Christopher Froome 261 S| - met een bittere nasmaak Een geklaarde klus *mm Wagen 1014 Onderweg vrijdag 20 juli 2012 van zijn idool Bradley Wiggins. Thomas Voeckler is met zijn 134 punten niet meer te achterhalen in het bergklassement. door Ad Pertijs Onderweg door Frank rijk houdt Facebook keurig ieders sociale leven in de gaten. Zo kwam de melding dat collega Gui- do Bindels vandaag 56 jaar wordt. Journalisten reizen vaak in groep jes door de Tour. Zelfde hotel, sa men eten. 'Guidi' was de man die me in zijn groepje meenam in mijn eerste Tour. Hij is van het ob serveren. Beelden zeggen hem meer dan woorden. In 1996 had hij als eerste door dat Indurain dat jaar niet zijn zesde Tour zou gaan winnen. Het viel hem op dat de Spanjaard na afloop van zijn proloog boos een zijspiegel van een auto dichtsloeg. „De man heeft in de voorgaande vijfjaar nooit een spoortje van emotie ge toond. Nu wel. Hij is zichzelf niet." 'Guidi' kreeg gelijk. Hij liet me vooral de Tour zien. Zoals die dag dat Indurain er doorheen zak te op Les Arcs. Samen hebben we minutenlang naar een lege man gekeken. Ook dit jaar zijn we met een groepje op pad. De jongeren die we meegenomen hebben, kijken anders naar de Tour. Vorig jaar zei één van hen zich enorm te ver heugen op de bergrittten. Einde lijk vuurwerk. Vervolgens had hij meer oog voor zijn iPhone dan voor de koers. Iedere ochtend als ze bij het ontbijt hun ogen niet van die apparaten kunnen hou den, moet ik even denken aan leermeester Guido. Bindels volgt de Tour al jaren niet meer. Onlangs kwam er echter een prachtig boek van hem uit over zijn reizen als sportjourna list. 'Onderweg' geheten. Schitte rende verhalen over de gruwelij ke Spelen van Atlanta, de Tour en diverse schaatsevenementen. Eén ding viel me direct op: 'Guidi' schrijft nog steeds door zijn ogen. om je alleen maar kunt winnen van de renners die op de deelne merslijst staan, barstte de bom op het moment dat hem werd ge vraagd hoe het voelt dat de klus nu geklaard is. „Ik voel me stran ge", zei hij. „Ik heb de wedstrijd ge wonnen waarvoor ik zo lang en hard heb gewerkt, maar na alles wat ik ervoor heb gedaan, moet ik me toch nog steeds verdedigen. Niemand die me in de positieve zin prijst voor wat ik gedaan heb. Altijd weer die negatieve benade ring. Waarom? Ik heb er dit sei zoen gestaan vanaf de Ronde van de Algarve (midden februari, red.). Ik heb gekoerst, ik heb gewonnen, ik heb getraind. Ik heb alle vragen beantwoord, ook die over doping. En wat vragen ze je dan op het ein de: wat als Contador had meege daan? Het hele jaar hoor ik ook: piek je niet te vroeg? Niemand die zegt: 'bloody good' wat je hebt ge daan." Wat volgde was een laatste diepe zucht, en weg was-ie. Weg van het circus, dat zijn zege een bittere nasmaak had gegeven. Bovenop de Peyragudes had Wig gins aanvankelijk nog intens geno ten van het gevoel dat het vol bracht was. „Toen ik via de radio hoorde dat Nibali gelost was, liet ik me voor het eerst meeslepen in de gedachte dat het gevecht voor bij was. Daardoor verloor ik mijn concentratie." Het was volgens Wiggins de reden waarom hij het wiel van Froome niet kon houden. „Ik ben van nature geen klimmer. Ik moet geconcentreerd zijn om de echte klimmers te kunnen vol gen." Wiggins heeft altijd gezegd dat hij de Tour vooral moet win nen op basis van zijn constantheid ('Drie weken lang geen enkel zwak moment hebben') en tijdrit capaciteiten. Toch is de manier waarop hij deze Tour een paar maal spartelde achter Froome een smetje op zijn gele trui. Hoezeer hij