Mokerslag
221 sport
Gesink: 'Dit was
een semi-rustdag'
Wagen 1014
Pleisters
Tour.nl
Van topbasketballer tot manueel-therapeut
Boonen en Gilbert
naar de Spelen
dinsdag 10 juli 2012
Aan de rustdag van de
Tour de France beginnen
vandaag 178 renners.
door Geert Langendorff
Het inladen van de kof
fer in de auto verliep
minder soepel dan nor
maal. De koffer vorm
de het probleem niet Eenmaal
dicht laat die zich eenvoudig
voortduwen op handige wieltjes.
De laptoptas liep uit de pas. Een
van de vakken, met essentiële
rommel, besloot dat de reis lang
genoeg geduurd had. De rits viel
uit elkaar als droog brood. Daar
om moest de tas met de nodige
zorgvuldigheid onder een arm
worden geplaatst. Dat ging rede
lijk, tot een stoeprand roet in het
eten gooide. Een voet merkte het
hoogteverschil op, waarna een
korte vrije val volgde. Het geha
vende vak barstte open. Een deel
van de inhoud viel op straat De
schade viel mee. In een paar tel
len waren de kabels, bandrecor
der en zwarte pen terug op hun
plek. Miste er nog iets? Onder een
autoband, een meter verderop, lag
een groen doosje met blarenpleis-
ters. Er ging een lichtje branden.
Een hiel speelde kort voor een eer
dere trip eens op. Een dik stuk vel
liet los. Het vlees eronder schuur
de onafgebroken tegen de achter
kant van een schoen. De pleisters
verminderden de irritatie.
De herinnering aan dit kleine mis
fortuin riep recente beelden op.
Uitvaller Wout Poels kroop in de
ze Tour na een valpartij meer
dood dan levend op zijn fiets. Rob
Ruijgh, nog wel in koers, ziet er
uit als een mummie. Overal zit
gaas. Trekkende schaafwonden
hinderen hem bij elke stap.
Robert Gesink hield aan een
crash een gat in zijn pols over.
Het bot was bijna zichtbaar. Met
Bram Tankink gaat het niet veel
beter. Het groene doosje pleisters
bleef onder de band liggen. In de
tas was ineens geen plek meer
voor klein leed.
door Geert Langendoirff
BESAN^ON - Het zweet liep in
straaltjes langs zijn wangen. Met
een handdoek veegde hij om de
haverklap overvloedig vocht weg.
De inhoud van een waterfles ver
dween in rap tempo in zijn keel.
Robert Gesink kon doorgaan voor
een uitgebluste renner na zijn
tijdrit over 41,5 kilometer van
Arc-et-Senans naar Besanqon. Zijn
speedpak en aërodynamische
helm maakten het plaatje com
pleet. De aanblik verbloemde de
werkelijkheid. Gesink (61ste op
5.15) deed geen trap teveel.
Evenals zijn ploeggenoten liet de
Achterhoeker in de race tegen de
klok niet het achterste van zijn
tong zien. Meer dan een veredelde
training was zijn optreden niet.
Hij schaamde zich er niet voor.
„Een semi-rustdag", benoemde de
renner de negende etappe. „Je
moet je opladen voor een lange
tijdrit, maar in principe kon je het
zien als de eerste rustdag. Warm
krijg je het wel. Onder zo'n helm
gaat het behoorlijk broeien."
Gesink had normaliter naar vermo-
Robert Geesink foto Bas Czerwinski
gen gereden om zijn positie in het
klassement te verdedigen. Na de
valpartij van vrijdag hoefde hij
zich daarop niet meer te richten.
Plichtsbesef om zich van zijn beste
kant te laten zien in de Tour de
France ontbrak. Om de zege zou
hij toch niet meedoen. Het aantal
gerenommeerde specialisten was
simpelweg te groot. Daarbij onder
vond hij nog hinder van de gevol
gen van zijn crash.
„Mijn rug en de aanhechtingen
van mijn buikspieren doen pijn",
somde Gesink zijn klachten op.
„Of het nog leuk is om mee te
doen aan de Ronde van Frankrijk?
