Tour
Hoofdsponsor schept
irreëel beeld Raboploeg
sport 13
Ochtendetappe
Canada Dry 1973
zaterdag 14 juli 2012
Tom Veelers verliet gisteren de Tour
grijp ik ook waarom die vragen ge
steld worden door de pers. Het is
het beeld en het probleem van de
sport. Misschien moet ik het me
niet zo persoonlijk aantrekken. On
dertussen kan ik niet anders dan
er eerlijk op ingaan. Toch hoop ik
dat er eens een moment komt dat
mensen weer het vertrouwen te
rugvinden in deze sport en ze
echt geloven dat ik dit allemaal
doe op brood, water en heel hard
werken."
zie onze website:tourdefrance
De interactieve Tourgraphic met deel
nemers en uitslagen.
Tour de France
13eetappe
14 juli -217km
Met een Nederlands gezicht
wilde Rabobank schitteren
in de Tour. Ruim een week
voor de slotetappe kan de
missie als mislukt worden
beschouwd.
Een ongeluk zit in een klein
hoekje. Rabobank begon
vol ambities aan de Tour
de France en maakte
vroeg indruk, maar moest na zes
etappes de prognoses bijstellen. Bij
een valpartij sneuvelden de beoog
de smaakmakers. Robert Gesink
en Bauke Mollema gingen hard te
gen het asfalt en konden een hoge
klassering in het klassement verge
ten. Zelfs een ritzege zat er niet
meer in. De schade bleek zo groot,
dat de twee uiteindelijk afstapten.
Op het eerste gezicht valt de ploeg
niets te verwijten. De Tour staat
bol van de spanning, vooral in de
eerste week. Cadel Evans en Brad
ley Wiggins kunnen erover mee
praten. Beide renners zagen hun
zicht op de gele trui in het verle
den al eens snel vertroebelen. Hun
schuivers kunnen betiteld worden
als incidenten. Bij Rabobank vor
men ze een terugkerend ritueel, ze
ker in het geval van Gesink.
Er lijkt ongemerkt een weeffout te
zijn opgetreden. Bij Rabobank wa
ren er deze Tour twee echte kop
mannen (Gesink en Mollema) en
had Steven Kruijswijk een be
schermde status. De ploegleiding
verdeelde dus de focus. Het idee er
achter sneed in theorie hout.
Mocht de vorm van Gesink, die vo
rig jaar herfst zijn been brak, tegen
vallen, dan stond zijn stand-in
reeds klaar. De praktijk was weer-
ANALYSE
door Geert Langendorff
barstiger. Waar Team Sky en BMC
in de sprintetappes in een strakke
lijn op de finish afkoersten, frag
menteerde Rabobank in kleine
stukjes. De eenheid was ver te zoe
ken. Er was niemand die de kop
mannen in het gedrang bescherm
de.
Op basis van de uitslagen voor de
Tour had Rabobank anders kun
nen besluiten. Gesink won de Ron
de van Californië en reed ijzer-
sterk in de Ronde van Zwitser
land. Een ploeg bouwen rondom
hem was geen onlogisch besluit ge
weest.
Ervaringen van vorig jaar weer
hield Rabobank hiervan. Gesink
kon de druk niet aan, toen hij al
leen de vaandeldrager was. Op de
ze argumentatie viel weinig af te
"*1
St-Paul-Trois-Chateaux
FRANKRIJK
1 irf'
Robert Gesink
dingen. Waarom een renner naar
voren schuiven die zelf niet alleen
in de schijnwerpers wil staan?
Mentaal, zo bleek tijdens de Tour,
is Gesink flink gegroeid. Tegenslag
raakt hem minder, de lach ver
dween niet van zijn gezicht. On
dertussen zwol de kritiek in Neder
land na zijn val aan. Het werd
hem aangerekend dat hij nadien
op halve kracht koerste.
Had Gesink (alleen) een podium
plek of meer kunnen afdwingen?
We zullen het nooit weten. Zeker
is dat de verwachtingen in Neder
land enorm hoog lagen. Te hoog.
Hoewel de ploegleiding helder aan
gaf slechts over schaduwfavorieten
te beschikken, beïnvloedde hun
voorzichtigheid de publieke opinie
niet. Een regenbui doofde de lont
van het verwachte vuurwerk,
waarna een explosie van veront
waardiging losbarstte.
