•Respect voor Sanchez is resterende vier Wiggins toont zich calamiteitenregisseur 221 sport Wagen 1014 Abandon maandag 16 juli 2012 Luis-Leon Sanchez won vier rit ten in vier verschillende Tour-edi ties: 2008, 2009, 2011 en 2012. deren Evans lek reed door spijkers. door Ad Pertïjs Het is al vaker neerge pend: de Tour is één grote onderweg zijnde familie. Samen uit, sa men thuis is er echter niet bij. Ooit moesten we een collega ach terlaten in het ziekenhuis van Thonon-les-Bains. Twee weken had hij hoestend en proestend op de achterbank van de wagen gele gen. De ene ploegarts schrok van het middel dat een andere team- dokter hem had gegeven. 'Amay, da's straf spul.' Als dat niet hielp, kon hij beter naar huis gaan. Maar zoals iedere coureur wilde ook hij het familietircus niet zomaar ver laten. Pas toen hij omviel in de perszaal van Morzïne, haalde de ambulance hem uit koers. Renners zijn nog taaier dan jour nalisten, maar ook zij moeten zich soms gewonnen gegeven. Als bij de finish blijkt dat hun heup gebroken is bijvoorbeeld. Of wan neer ze vergeeft uit de ziekenwa gen zijn geklommen om alsnog te proberen Parijs te halen. Het is het grote leed in deze ronde. Er is echter ook het kleine leed. Neem mijn trouwe penvriend, de Fineliner 0.4 van Corporate Ex press. Bijna twee weken lang schreef hij alles wat ik hoorde keu rig op in zwierig, blauwe inkt Na dat ik me zaterdagavond had ge reedgemaakt voor de nacht, be merkte ik bij mezelf een enorme blauwe vlek op het rechter boven been. Een inderhaast uitgevoerde scan wees uit dat de Fineliner zwaar aan het lekken is geslagen. Wat moet je dan? Ervaring leert dat je met veel poetsen en schoon wrijven wel kunt proberen om zo'n jongen in koers te houden, maar uiteindelijk is er maar één oplossing: afscheid nemen. Aban don Fineliner. Sinds gisteren is de cadeau gekregen pen van sponsor Alcatel mijn nieuwe penvriend. door Ad Pertijs FOIX - De ontlading was groot in het Rabokamp. Van ploegleiders tot soigneurs, de vuisten werden door een ieder triomfantelijk de lucht in gestoken. „Voor een ploeg- je van maar vier renners is een rit- zege het maximaal haalbare", stel de ploegleider Nico Verhoeven trots na de etappezege van Luis-Leon Sanchez. Hij wilde niets weten van slechts een pleister op de wonde na alles wat de ploeg de eerste twee weken was overko men. „Dit is vooral een superkoers die we hebben gewonnen." Een antwoord op alle kritiek die de laatste tijd loskwam, is het vol gens hem ook al niet. „Je kunt al leen maar kritiek voelen als je er op één dag met vijf man wordt af gereden. Niet als die vijf renners uitvallen omdat ze allen op één dag minstens twee keer zijn geval len. Wat we vandaag zagen is de spirit die bij het begin van de Tour ook al in de ploeg zat." Volgens Verhoeven bleek gisteren daarom in de rit naar Foix wat voor een 'supermooie' Tour zijn ploeg zou hebben gereden als de klassementsrenners niet waren ge vallen in de rit naar Metz. „Ik heb diep respect voor de manier waar op onze vier overgebleven renners zich iedere dag weer hebben we ten op te laden. De klassements renners zijn weg, maar de weer baarheid niet. We zijn de kleinste ploeg in de koers. Het is dan niet niks als je - zoals vandaag - van de vier man in koers er twee mee hebt in een kopgroep van elf. Deze zege betekent voor mij dan ook heel veel." Verhoeven durfde zelfs te stellen dat een ritzege mooier is dan de tiende plaats in het eindklasse ment. De drie Nederlandse ploeg- Steven Kruijswijk foto EPA genoten van Sanchez waren al even opgelucht en blij. „Soms kun je beter met vier goede mannen in koers zitten, dan met acht kreupe len. Vanaf de start waren we met zijn allen wel zo fel", zei Laurens ten Dam, die de klasse van Sanchez roemde. Steven Kruijswijk ging met Sanchez in de aanval en offerde zich op de laatste col op om de Spanjaard te helpen. „Luis Leon heeft het super afgemaakt, een fan tastische zege", zei hij met een gro te glimlach. „Eigenlijk is dit een klote-Tour voor ons, maar toch zijn we blijven gaan. We zijn door sommige mensen al afgeschreven, maar we knokken door. We waren met andere ambities naar de Tour gekomen, maar zijn nu alleen maar bezig met een etappezege. Met vier man is het niet makkelijk om mee te zitten in een ontsnap ping. Nu zaten we er met twee man; er zijn maar weinig ploegen die kunnen zeggen dat ze met de helft van de ploeg in een ontsnap ping mee zijn." Van de vier overgebleven Rabo- renners wint Luis-Leon Sanchez veruit het vaakst. De Nederland se ploeg