Als je valt en je klassement in dui
gen ligt niet. Nu richten we ons
op andere dingen, het winnen van
etappes. We hebben geen andere
keuze en willen wat laten zien.
Mocht blijken dat het straks hele
maal niet gaat met mij, dan moet
ik mijn aanwezigheid hier herover
wegen."
Gesink bezwoer over voldoende
motivatie te beschikken om er iets
moois van te maken. „Ik wil niet
lanterfantend door de Tour heen
gaan." Zijn gedrag na de tijdrit gaf
iets anders aan. Hij week geheel te
gen zijn natuur van zijn vaste rou
tine af. De gebruikelijke cooling-
downsessie op de rollenbank liet
hij voor wat het was. Zijn geringe
inspanning vormde een licht ex
cuus. Wie zijn spieren niet pijnigt,
hoeft niet af te koelen.
Steven Kruijswijk (57ste), die wel
uitfietste, en Bauke Mollema
(120ste) gingen evenmin tot het ui
terste. Ook zij wilden hun herstel
van eerdere valpartijen niet in de
war brengen met een scherpe
tijdrit. Beiden toonden wel meer
vuur dan hun ploegmaat.
Kruijswijk: „De rit over Le Grand
Colombier zou zeker iets voor mij
kunnen zijn. Mollema: „Ik heb
er vertrouwen in dat ik in de Al
pen al iets kan lieten zien."
De eerste grote tijdrit in de Tour
de France maakte veel duidelijk.
Bradley Wiggins toonde zich op
permachtig. Alleen een val of
een enorme offday lijkt de eind
zege van de Brit nog in de weg
te kunnen staan. Maar uiteraard
blijft de leider voorzichtig.
door Geert Lamgeinidoirff
BESAN^ON - Een orkaan van geluid
barstte los toen Bradley Wiggins
onder de finishboog doorreed. Toe
schouwers sloegen op de boarding
om hun waardering te uiten voor
de Britse drager van de gele trui.
Het huldeblijk kwam hem toe.
Geen van de specialisten kwam in
de buurt van zijn winnende tijd in
de race tegen de klok over 41,5 kilo
meter van Arc-et-Senans naar Be-
san^on. Cadel Evans, zijn voor
naamste concurrent, moest liefst
1.43 minuut toegeven.
De Tour de France lijkt daarmee
na negen etappes beslist in het
voordeel van Wiggins. Alleen een
val of een enorme offday kan de
eindzege in de weg staan. Zo com
fortabel oogt zijn voorsprong op
Evans in het algemeen klassement
(1.53 minuut). Zelf hield de renner
van Team Sky (uiteraard) nog een
slag om arm. Met een enorm cli
ché gaf hij aan dat de gele trui
hem nog kan ontvallen. „Pas als
de dikke dame zingt, is het ge
beurd. Ze moet zelfs nog naar het
podium worden geroepen."
Wiggins' kon weinig zinnigs mel
den over de impact van zijn feno
menale tijdrit. In een roes kwam
hij over de finish. Het kostte enige
minuten voordat hij enigszins bij
zijn positieven kwam. De enige
valkuil ligt misschien verscholen
in de neveneffecten van zijn nieu
we status. Hij bekende tot zijn
schrik de halve nacht wakker te
hebben gelegen, toen hij de gele
door Ad Pertijs
Joost Lafeber
In de boezem van de Tour de France bevinden zich veel
landgenoten. Ze zitten niet op de fiets, maar vervullen
op de achtergrond een rol van betekenis. Aflevering 8:
Joost Lafeber, manueel therapeut bij Vacansoleil-DCM.
In een vorig leven was Joost Lafeber een topbas
ketballer bij onder meer Weert, Breda en Den
Helder. De lange 32-jarige center neemt in deze
Tour als manueel-therapeut de renners van Va
cansoleil-DCM onder handen. „Ik heb een praktijk in
Waspik en wordt door de ploeg regelmatig ingehuurd
om mee te gaan naar de koersen", zegt de man die
opgegroeide in Oost-Brabant en nu woont in Breda.
