•Respect voor Sanchez is
resterende vier
Wiggins toont zich calamiteitenregisseur
221 sport
Wagen 1014
Abandon
maandag 16 juli 2012
Luis-Leon Sanchez won vier rit
ten in vier verschillende Tour-edi
ties: 2008, 2009, 2011 en 2012.
deren Evans lek reed door spijkers.
door Ad Pertïjs
Het is al vaker neerge
pend: de Tour is één
grote onderweg zijnde
familie. Samen uit, sa
men thuis is er echter niet bij.
Ooit moesten we een collega ach
terlaten in het ziekenhuis van
Thonon-les-Bains. Twee weken
had hij hoestend en proestend op
de achterbank van de wagen gele
gen. De ene ploegarts schrok van
het middel dat een andere team-
dokter hem had gegeven. 'Amay,
da's straf spul.' Als dat niet hielp,
kon hij beter naar huis gaan. Maar
zoals iedere coureur wilde ook hij
het familietircus niet zomaar ver
laten. Pas toen hij omviel in de
perszaal van Morzïne, haalde de
ambulance hem uit koers.
Renners zijn nog taaier dan jour
nalisten, maar ook zij moeten
zich soms gewonnen gegeven. Als
bij de finish blijkt dat hun heup
gebroken is bijvoorbeeld. Of wan
neer ze vergeeft uit de ziekenwa
gen zijn geklommen om alsnog te
proberen Parijs te halen. Het is
het grote leed in deze ronde.
Er is echter ook het kleine leed.
Neem mijn trouwe penvriend, de
Fineliner 0.4 van Corporate Ex
press. Bijna twee weken lang
schreef hij alles wat ik hoorde keu
rig op in zwierig, blauwe inkt Na
dat ik me zaterdagavond had ge
reedgemaakt voor de nacht, be
merkte ik bij mezelf een enorme
blauwe vlek op het rechter boven
been. Een inderhaast uitgevoerde
scan wees uit dat de Fineliner
zwaar aan het lekken is geslagen.
Wat moet je dan? Ervaring leert
dat je met veel poetsen en schoon
wrijven wel kunt proberen om
zo'n jongen in koers te houden,
maar uiteindelijk is er maar één
oplossing: afscheid nemen. Aban
don Fineliner. Sinds gisteren is de
cadeau gekregen pen van sponsor
Alcatel mijn nieuwe penvriend.
door Ad Pertijs
FOIX - De ontlading was groot in
het Rabokamp. Van ploegleiders
tot soigneurs, de vuisten werden
door een ieder triomfantelijk de
lucht in gestoken. „Voor een ploeg-
je van maar vier renners is een rit-
zege het maximaal haalbare", stel
de ploegleider Nico Verhoeven
trots na de etappezege van
Luis-Leon Sanchez. Hij wilde niets
weten van slechts een pleister op
de wonde na alles wat de ploeg de
eerste twee weken was overko
men. „Dit is vooral een superkoers
die we hebben gewonnen."
Een antwoord op alle kritiek die
de laatste tijd loskwam, is het vol
gens hem ook al niet. „Je kunt al
leen maar kritiek voelen als je er
op één dag met vijf man wordt af
gereden. Niet als die vijf renners
uitvallen omdat ze allen op één
dag minstens twee keer zijn geval
len. Wat we vandaag zagen is de
spirit die bij het begin van de Tour
ook al in de ploeg zat."
Volgens Verhoeven bleek gisteren
daarom in de rit naar Foix wat
voor een 'supermooie' Tour zijn
ploeg zou hebben gereden als de
klassementsrenners niet waren ge
vallen in de rit naar Metz. „Ik heb
diep respect voor de manier waar
op onze vier overgebleven renners
zich iedere dag weer hebben we
ten op te laden. De klassements
renners zijn weg, maar de weer
baarheid niet. We zijn de kleinste
ploeg in de koers. Het is dan niet
niks als je - zoals vandaag - van de
vier man in koers er twee mee
hebt in een kopgroep van elf. Deze
zege betekent voor mij dan ook
heel veel."
Verhoeven durfde zelfs te stellen
dat een ritzege mooier is dan de
tiende plaats in het eindklasse
ment. De drie Nederlandse ploeg-
Steven Kruijswijk
foto EPA
genoten van Sanchez waren al
even opgelucht en blij. „Soms kun
je beter met vier goede mannen in
koers zitten, dan met acht kreupe
len. Vanaf de start waren we met
zijn allen wel zo fel", zei Laurens
ten Dam, die de klasse van
Sanchez roemde.
Steven Kruijswijk ging met
Sanchez in de aanval en offerde
zich op de laatste col op om de
Spanjaard te helpen. „Luis Leon
heeft het super afgemaakt, een fan
tastische zege", zei hij met een gro
te glimlach. „Eigenlijk is dit een
klote-Tour voor ons, maar toch
zijn we blijven gaan. We zijn door
sommige mensen al afgeschreven,
maar we knokken door. We waren
met andere ambities naar de Tour
gekomen, maar zijn nu alleen
maar bezig met een etappezege.
Met vier man is het niet makkelijk
om mee te zitten in een ontsnap
ping. Nu zaten we er met twee
man; er zijn maar weinig ploegen
die kunnen zeggen dat ze met de
helft van de ploeg in een ontsnap
ping mee zijn."
