21
Geheimen van de kimono onthuld
'Hele regio is goed voor fietsers'
Zomergasten
zaterdag 7 juli 2012
In World of Silk, het voormalige Zijdemuseum in
Meliskerke, is de komende maanden de grote
kimono-expositie 'From Japan with love' deel II te zien.
De vorige expo trok in drie maanden bijna drieduizend
bezoekers.
door Ondine van der Vleuten
Het eerste wat opvalt aan
traditionele Japanse kle
ren zoals kimono's is de
grote aandacht voor stoffen en des
sins. Kledingstukken kunnen daar
door het niveau van gebruiksvoor
werp ontstijgen en verzamelwaar-
de krijgen: antieke en kostbare ki
mono's krijgen vaak een tweede le
vert als kunstwerk aan de muur.
Wie zich verdiept in de manier
waarop de stoffen gemaakt en be
schilderd worden, kan niet anders
dan bewondering hebben voor de
artistieke en ambachtelijke vaardig
heden die daarbij tentoon ge
spreid worden. Om die onder de
aandacht te brengen, heeft World
of Silk een veertig minuten duren
de compilatie van filmpjes ge
maakt over de vervaardiging van
de stoffen en dessins. Zo is te zien
hoe prints worden aangebracht
met houtblokken, hoe bladgoud
wordt overgebracht op de kimono-
stof, en hoe de yuzen-techniek in
zijn werk gaat. Daarbij wordt rijst-
pasta aangebracht alvorens de verf
over de stof uitgestreken wordt.
Op die manier wordt een deel van
de stof niet meegeverfd en ont
staat een patroon; een techniek
die vergelijkbaar is met batikken.
Ook is er een filmpje over authen
tieke Japanse instrumenten, ge
liefd als afbeelding op textiel.
Zeker voor formele kimono's is zij
de het meest gebruikte materiaal;
ziedaar de directe aanleiding voor
World of Silk, vorig jaar, om een
tentoonstelling in te richten met
kimono's. In de nieuwe expositie,
die daarop voortborduurt, wordt
ingezoomd op de dessins en afbeel
dingen. Aan die afbeeldingen - ge
schilderd, geborduurd, gestempeld
of ingeweven - valt veel af te lezen
voor wie de symbolen kent en de
Drie topstukken: links een kimono zoals vrouwen die in zeer formele situaties dragen, de furisode (letterlijke betekenis: 'lange, golvende mouwen'). Handbeschilderd waarbij ook
bladgoud en bladzilver gebruikt zijn. Middelste kimono: uchikake of bruidsjas, handgeborduurd met zijde. Afgebeeld zijn de prinsessen uit The Tale of Genji, een Japanse literaire
klassieker uit de 11e eeuw. De prinsessen zijn gekleed volgens die tijd, in juni-hitoes ofwel twaalf lagen kimono's over elkaar heen en enorme waaiers waarmee het personeel
met een handbeweging opdrachten konden worden gegeven. Veel goud- en zilverdraad. Rechterkimono: furisode voor een bruid, gedragen onder de bruidsjas. De zoom van
deze lange kimono is opgevuld, bij het lopen sleept de jas over de vloer. foto's Mechteld Jansen
Anton Deben
'Lees eerdere afleveringen van Zomergasten op www.pzc.nl/zomer'
PASPOORT
Naam: Anton Deben (77)
Woonplaats: Keulen
Gespot: Archeologisch museum
Aardenburg
door Correlli van Huiten
Al vele jaren komt Anton
Deben met zijn vrien
den in Zeeland. Was het
vroeger op De Banjaard op
Noord-Beveland, tegenwoordig
strijken ze zuidelijker neer. „We
zijn nog maar een paar keer in
ZeeuwsWlaanderen geweest, er
is dus nog veel te ontdekken",
zegt Anton Deben, terwijl hij
net het Archeologisch Museum
in Aardenburg uitstapt. De rest
van de fietsclub zit al buiten op
de fiets op hem te wachten.
Anton en zijn vrienden zijn fa
natieke fietsers: de fietspaden
van Limburg, de Achterhoek,
België en Zeeland kennen geen
geheimen meer voor ze. Deze va
kantie verblijven ze in Malde-
gem.
Ook al zijn ze al aardig op leef
tijd, ze fietsen nog steeds net zo
hard als vroeger. „Komende
week gaan we van Maldegem
naar Sluis fietsen", zegt Anton.
Anton haalt een briefje uit zijn
borstzak. „Kijk, dit is waarom
wij niet verdwalen. We schrij
ven alle nummers op die we van
daag moeten volgen. Al jaren
werken we met dit systeem en
elke fietser in onze groep heeft
dit briefje op zak", zegt Anton.
Een puntje van verbetering voor
de Zeeuwse fietspaden hebben
ze wel. „In de Achterhoek staat
bij elk fietsknooppunt een kaart.
Dit zorgt voor een goed over
zicht. Als bijvoorbeeld iemand
moe is, weten we hoe we die
het beste terug naar huis kun
nen sturen. Maar in Zeeland is
dat niet", vertelt Anton.