de eindwinst ook verdient op basis van alles wat hij wel in huis heeft. De vragen die op Wiggins af komen, leren dat altijd het beeld zal blijven hangen van een man die de Tour won omdat de beste renner in koers bij hem aan de ket ting lag. Na de zeventiende etappe van gisteren twijfelt niemand er nog aan: Bradley Wiggins gaat de Tour winnen. Zijn meester knecht Christopher Froome liet in de laatste beklimming echter zien dat het geel hem eigenlijk toekomt. door Geert Langendorff PEYRAGUDES - Beelden liegen niet. Op het laatste stuk van de klim naar Peyragudes keek Christopher Froome om de haverklap achter om naar Bradley Wiggins. De En gelsman wilde zichtbaar versnel len, in een poging de latere ritwin naar Alejandro Valverde te achter halen. Telkens als hij aanzette, liet zijn kopman een gat vallen. Een in terceptie van de leiding van Team Sky bracht hem tot bedaren. Ge dwee leidde hij de drager van de gele trui naar de finish. Even voorbij de streep toonde Froome zich een voorbeeldig die naar. Wiggins' wil is wet. „Bradley is onze leider", vertelde hij. „Zo lang hij en de ploeg willen dat ik in dienst van hem rijd, doe ik dat. Vandaag, morgen en volgend jaar." Het onderlinge gesprekje deed hij af als een niemendalletje. „We spraken de koers door. Wie deed nog mee? Wie niet? Moesten we versnellen of juist rustiger aan doen?" Voor Wiggins telde slechts één ding. Vincenzo Nibali, zijn laatste overgebleven concurrent, kon hun tempo niet volgen. „Hem afschudden was het belangrijkste", bevestigde Froome. „Toen dat luk te, bereikten we ons doel. Een ren ner van Slcy rijdt straks Parijs bin nen in de gele trui." Hem rest een tweede plaats, gezien zijn macht in deze Tour een troostprijs. „Echt niet", counterde hij vroom. „Als kind droomde ik van een podium plaats. Ik ben er nu dichtbij die te Christopher Froome verwezenlijken." Zijn blik en hou ding vertelden een ander verhaal. Froome grinnikte, terwijl hij zijn riedel aftlraaide. Voor de derde maal in deze editie van de Tour de France toonde de laatbloeier zich beter dan zijn meester. De zeven de etappe, een steile aankomst op La Planche des Belles Filles, mocht hij winnen. Op La Toussuire werd hij tot de orde geroepen, toen hij wegsprong op het steilste deel en Wiggins naar adem snakkend ach ter zich liet. Na de Alpenrit, gewonnen door Pierre Rolland, viel de wereld over Sky heen. De grootste uitdager van Wiggins maakte deel uit van zijn eigen ploeg. Met nog enkele ki lometers te gaan tot de finish had foto Yorick Jansens/EPA Froome zich de gele trui kunnen toe-eigenen. Zo hoog lag zijn tem po, zo gemakkelijk oogde zijn tred. De ploeg reageerde geprikkeld. Froome kende zijn eigen krachten niet. Met de stalorders bescherm den ze hem tegen zichzelf Het risi co op zelfoverschatting lag op de loer. Gisteren deed zich een zelfde situa- door Ad Pertijs PEYRAGUDES - Drie weken lang reed Bradley Wiggins op een voor beeldige manier zijn grote doel te gemoet. Toen het gisteren dan ein delijk zover was, viel de Brit als nog uit zijn rol. „Kan iemand mis schien ook eens zeggen: erg goed gedaan Brad", sneerde hij naar al die mensen die insinueren dat hij deze Tour alleen maar gaat win nen omdat Alberto Contador niet van de partij is en hij Chris Froome aan de leiband heeft. Nadat hij eerst nog keurig had pro beren uit te leggen waarom hij op de laatste beklimming moeite had om Froome te volgen en nadat hij ook nog keurig had uitgelegd waar Bradley Wiggins foto AP Photo

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 64