Christopher Froome
261 S| -
met een bittere nasmaak
Een geklaarde klus
*mm
Wagen 1014
Onderweg
vrijdag 20 juli 2012
van zijn idool Bradley Wiggins.
Thomas Voeckler is met zijn 134
punten niet meer te achterhalen
in het bergklassement.
door Ad Pertijs
Onderweg door Frank
rijk houdt Facebook
keurig ieders sociale
leven in de gaten. Zo
kwam de melding dat collega Gui-
do Bindels vandaag 56 jaar wordt.
Journalisten reizen vaak in groep
jes door de Tour. Zelfde hotel, sa
men eten. 'Guidi' was de man die
me in zijn groepje meenam in
mijn eerste Tour. Hij is van het ob
serveren. Beelden zeggen hem
meer dan woorden. In 1996 had
hij als eerste door dat Indurain
dat jaar niet zijn zesde Tour zou
gaan winnen. Het viel hem op dat
de Spanjaard na afloop van zijn
proloog boos een zijspiegel van
een auto dichtsloeg. „De man
heeft in de voorgaande vijfjaar
nooit een spoortje van emotie ge
toond. Nu wel. Hij is zichzelf
niet." 'Guidi' kreeg gelijk. Hij liet
me vooral de Tour zien. Zoals die
dag dat Indurain er doorheen zak
te op Les Arcs. Samen hebben we
minutenlang naar een lege man
gekeken.
Ook dit jaar zijn we met een
groepje op pad. De jongeren die
we meegenomen hebben, kijken
anders naar de Tour. Vorig jaar zei
één van hen zich enorm te ver
heugen op de bergrittten. Einde
lijk vuurwerk. Vervolgens had hij
meer oog voor zijn iPhone dan
voor de koers. Iedere ochtend als
ze bij het ontbijt hun ogen niet
van die apparaten kunnen hou
den, moet ik even denken aan
leermeester Guido.
Bindels volgt de Tour al jaren niet
meer. Onlangs kwam er echter
een prachtig boek van hem uit
over zijn reizen als sportjourna
list. 'Onderweg' geheten. Schitte
rende verhalen over de gruwelij
ke Spelen van Atlanta, de Tour en
diverse schaatsevenementen.
Eén ding viel me direct op: 'Guidi'
schrijft nog steeds door zijn ogen.
om je alleen maar kunt winnen
van de renners die op de deelne
merslijst staan, barstte de bom op
het moment dat hem werd ge
vraagd hoe het voelt dat de klus
nu geklaard is. „Ik voel me stran
ge", zei hij. „Ik heb de wedstrijd ge
wonnen waarvoor ik zo lang en
hard heb gewerkt, maar na alles
wat ik ervoor heb gedaan, moet ik
me toch nog steeds verdedigen.
Niemand die me in de positieve
zin prijst voor wat ik gedaan heb.
Altijd weer die negatieve benade
ring. Waarom? Ik heb er dit sei
zoen gestaan vanaf de Ronde van
de Algarve (midden februari, red.).
Ik heb gekoerst, ik heb gewonnen,
ik heb getraind. Ik heb alle vragen
beantwoord, ook die over doping.
En wat vragen ze je dan op het ein
de: wat als Contador had meege
daan? Het hele jaar hoor ik ook:
piek je niet te vroeg? Niemand die
zegt: 'bloody good' wat je hebt ge
daan." Wat volgde was een laatste
diepe zucht, en weg was-ie. Weg
van het circus, dat zijn zege een
bittere nasmaak had gegeven.
Bovenop de Peyragudes had Wig
gins aanvankelijk nog intens geno
ten van het gevoel dat het vol
bracht was. „Toen ik via de radio
hoorde dat Nibali gelost was, liet
ik me voor het eerst meeslepen in
de gedachte dat het gevecht voor
bij was. Daardoor verloor ik mijn
concentratie." Het was volgens
Wiggins de reden waarom hij het
wiel van Froome niet kon houden.
„Ik ben van nature geen klimmer.