De Giro van vorig jaar was zijn vuurdoop. En wat
voor één. „In het basketbal heb ik wel eens iemand
zijn enkel zien breken bij een landing, maar dat is
niets vergeleken bij de dood van Wouter Weylandt",
herinnert hij zich zijn binnenkomer. Zijn eerste Tour
ervaart hij als een evenement waar 'alles eromheen'
veel groter is. „De belangen zijn ook veel groter." Of
de renners in de Ronde van Frankrijk ook harder val
len? „Dat niet." Of ze gek zijn? „Dat denk ik nooit. Ik
weet wel dat je in deze sport ook pijn moet kunnen
verdragen als je niet valt."
Lafeber heeft geleerd dat vallen bij de sport hoort.
„Renners zelf willen heel graag verder", kijkt hij te
rug op de bizarre eerste reactie van Wout Poels om.
terug op de fiets te willen stappen. Met de ploegarts
overlegt hij regelmatig of het verantwoord is om een
renner te laten doorgaan. „Maar net als in mijn prak
tijk probeer ik met mijn patiënten altijd te gaan voor
een actief herstel." Renners kunnen heel wat aan.
„Maar ik heb vooral respect voor alle topsporters. Ze
zoeken de grens op. Dat maakt het zo mooi."
trui veroverde in de zevende etap
pe. „Heel apart", meldde hij. „Op
zich was het niet zo vreemd. Als
klein jongetje droom je ervan in
die positie te komen. Als het dan
lukt, raak je eventjes van de kaart.
Ik zeg het eerlijk: alles bij elkaar
vormt het dragen van de gele trui
a recipe for disaster (een rampscena
rio, red.)."
Wiggins meende het half In het
wereldberoemde tricot zijn eerste
Tourzege boeken op zijn terrein,
had hij voor geen goud willen mis
sen. „Kan het nog mooier? Het
was geweldig. Ik reed volgens mij
mijn beste tijdrit ooit. Het mag
vanzelfsprekend lijken, maar hier
train ik zoveel voor. Ik ben geen
machine. Iedereen kan ziek wor
den of vallen." Mocht Wiggins in
derdaad onverwachts iets overko
men, dan staat zijn vervanger
klaar. Land- en ploeggenoot Chris
topher Froome eindigde in de
tijdrit als tweede. In het algemeen
klassement klom hij naar de derde
plaats, op veertien tellen van
Evans. Klinisch gaf Wiggins aan
hoe de verhoudingen binnen
Team Slcy zijn. Froome kan desge
vraagd worden geofferd als de si
tuatie daarom vraagt. Mocht Wig
gins in het vervolg van de Tour
geen steun van zijn meesterknecht
nodig hebben, dan mag Froome
uitzien naar een podiumplek. Ten
zij Wiggins wegvalt. „Dan staat er
iemand klaar die mijn rol kan over
nemen."
Of Evans de spanning Tour nog
kan terugbrengen? Zelf reageerde
hij luchtig. Ik blijf doorvechten."
Ploegmaat Tejay Van Garderen,
vierde in de tijdrit, maakte zich
niet ongerust. „Cadel draagt straks
in Parijs -gewoon de gele trui. Ze
ker weten." Ze waren gisteren de
enigen.
zie onze website:tourdefrance
De interactieve Tourgraphic met
deelnemers en uitslagen.
BRUSSEL - De Belgische wielerbond
(KBWB) heeft gisteren Tom Boo
nen en Philippe Gilbert gepresen
teerd als troeven voor de olympi
sche wegwedstrijd in Londen. De
kopmannen van respectievelijk
Omega Pharma-Quick Step en
BMC Racing Team krijgen ieder
een ploeggenoot mee in de perso
nen van Stijn Vandenbergh en T
Greg Van Avermaet. Jurgen Roe-
landts (Lotto-Belisol) completeert P
de selectie.
De wegwedstrijd staat al meteen
op zaterdag 28 juli op het program
ma. Gilbert is ook ingeschreven
voor de olympische tijdrit (1 augus-
tus). De KBWB bepaalt aan de
hand van de 'longlist' nog welke
renners zich als reserve beschik- d
baar moeten houden.
