wacht
spectrum 14
Taxi Parijs
Zaterdag 14 juli 2012
STANDPLAATS
door
Cees van Zweeden
De onderhandeling begon op
het moment dat ik wegzakte
in de lederen fauteuil.
„De périphérique zit muur
vast", zei de chauffeur. „Als we die ne
men, mist u het vliegtuig. Beter is de au
toweg A86."
De A86 is om, wist ik. Die route naar
luchthaven Charles De Gaulle zou min
stens 120 euro kosten, de helft van mijn
vliegticket. „Doet u toch maar de rond
weg om Parijs."
Drie kwartier later stond ik in de vertrek
hal. Er was geen file op de périphérique
geweest en de meter was op 80 euro
geëindigd. Ik schrapte Taxi Fernandez
uit mijn lijst met telefoonnum-
mers. Geen fooi ook.
Wie zich per taxi verplaatst in de
regio Parijs, moet op het ergste zijn
voorbereid: wegpiraterij, afzetterij,
zotternij.
Een onderzoek onder bijna twee
duizend reizigers door de website
hotels.com gaf Parijse taxi's in 2010
het laagste rapportcijfer ter wereld.
Grootste klacht: honds gedrag van
chauffeurs.
De Parijse taxichauffeurs vormen
een kaste die zich haar privileges
niet gemakkelijk laat afiiemen. Ni
colas Sarkozy, de vorige president,
onderhandelde persoon
lijk met de chauffeurs
over de afgifte van 6.500
nieuwe licenties. Maar
zelfs SuperSarko moest
buigen toen de chauffeurs
in staking gingen en de
stad lam legden. Het ge
volg is dat er vandaag nog
steeds maar 16.000 taxi's zijn in Parijs.
Dat is amper tweeduizend meer dan
voor de oorlog, zo rekende CNN-corres-
pondent David Frum deze week uit Niet
temin telt Parijs vandaag meer inwoners
en die inwoners hebben veel diepere zak
ken. Parijs verwelkomt ook veel meer
toeristen, 27 miljoen per jaar.
Van die 16.000 chauffeurs staat een groot
aantal in de rij bij Charles De Gaulle, een
privilege dat alleen aan hen is voorbehou
den. Chauffeurs van buiten de stad mo
gen geen gebruik maken van de taxi
standplaats bij de luchthaven. Dat mono
polie heeft twee rampzalige bijwerkin
gen. Wie van buiten Parijs per taxi naar
de luchthaven wil, betaalt een exorbitan
te prijs omdat de chauffeur bijna altijd
leeg terug moet En twee: in Parijs zelf is
het razend moeilijk een taxi te krijgen,
omdat alle chauffeurs op de luchthaven
zijn.
De poging van Sarko 6.500 nieuwe licen
ties uit te geven, werd geblokkeerd om
dat de chauffeurs vreesden dat de waar
de van hun licenties erdoor zou dalen.
De meesten hadden daar zo'n 200.000 eu
ro voor betaald. Ze hoopten eenzelfde be
drag terug te krijgen als ze met pensioen
zouden gaan.
Niettemin heeft de regering een paar klei
ne hervormingen doorgevoerd om het
'monopolie' op de luchthaven te breken.
Chauffeurs van buiten de stad mogen
nog steeds geen gebruik maken van de
taxistandplaats op Charles de Gaulle,
maar ze mogen wel vaste klanten bren
gen en ophalen.
Dat is een verbetering, die tot lagere prij
zen heeft geleid, maar vraag niet hoe.
Eenmaal racete ik met een zo'n chauf
feur naar het vliegveld terwijl hij per
sms tientallen opdrachten afhandelde
voor de vijf werknemers van zijn taxibe
drijfje. „Mijn auto is mijn kantoor en
mijn telefoon mijn computer," grijnsde
hij over zijn schouder.
Azië
