat soort trips liever
zelf Voor een citytrip in Europa kies ik
wel een georganiseerde reis met een
goede gids. Ga ik naar een stad als bij
voorbeeld Rome met zóveel geschiede
nis, dan biedt een professionele rondlei
der meerwaarde. Op eigen houtje zie je
alleen de standaard plekken, aan al het
andere moois ga je dan voorbij."