Ik moet geconcentreerd zijn om
de echte klimmers te kunnen vol
gen." Wiggins heeft altijd gezegd
dat hij de Tour vooral moet win
nen op basis van zijn constantheid
('Drie weken lang geen enkel
zwak moment hebben') en tijdrit
capaciteiten. Toch is de manier
waarop hij deze Tour een paar
maal spartelde achter Froome een
smetje op zijn gele trui. Hoezeer
hij de eindwinst ook verdient op
basis van alles wat hij wel in huis
heeft. De vragen die op Wiggins af
komen, leren dat altijd het beeld
zal blijven hangen van een man
die de Tour won omdat de beste
renner in koers bij hem aan de ket
ting lag.
Na de zeventiende etappe van
gisteren twijfelt niemand er nog
aan: Bradley Wiggins gaat de
Tour winnen. Zijn meester
knecht Christopher Froome liet
in de laatste beklimming echter
zien dat het geel hem eigenlijk
toekomt.
door Geert Langendorff
PEYRAGUDES - Beelden liegen niet.
Op het laatste stuk van de klim
naar Peyragudes keek Christopher
Froome om de haverklap achter
om naar Bradley Wiggins. De En
gelsman wilde zichtbaar versnel
len, in een poging de latere ritwin
naar Alejandro Valverde te achter
halen. Telkens als hij aanzette, liet
zijn kopman een gat vallen. Een in
terceptie van de leiding van Team
Sky bracht hem tot bedaren. Ge
dwee leidde hij de drager van de
gele trui naar de finish.
Even voorbij de streep toonde
Froome zich een voorbeeldig die
naar. Wiggins' wil is wet. „Bradley
is onze leider", vertelde hij. „Zo
lang hij en de ploeg willen dat ik
in dienst van hem rijd, doe ik dat.
Vandaag, morgen en volgend jaar."
Het onderlinge gesprekje deed hij
af als een niemendalletje. „We
spraken de koers door. Wie deed
nog mee? Wie niet? Moesten we
versnellen of juist rustiger aan
doen?" Voor Wiggins telde slechts
één ding. Vincenzo Nibali, zijn
laatste overgebleven concurrent,
kon hun tempo niet volgen. „Hem
afschudden was het belangrijkste",
bevestigde Froome. „Toen dat luk
te, bereikten we ons doel. Een ren
ner van Slcy rijdt straks Parijs bin
nen in de gele trui." Hem rest een
tweede plaats, gezien zijn macht
in deze Tour een troostprijs. „Echt
niet", counterde hij vroom. „Als
kind droomde ik van een podium
plaats. Ik ben er nu dichtbij die te
Christopher Froome
verwezenlijken." Zijn blik en hou
ding vertelden een ander verhaal.
Froome grinnikte, terwijl hij zijn
riedel aftlraaide. Voor de derde
maal in deze editie van de Tour de
France toonde de laatbloeier zich
beter dan zijn meester. De zeven
de etappe, een steile aankomst op
La Planche des Belles Filles, mocht
hij winnen. Op La Toussuire werd
hij tot de orde geroepen, toen hij
wegsprong op het steilste deel en
Wiggins naar adem snakkend ach
ter zich liet.
Na de Alpenrit, gewonnen door
Pierre Rolland, viel de wereld over
Sky heen. De grootste uitdager
van Wiggins maakte deel uit van
zijn eigen ploeg. Met nog enkele ki
lometers te gaan tot de finish had
foto Yorick Jansens/EPA
Froome zich de gele trui kunnen
toe-eigenen. Zo hoog lag zijn tem
po, zo gemakkelijk oogde zijn tred.
De ploeg reageerde geprikkeld.
Froome kende zijn eigen krachten
niet. Met de stalorders bescherm
den ze hem tegen zichzelf Het risi
co op zelfoverschatting lag op de
loer.
Gisteren deed zich een zelfde situa-
door Ad Pertijs
PEYRAGUDES - Drie weken lang
reed Bradley Wiggins op een voor
beeldige manier zijn grote doel te
gemoet. Toen het gisteren dan ein
delijk zover was, viel de Brit als
nog uit zijn rol. „Kan iemand mis
schien ook eens zeggen: erg goed
gedaan Brad", sneerde hij naar al
die mensen die insinueren dat hij
deze Tour alleen maar gaat win
nen omdat Alberto Contador niet
van de partij is en hij Chris
Froome aan de leiband heeft.
Nadat hij eerst nog keurig had pro
beren uit te leggen waarom hij op
de laatste beklimming moeite had
om Froome te volgen en nadat hij
ook nog keurig had uitgelegd waar
Bradley Wiggins foto AP Photo