De volkswoede mag sponsor Rabo
bank worden aangerekend. Door
naar buiten uit te dragen met Ne
derlandse renners op termijn de
gele trui te willen veroveren, werd
een irreëel beeld geschetst. Als di
rect gevolg hiervan nam de ploeg
in 2010 afscheid van de buitenland
se kopman Denis Mentsjov. Diens
eindzeges in de Giro en de Vuelta,
zo toonde marketingonderzoek
aan, sloegen veel meer ander aan
bij de massa dan de vijfde plaats
van Gesink in de Tour van 2010.
De Rus beëindigde die editie als
derde. Oranje boven.
Deze beleidskeuze geeft de moei
lijke positie van de Rabowieler-
ploeg aan. Om mee te doen om de
gele trui is een leider met een an
der paspoort nodig, aangezien der
gelijke types in eigen land (nog)
niet aanwezig zijn. Alleen dan
smelten de plukjes samen tot een
eenheid.
99km
217km
In het laatste gedeelte van de rit naar
de Franse zuidkust krijgt het peloton
mogelijk te maken met een verraderlij
ke wind vanuit zee.
Tour de France
14e etappe
15 juli-191 km
-Murde Péguère
153 km
Foix FRANKRIJK
191 km r\
j 99km u
Quillan
Tarascon-sur- 22km
Ariège 101 km
10km
101 km
191 km
In de eerste Pyreneeënrit staan er on
der meer twee beklimmingen van de
eerste categorie gepland. De tweede
daarvan, de Mur de Péguère, heeft
stukken met een stijgingspercentage
van bijna 14 procent. Na de top gaat
het 40 kilometer bergafwaarts naar
Foix.
Ton Vissers (rechts)
o«e«e»0e»ee99«9e«e8oeeae
door Mart Smeets
De Nederlandse formatie Canada
Dry-Gazelle die in 1973 trots aan de
start stond van La Grande Bouclé
was zwak, won nauwelijks een prijs,
verloor onderweg zeven renners of het niets
was en men eindigde de ronde met vier jonge
mannen die zwijgend aan tafel zaten en over
leefden en verder niets.
Ploegleider Ton Vissers, een bon homme met
gevoel voor verhoudingen en, uniek in die ja
ren, pijprokend, had een elftal renners geselec
teerd dat niet in staat was deze zware uithou-
dingsproef goed tot een einde te brengen. Tij
dens de tweede etappe al verloor men Wim
Prinsen die de gehele dag op grote afstand reed
en te laat binnenkwam. Een dag later was de
Belg Ludo Noels ook vertrokken. Grappig facet:
niemand van de andere renners kende deze
man die vlak voor de Tour was aangetrokken.
Nooit had iemand nog contact met Noels.
In de achtste etappe verdwenen de renners Jan-
broers, Vrancken en De Koning als naamlozen
uit de strijd. De klink van de autodeur was hun
beste vriend geworden. Een dag later waren ook
Pustgjens (men zei dat hij klimmer was) en Kel-
leners vertrokken. Ofwel gaven deze mannen
op, ofwel werden ze uit de wedstrijd gezet we
gens herhaaldelijk aan auto's hangen; het begin
van 'de Nederlandse Tourziekte'.
Vanaf Nice bleven vier renners over; de getalen
teerde Jan Krekels (75e) die in deze ronde zes
maal bij de eerste tien reed en al het geld voor
de ploeg verdiende, de stille meerijder Theo van
der Leeuw (70e), net als Krekels een Limburger
en de twee in Nederland volkomen onbekende
Portugezen José Martins en Herculano Oliviei-
ra. Deze mannen waren daags voor de Tour in
Scheveningen begon, op goed geluk door de
ploegleider aangetrokken. Niemand had ze ooit
zien rijden en in de Tour werden ze 33e en 45e.
Krekels en Van der Leeuw zaten, vanaf Nice,
aan een kant van de tafel en de twee Portuge
zen aan de andere kant. Er werd nooit met el
kaar gesproken. Krekels, veel later: 'Ik heb die
mannen nooit meer terug gezien. We knikten
elkaar gedag bij het ontbijt en mummelden
wat. Wij verstonden ze toch niet en zij ons
niet.' Canada Dry kwam met vier man in Parijs
aan; het was een onbegonnen, idiote, niets voor
stellende exercitie geworden. Niemand was blij,
het was antisport geworden.
Mars
