Een auto in de dulve,
graag ter plaatse!
Tricks en rolls plus dansen maakt twirlen
241 zeeland
Terrassen Waterfront en
Oranjeplaat bij beste tien
Politie pakt man op
voor fuikendiefstal
woensdag 4 juli 2012
VUSSINGEN - Het 'zwevende' terras
van restaurant Waterfront aan de
boulevard- in Vlissingen is volgens
een jury van vakblad Misset Hore
ca het beste terras van Zeeland.
In een landelijke terras top 100,
die gisteren gepubliceerd werd,
staat Waterfront op de zesde
plaats. Het terras van restaurant
Oranjeplaat in Arnemuiden, dat
aan het Veerse Meer ligt, staat dit
jaar zevende op de ranglijst.
In de top 100 komen nog vijf
Zeeuwse terrassen voor: brouwerij
en restaurant Emelisse in Kamper
land (plaats 23), Brasserie Zeelust
in Westenschouwen (plaats '29),
Het Badpaviljoen in Domburg
(plaats 47) en Grand Café Raymon-
do in Goes (plaats 59). Vijf van de
zeven Zeeuwse terrassen stonden
door Melita Lanting
BRUiNlSSE - De politie heeft een
man aangehouden op verdenking
van diefstal van fuiken en kreeften
in Bruinisse. De 34-jarige Braban
der is aangehouden naar aanlei
ding van tips.
In april werden fuiken, kreeften
en palingen van visser Henk Jume-
let gestolen vanaf een steiger in de
Vluchthaven van Bruinisse. Om
dat daar al eerder spullen waren ge
stolen was een bewakingscamera
opgehangen. Op de beelden was
de man heel duidelijk te zien met
materiaal in zijn armen. Jumelet
zette de beelden op het internet
en dat leverde volgens hem de no
dige tips op. „Het heeft zeker ge
holpen", zegt hij. „En er is ook
een preventieve werking van uitge
gaan, want we hebben sindsdien
geen last meer gehad." De gestolen
goederen hadden een waarde van
ongeveer 2000 euro. Of Jumelet
daar ooit nog iets van terugziet is
nog onzeker. De politie onder
zoekt of de man ook betrokken is
bij andere diefstallen.
Hectiek in de meldkamer in Middelburg
vorig jaar ook in de terras top 100.
Het Badpaviljoen in Domburg en
Emelisse in Kamperland zijn
nieuwkomers. Het terras van res
taurant Eemlust in Baarn werd
door Misset Horeca uitgeroepen
tot beste terras van Nederland.
Horecabedrijven moesten zich zelf
inschrijven om in aanmerking te
komen voor een plaats in de terras-
senranglijst. Uit de ruim zeshon
derd inschrijvingen werden alleen
terrassen met minimaal dertig
stoelen en een terrasomzet van
500 euro per week geselecteerd.
De jury lette bij de beoordeling
van de 250 overgebleven terrassen
vooral op kwaliteit van de produc
ten, de bediening en gastvrijheid.
De terrassen werden meerdere ke
ren bezocht door mystery guests.
door Matthanja Schipper
Het is een wirwar van
geluiden. Vlugge
woorden worden
overstemd door bel
letjes, piepjes en zoe
mers. Medewerkers van ambulan
ce, politie en brandweer nemen
het ene moment nog rustig een
slok koffie, maar veren op als de te
lefoon rinkelt. 'Hallo, hallo... hal
lo?!', aan de andere kant blijft het
stil. De hoorn wordt erop gelegd.
Loos alarm.
Het lijkt een rustige donderdag
middag in de meldkamer van de
Zeeuwse hulpdiensten in Middel
burg. Vijf medewerkers van poli
tie, ambulance en brandweer zit
ten paraat achter een bureau met
vier of vijf schermen. Ze krijgen
via drie verschillende kanalen tele
foontjes binnen van burgers en col
lega's op straat.
Er komt een melding binnen over
een verkeersongeval. De ambulan
cedienst neemt de telefoon op.
Het scherm waarin de medewer
ker de melding typt, flitst automa
tisch open. „Auto in de sloot, geen
letsel...", klinkt het aan de andere
kant van de ruimte. In het bericht
op het scherm zien we verschij
nen: 'mevrouw weet absoluut niet
waar ze is. Het is zo'n 1,7 km van
haar plaats van bestemming.'
De politiemannen luisteren mee.
Terwijl de ambulancedienst nog
aan de telefoon is, regelt een agent
al de dichtstbijzijnde wagen: „Een
auto in de dulve, graag ter plaat
se!" De wagen wordt gevolgd op
de kaart. Maar de locatie die de
melder heeft doorgegeven blijkt
onjuist. De agent springt op. „Het
is de andere weg! Locatie was on
juist! Auto ter plaatse." Hij regelt
ook een takelwagen. Alle hulpdien
sten zijn ter plaatse en de meldka
mer trekt haar handen er vanaf
Pas als de auto uit de sloot is en ie
dereen weer rustig zijn weg kan
vervolgen, zullen ook de agenten
vertrekken.