Van de vier overgebleven Rabo-
renners wint Luis-Leon Sanchez
veruit het vaakst. De Nederland
se ploeg gokte gisteren daarom
niet voor niets op de Spanjaard.
Die veroverde in de finale op im
ponerende wijze de vierde Tour
zege uit zijn carrière.
door Ad Pertijs
FOIX - Achteromkijkend balde Luis-
Leon Sanchez triomfantelijk zijn
vuist twee keer met veel emotie in
de richting van de ploegleiderswa
gen van Rabobank. Op de streep
waren er tranen bij de Spanjaard
die voor het tweede jaar op rij zijn
ploeg een etappezege schonk.
„De mooiste beelden hebben jullie
echter gemist", zei ploegleider Ni
co Verhoeven toen hij met zijn wa
gen tot stilstand was gekomen in
het fraaie stadje Foix. Hij doelde
op de ontlading in de oranje team-
car. „Eerst hebben we als een gek
door de radio geroepen dat hij
möest blijven geven: 'Go, go, go'.
En toen kwam het mooiste mo
ment. In de laatste kilometers
mochten we nog één keer bij hem
komen met de wagen. Dan kijk je
elkaar alleen maar aan en dan voel
je de warmte die er wel degelijk
is."
Luis-Leon Sanchez is een 28-jarige
renner uit de streek van Murcia
die twee jaar geleden het wielren
nen wilde ervaren bij een buiten
landse ploeg. Het werd Rabobank.
„Omdat ik vertrouwen voelde bij
Erik Breukink." Het begin was ech
ter moeizaam. Zijn Engels was
niet best en Sanchez had nog het
meest contact met de andere twee
Spanjaarden in de ploeg: Oscar
Freire en Carlos Barredo.
Toen hij vorig jaar in Saint-Flour
een rit won voor Rabobank, wa
ren de wederzijdse gevoelens voor
elkaar nog niet bijster groot. Dat
veranderde dit jaar. Verhoeven:
„Misschien ook wel omdat hij nu
vaak de enige Spanjaard in de
ploeg is. Zijn Engels is beter gewor
den en het gevoel met de anderen
groeit."
ïn deze Tour was Sanchez nog de
enige reddingsboei voor de door
rampspoed geplaagde bankiers-
ploeg. „Hij is de enige die veel
wint, dus moet je vooral op hem
hopen", zei Verhoeven in Foix.
Nogal altijd praat Sanchez niet
veel als hij met de ploeg op pad is.
„Maar hij voelt wel aan wat er
moet gebeuren."
Bradley Wiggins foto AP
door Ad Pertijs
FOIX - Skybaas Dave Brailsford had
het over punaises ('dat is geen ge
rucht, dat is een feit') en koersdi-
recteur Jean-Francois Pescheux
toonde na afloop enkele krom ge
reden tapijtspijkertjes. Wat het
ook waren, het leidde gisteren op
de top van de steile Mur de Péguè-
re tot een opmerkelijke consterna
tie.
Volgens de jury reden wel dertig
renners in de grote groep rond
klassementsleider Bradley Wig
gins hun wielen stuk op de kleine
nageltjes met brede kop. De gele
truidrager kwam onmiddellijk in
actie. Zaterdag verklaarde Wiggins
nog dat hij niet de patron van het
peloton wil zijn omdat de stem
van iedere renner even waardevol
is. „Ongeacht of je eerste of laatste
staat in het klassement." Diezelfde
democraat nam gisteren wel vak
kundig de rol van calamiteiten re
gisseur op zich. Hij maande de an
deren om het tempo te drukken,
zodat de pechvogels de gelegen
heid kregen om terug te keren in
zijn groep. „Het was snel duidelijk
dat er iets niet klopte. Zoveel lekke
banden tegelijkertijd is niet nor
maal. Als geletruidrager heb je dan
de status om iets te doen."
Hij vond het verantwoord en lo
gisch om de koers eigenhandig te
neutraliseren. „De ritzege was
weg. We hadden de zware laatste
klim net achter de. rug. Niemand
van de klassementsrenners had er
tijd gewonnen. Kortom de race
was voorbij."
Aanvankelijk dacht Cadel Evans
het grootste slachtoffer te worden
van de actie van de nagelstrooier.
Ploegmaat Tejay van Garderen was
doorgereden en wanhopig wacht
te hij op een nieuw achterwiel.
Toen dat eenmaal was gestoken,
moest de Australiër daarna nog en
kele keren stoppen om van fiets te
wisselen. Ook Wiggins moest stop
pen om een andere fiets te pak
ken.
De lekke banden veroorzaakten
ook enige valpartijen. Het is mede
de reden dat de Tourorganisatie bij
de politie een aanklacht heeft inge
diend tegen de nog onbekende da
der. Motoren en auto's werden
eveneens het slachtoffer van de
strooier. De nagels die Pescheux
toonde had hij uit de banden van
zijn wagen geplukt.De koersdirec-
teur noemde de dader een imbe
ciel die de koers had willen sabote
ren.
Wiggins zei niet goed te weten
wat hij ervan moest denken. „Ik
weet niet voor wie die dingen be
doeld waren. Je moet ook beseffen
hoe dicht de toeschouwers bij ons
kunnen komen tijdens de wed
strijd. In voetbalstadions kan dat
niet. Daar hangen ook nog eens be
wakingscamera's om kwaadwillen
den eruit te pikken. Dat gaat bij
ons niet. Het is in ieder geval triest
om zoiets op de weg te gooien."