weer de reddingsboei
sport 123
Gesisik hervat
training na
opgave in Tour
Ochtendetappe
De Tour leeft
maandag 16 juli 2012
a»™-™-. er ook op de weg lag in de
Christopher Froome denkt dat hij deze Tour had kunnen winnen. JiWM -n-röfPpl Tour> ^et veroorzaakte veel overlast.
Monassut-
Audiracq
318m
Ritten naar Pau, waar Léon van Bon in
1998 de laatste Nederlander was die
won, tellen vaak tal van cols, maar kun
nen ook redelijk vlak zijn. De hindernis
sen, in de slotfase, zijn dit keer van de
derde en vierde categorie.
door Mart Smeets
Luis-Leon Sanchez daalt als een bezetene om terug te komen bij de koplopers. De Belg Philippe Gilbert zit in zijn wiel.
In het begin van de Tour liep de
Spanjaard bij een val een polsbles
sure op. Toen hij weer vol kracht
kon zetten met zijn armen, nam
Sanchez zich voor zijn ploeg uit de
brand te helpen. Twee keer was hij
dicht bij een dagsucces. Zaterdag
nog. „Vandaag krijg je een veel gro
tere kans", hield Verhoeven hem
gisteren bij de start in Limoux
voor.
De ploegleider werd bijna lyrisch
toen hij terugkeek op de winnen
de onderneming van zijn Span
jaard. „Luis-León heeft fingerspit-
zengefuhl", zegt hij erover. Eerst
probeerde hij met behulp van
ploegmaat Steven Kruijswijk de
snelle Peter Sagan te lossen op de
laatste klim. „Als je met hem naar
de meet rijdt, ben je immers kans
loos." Verhoeven liet hem begaan.
„Want hij is ervaren genoeg om
aan te voelen hoeveel hij daar kan
geven."
Sagan loste, maar keerde terug en
liet op zijn beurt Sanchez achter
in de afdaling. Weer deed de Span
jaard vervolgens alles goed. Samen
met Philippe Gilbert kwam hij te
rug bij het groepje van de voluit rij
dende Sagan en op dertien kilome
ter voor de streep verraste Sanchez
de sprinter met een aanval. „Ik
moest het wel doen met een lange
aanval", zei de Spanjaard achteraf
Sagan kon niet direct reageren en
weg was de reddingsboei van de
duurste Nederlandse wielerploeg.
Sanchez raapte vervolgens keurig
zijn vierde ritzege in de Tour op.
„In Spanje willen ze allemaal dat
foto Nicolas Bouvy/EPA
je net als Indurain grote rondes
wint. Dat is echter niets voor mij.
Ik ben geen klimmer genoeg om
een ronde te winnen. Ik ben ech
ter wel sterk genoeg om ritten te
pakken", glunderde de man uit
Mula. Inmiddels heeft hij zijn bui
tenlandse avontuur bij Rabobank
met twee jaar verlengd. „Ik voel
me er thuis."
zie onze website:tourdefrance
De interactieve Tourgraphic met deel
nemers en uitslagen.
RIJSWIJK - Wielrenner Robert Ge
sink heeft drie dagen na zijn opga
ve in de Ronde van Frankrijk de
training weer hervat. De Rabocou-
reur kroop gisteren een uurtje op
zijn fietstrainer, maar dat ging vol
gens hem nog niet van harte.
„Mijn ribben maken het me nog
steeds lastig", liet hij weten op
Twitter. „Morgen maak ik weer
mijn eerste rit op de weg."
Gesink gaf donderdag na de elfde
etappe op in de Tour nadat hij
door verschillende valpartijen niet
meer op topniveau kon presteren.
De 26-jarige renner uit Varsseveld
rijdt op 28 juli mee in de wegwed
strijd bij de Olympische Spelen.
Die deelname is vooralsnog niet in
gevaar.
Het is stervend druk in Sète, veertien
kilometer voor de finish. Mijn hotel
ligt aan het parcours. De renners
zijn nog uren weg, maar mannen
dragen kinderen al op de nek, de mensen van
de reclamekaravaan gooien later rommel uit
hun wagens waar het volk op springt alsof het
gouden munten zijn. Hebzucht in crisistijd is
onvoorstelbaar. Ik kijk op de Franse televisie en
zie de renners dichterbij komen en ineens be
sef ik dat het werkelijk jaren geleden is dat ik
een passage met eigen ogen meemaakte. Een
Tourvolger stompt af; hij of zij reist vooruit,
leeft via de laptop of het kleine scherm bij de fi
nish; direct oogcontact met de koers is er niet
meer: de Tour zou ook op een ander wereld
deel verreden kunnen worden.
Als de renners naderen, kijk ik uit mijn open
raam. Ik zie in de lange straat wel duizenden
mensen op de stoepen staan. Om de hoek
klinkt luid applaus en het geroezemoes stijgt
naar hogere decibellen. Ik heb al veertien da
gen gesprekken aangehoord over de perfide
wielerwereld, het ongegeneerde dopegebruik,
het wantrouwen tegenover grote prestaties en
de complete deconfiture van wat ooit een nobe
le sport was. Giftige kritiek vormt de basis voor
vele avondtafelgesprekken: De Tour vreet zich
zelf op; men rent als lemmingen naar de af
grond, de wielerwereld is kwetsbaar, sommi
gen belazeren de kluit nog altijd en dat alles ge
beurt onder een stevige commerciële deken.
Voila, de aantijgingen.
Ik kijk de straat in en zie een enorme blijheid
bij al die mensen. De eerste renners komen bij
de Bar Tabac om de hoek en het geluid zwelt
aan. Mensen klappen, fluiten, springen op, hef
fen hun armen, lachen, slaan elkaar op de
schouders, juichen steeds meer... Ouders wij
zen hun kinderen de gele trui na. Het blije ge
luid blijft in de straat hangen, ook bij de achter
blijvers. Mark Cavendish passeert; mensen
klappen zich het eelt van de handen. Dat gaat
door tot de laatste, achtergebleven renners
doorgekomen zijn. Heldenontvangst. Ongelofe
lijk...
Ik sta doodstil in het raam van kamer van 208
van Hotel de Paris. Ik heb dik kippenvel in de
nek en op de armen. Het publiek adoreert de
Tour. Ik moet slikken. Dit beeld ontroert hef
tig. Heeft het volk altijd gelijk?
Leve de Tour. foto Christophe Ena/AP
Pau
158,5km
Tour de France
15e etappe
16 juli -158,5km
FRANKRIJK
Simacourbe
123km s
Samatan
Marciac
90km