In de hectiek zijn de agenten verge
ten te klokken. Dat is nodig om de
aanrijtijden van politie te registre
ren. Onlangs bleek uit een onder
zoek van RTL nieuws dat de poli
tie Zeeland vaak niet snel genoeg
ter plaatse is. Maar korpschef Letty
Demmers weet deze slechte score
aan het registratiesysteem. Anita
Ridderhof van de meldkamer be
vestigt dat. „Agenten vergeten in
alarmsituaties vaak te klokken. Op
zo'n moment is het gewoon de au
to in en gaan."
Zo rustig als deze middag begon,
zo hectisch wordt hij even later.
Een rode lamp gaat branden in de
meldkamer. De zoemer gaat af
Eén van de agenten begint direct
te tikken. 'Mannenstem en ge
schreeuw door een vrouw', ver
schijnt er op het scherm. Er lijkt
nog niet veel aan de hand, maar
voor agent Tonny voelt het niet
goed. Hij roept voor de zekerheid
een wagen op: „Het schijnt daar
echt niet goed te gaan. Ga er nu
heen. Het gaat niet goed!" Er wor
den meer auto's opgeroepen.
Een paar seconden later krijgt de
ambulancedienst een melding bin
nen over - naar later blijkt - het
zelfde voorval. De medewerker
van de meldkamer regelt tijdens
een warrig telefoongesprek alvast
een ambulance. „Waar heeft ze
pijn? Is ze gevallen? Ik snap dat ze
pijn heeft, maar waar?!... U moet
weg? Niets daarvan, u blijft erbij
tot de ambulance erbij is!...", ho
ren we vanuit de andere kant van
de kamer.
Als meerdere politieauto's ter
plaatse zijn, kan agent Kees Vos
even achterover leunen. „De
vrouw die schreeuwde ligt nu op
de grond. De man is er nog. De
agenten willen hem aanhouden
maar ze hebben hun handen vol
aan de vrouw. En er blijkt een am
bulance te zijn. Ik weet echt niet
meer hoeveel man er nu ter plaat
se is."
In het scherm staat de teller inmid
dels op vijf eenheden: een fietsen
de politieagent, drie politiewagens
en een ambulance. Er heerst ver
warring in de meldkamer. Collega
Tonny evalueert meteen: „We had
den onderling beter moeten com
municeren. Kennelijk hebben we
dezelfde melding behandeld als de
ambulance."
Hoe het afloopt met de vrouw, zul-
door Mieke van der Jagt
Het is natuurlijk niet
echt zo, maar het
lijkt alsof de baton
van Sjors Huisman
precies weet wat die
moet doen, alsof de stok een eigen
wil en leven heeft. Als Sjors er een
roll mee doet, de baton over zijn
lichaam laat wentelen, zie je nau
welijks de bewegingen waarmee
Sjors hem in gang zet. En zo hoort
het ook. Sjors Huisman (16) is niet
voor niets geselecteerd voor de
Wereldkampioenschappen Twir
ling die in augustus in Parijs wor
den gehouden.
Sjors Huisman en zijn baton.
Eigenlijk is Sjors een bijzonder
heid. Want - in tegenstelling tot
andere landen - wordt het twirlen
in Nederland bijna alleen door
meisjes en vrouwen beoefend.
Voor Sjors geen probleem: hij is
lid van de Twirl&Dance Factory,
de club in Kapelle waar hij een
paar jaar geleden kennismaakte
met de sport. Om jongeren meer
te doen bewegen, mocht je gratis
kennismaken met drie verschillen
de sporten.
Nu was meer bewegen voor Sjors
niet direct een noodzaak, want hij
turnt al vanaf hele jonge leeftijd
en hij is er goed in. Het bleek een
geweldige combinatie. Want behal
ve rolls, zitten er in een twirlkuur
ook tricks. En tricks zijn moeilijke
gymnastische oefeningen, waarbij
de ook nog de baton gracieus in
de lucht moet houden.
Sjors doet er wel even eentje voor:
hij gooit zijn baton een heel eind
de lucht in, maakt een perfecte rad
slag, en danst in één beweging zijn
stok weer uit de lucht. Dat alles
met een glimlach op de lippen,
want een twirler moet echt overal
op letten.
Hij heeft geen idee wat hem in Pa
rijs te wachten staat. „Ik heb aan
zoiets nooit eerder meegedaan,
dus het niveau van de concurren
tie ken ik niet. Ik weet alleen dat al
le disciplines aan de orde komen.
Groepen, duo's, dames en heren-
Je moet een kuur instuderen, die
je zelf mag vormgeven, zolang er
maar een aantal verplichte rolls en-
tricks in zitten. Ik heb de muziek
van de Gelaarsde Kat gekozen en
daar ook mijn kostumering op aan
gepast." Die kostuums zijn nog
een verhaal apart. Omdat het ner
gens te krijgen is, zit er voor Sjors'
moeder, Willemijn, niets anders
op dan achter de naaimachine te
kruipen. „Ik heb wel op internet
gezocht naar dans- en schaatskle-
ding, maar dat is allernaar erg ba
sic. Het moet voor het twirlen wel
een beetje glimmen." En dat doet
het. Sjors kijkt uit naar de erva
ring. „Winnen hoeft niet per se."
Sjors Huisman doet thuis, achter in de tuin, even een trick voor. Hij gooit zijn baton een heel eind in de
lucht, maakt een perfecte radslag en vangt vervolgens in één dansbeweging de stok weer op.
foto's Ronald den Dekker