gokte gisteren daarom niet voor niets op de Spanjaard. Die veroverde in de finale op im ponerende wijze de vierde Tour zege uit zijn carrière. door Ad Pertijs FOIX - Achteromkijkend balde Luis- Leon Sanchez triomfantelijk zijn vuist twee keer met veel emotie in de richting van de ploegleiderswa gen van Rabobank. Op de streep waren er tranen bij de Spanjaard die voor het tweede jaar op rij zijn ploeg een etappezege schonk. „De mooiste beelden hebben jullie echter gemist", zei ploegleider Ni co Verhoeven toen hij met zijn wa gen tot stilstand was gekomen in het fraaie stadje Foix. Hij doelde op de ontlading in de oranje team- car. „Eerst hebben we als een gek door de radio geroepen dat hij möest blijven geven: 'Go, go, go'. En toen kwam het mooiste mo ment. In de laatste kilometers mochten we nog één keer bij hem komen met de wagen. Dan kijk je elkaar alleen maar aan en dan voel je de warmte die er wel degelijk is." Luis-Leon Sanchez is een 28-jarige renner uit de streek van Murcia die twee jaar geleden het wielren nen wilde ervaren bij een buiten landse ploeg. Het werd Rabobank. „Omdat ik vertrouwen voelde bij Erik Breukink." Het begin was ech ter moeizaam. Zijn Engels was niet best en Sanchez had nog het meest contact met de andere twee Spanjaarden in de ploeg: Oscar Freire en Carlos Barredo. Toen hij vorig jaar in Saint-Flour een rit won voor Rabobank, wa ren de wederzijdse gevoelens voor elkaar nog niet bijster groot. Dat veranderde dit jaar. Verhoeven: „Misschien ook wel omdat hij nu vaak de enige Spanjaard in de ploeg is. Zijn Engels is beter gewor den en het gevoel met de anderen groeit." ïn deze Tour was Sanchez nog de enige reddingsboei voor de door rampspoed geplaagde bankiers- ploeg. „Hij is de enige die veel wint, dus moet je vooral op hem hopen", zei Verhoeven in Foix. Nogal altijd praat Sanchez niet veel als hij met de ploeg op pad is. „Maar hij voelt wel aan wat er moet gebeuren." Bradley Wiggins foto AP door Ad Pertijs FOIX - Skybaas Dave Brailsford had het over punaises ('dat is geen ge rucht, dat is een feit') en koersdi- recteur Jean-Francois Pescheux toonde na afloop enkele krom ge reden tapijtspijkertjes. Wat het ook waren, het leidde gisteren op de top van de steile Mur de Péguè- re tot een opmerkelijke consterna tie. Volgens de jury reden wel dertig renners in de grote groep rond klassementsleider Bradley Wig gins hun wielen stuk op de kleine nageltjes met brede kop. De gele truidrager kwam onmiddellijk in actie. Zaterdag verklaarde Wiggins nog dat hij niet de patron van het peloton wil zijn omdat de stem van iedere renner even waardevol is. „Ongeacht of je eerste of laatste staat in het klassement." Diezelfde democraat nam gisteren wel vak kundig de rol van calamiteiten re gisseur op zich. Hij maande de an deren om het tempo te drukken, zodat de pechvogels de gelegen heid kregen om terug te keren in zijn groep. „Het was snel duidelijk dat er iets niet klopte. Zoveel lekke banden tegelijkertijd is niet nor maal. Als geletruidrager heb je dan de status om iets te doen." Hij vond het verantwoord en lo gisch om de koers eigenhandig te neutraliseren. „De ritzege was weg. We hadden de zware laatste klim net achter de. rug. Niemand van de klassementsrenners had er tijd gewonnen. Kortom de race was voorbij." Aanvankelijk dacht Cadel Evans het grootste slachtoffer te worden van de actie van de nagelstrooier. Ploegmaat Tejay van Garderen was doorgereden en wanhopig wacht te hij op een nieuw achterwiel. Toen dat eenmaal was gestoken, moest de Australiër daarna nog en kele keren stoppen om van fiets te wisselen. Ook Wiggins moest stop pen om een andere fiets te pak ken. De lekke banden veroorzaakten ook enige valpartijen. Het is mede de reden dat de Tourorganisatie bij de politie een aanklacht heeft inge diend tegen de nog onbekende da der. Motoren en auto's werden eveneens het slachtoffer van de strooier. De nagels die Pescheux toonde had hij uit de banden van zijn wagen geplukt.De koersdirec- teur noemde de dader een imbe ciel die de koers had willen sabote ren. Wiggins zei niet goed te weten wat hij ervan moest denken. „Ik weet niet voor wie die dingen be doeld waren. Je moet ook beseffen hoe dicht de toeschouwers bij ons kunnen komen tijdens de wed strijd. In voetbalstadions kan dat niet. Daar hangen ook nog eens be wakingscamera's om kwaadwillen den eruit te pikken. Dat gaat bij ons niet. Het is in ieder geval triest om zoiets op de weg te gooien."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 22