Gratis een p
3
Bijna voor niets
maandag 9 juli 2012
den kocht ze het stuk grond net
buiten Colijnsplaat. „Ik wilde iets
voor mezelf en soms ben ik impul
sief." De Colijnsplaatse heeft een
passie voor fruit. Vroeger had ze al
een moestuintje en dat miste ze.
„Ik ben altijd graag in het groen be
zig en ik vind het leuk om men
sen, en dan vooral kinderen, te la
ten zien hoe fruit groeit." Het gaat
om het gebruik van de zintuigen.
Naast de bekende fruitsoorten wil
de onderneemster fruitliefhebbers
kennis laten maken met bijzonder
fruit dat je niet zo snel in de win
kel tegenkomt.
„Zwarte moerbeien, gele frambo
zen, jostabessen, bosaardbeitjes en
morellen bijvoorbeeld", somt
Koopman op. De moerbeibomen
heeft ze tien jaar geleden al ge
plant, maar pas sinds vorig jaar
dragen de bomen vrucht. Dat is de
natuur. „Toen ik begon moest ik
eerst drie jaar wachten voordat de
planten en bomen groeiden." Nu
heeft ze ieder jaar voldoende fruit
en loopt het plukseizoen van eind
juni tot en met half september.
Het verschilt per fluitsoort en ras
wanneer het rijp is. „Vorig jaar
was het fruit al half juni goed",
zegt Koopman. Dit jaar zijn er bij
voorbeeld weinig pruimen. „Dat
komt doordat het gevroren heeft,
daar kun je niks aan doen."
Bij de Zelfplukkerij proberen ze
het plukseizoen zoveel mogelijk te
spreiden. „We hebben bijvoor
beeld verschillende soorten rassen
bessen, die niet allemaal tegelijk
rijp zijn." Het verschilt per ras hoe
lang ze geplukt kunnen worden,
legt Koopman uit terwijl ze door
haar tuin loopt. Ze wijst naar de
jostabessen. „Kijk, die zijn eigen
lijk nog niet helemaal rijp."
In de tuin staan alle fruitplanten-
en bomen in mooie rijen naast el
kaar. Een rij frambozenstruiken,
een rij aardbeienplanten, de bo
men staan achterin. Overal han
gen blauwe netten om het fruit te
gen vogels te beschermen.
„Alles is onbespoten", zegt de on
derneemster. „Chemische midde
len vind ik niet prettig. Stel dat ie
mand proeft en diegene wordt
ziek. Dat risico wil ik niet lopen."
Een gevolg is wel dat er meer on
kruid groeit. Daar probeert ze wel
wat aan te doen. Zo heeft ze in de
rij met bosbessen onderaan aard
beienplanten geplant. „Dat zijn bo
dembedekkers en ik hoop dat ze
het onkruid bij de rode bessen
weghouden. Een experimentje."
Volgens Koopman zijn mensen
verzamelaars. Dat is waarschijnlijk
de reden dat het fruit plukken
zo'n succes is. „Het is vast een oer
gevoel", zegt ze. „Zeker weten doe
ik het natuurlijk niet."
Terwijl ze door haar min loopt,
zijn de bezoekers om haar heen in
de weer met hun blauwe bakjes.
Eén oudere man heeft zelfs een
emmer meegenomen. Hij staat in
de rij onder het blauwe net van de
jostabessen. „Ik vries het fruit in,
zo heb ik een voorraadje", zegt hij.
Het plukken geeft hem vooral een
voldaan gevoel en het houdt de
dokter 'buiten de deur.'
Even later loopt Koopman met
een groep mensen door de tuin.
Ze is bezig met haar eerste work
shop; jam maken. Ze legt uit wel
ke fruitsoorten er zijn. „Dit zijn
zwarte bessen, bekend van de cas
sis. Om op te eten zijn ze niet favo
riet." Voor de jam kun je wat haar
betreft alles door elkaar gebruiken.
„Dat is juist lekker."
Sinds de nieuwe schuur er is, kan
ze dit soort dingen organiseren.
„Als de mensen fruit hebben ge
plukt voor hun jam, kunnen ze in
de keuken het fruit schoonmaken
en gaan koken." Ook plukkers die
niet aan een workshop meedoen
kunnen even uitpuffen in de
schuur. „Ik heb verse Zeeuwse
thee en zelfgemaakt sorbetijs met
fruit uit de tuin." Bezoekers kun
nen dus even wat drinken na de
noeste arbeid in de min. Daar wor
den ook de bakjes afgewogen en af
gerekend.
Koopman begeleidt zelf de work
shop, maar krijgt ook hulp van
haar vier kinderen. Toch is work
shops geven nog nieuw voor haar.
„Dit is de eerste week, ik moet al
les nog ontdekken en uitvinden,
maar het is wel wat ik altijd al wil
de."
www.zelfplukkerij.nl
Zelf jam koken. Onderneemster Hanneke Koopman, tweede van links, geeft uitleg.
De buit: witte bessen, rode bessen en paarse kruisbessen. Op de achtergrond de blauwe netten.
Het eerste trapje is smal en er
hangt een touw om aan vast te
houden. De andere trappen zijn
breder en daarnaast is informa
tie te vinden over de natuur
rondom de Plompe Toren.
Bovenop de toren hoor je vogels
fluiten, zie je de binnendijkse na
tuur, het uitgestrekte duingebied
en de Zeelandbrug. Dat kan alle
maal haarscherp door een verre
kijker. Die natuurlijk gratis is te
gebruiken.
Vakantie vieren met een laag bud
get vergt wat creativiteit. De Zo-
merkrant-redactie zoekt naar de
mogelijkheden. Deze keer: de Plom
pe Toren langs de Oosterschelde
op Schouwen-Duiveland.
door Karen Hagen
Bij binnenkomst galmt
een mannenstem door
de Plompe Toren die
de legende vertelt. Het
gaat over de vloek die een zee
meerman heeft uitgesproken na
dat zijn vrouw door vissers van
Westenschouwen was opgevist.
Ondanks zijn smeekbedes werd
zij niet vrijgelaten. Hij riep een
vloek uit en Westenschouwen
was ten dode opgeschreven. La
ter verplaatste die vloek zich
landinwaarts naar Koudekerke.
Bij dit verhaal draait een mobiel
rond met plaatjes die het ver
haal ondersteunen. Na afloop
naar boven beginnen.
De Plompe Toren is een over
blijfsel van het dorpje Koudeker
ke, maar is nu ingericht als infor
matiecentrum. Bij een bezoek
aan de 23 meter hoge Plompe To
ren pik je naast de geschiedenis
over de Schouwse dorpjes Wes
tenschouwen en Koudekerke als
bezoeker helemaal gratis en
voor niets een weids uitzicht
over de Oosterschelde mee.
tocht
