Marcel Kittel
blijft werkelijk
niets bespaard
Cavendish
sport 123
Wagen 1014
Lens
Tour.nl
Piet de Vos heeft de langste bus
Felicitaties voor
koning Albert
dinsdag 3 juli 2012
21ste etappezege in de Tour de
France.
Zonder een echte 'sprinttrein'
pakte Mark Cavendish gisteren
de ritzegë in de tweede etappe
van de Ronde van Frankrijk. „De
ploeg is gebouwd rond Bradley
Wiggins, ik ben nu een soort bo
nusrijder", lachte de wereldkam
pioen.
door Geert Langendorff
door Geert Langendorff
De etappes in België zit
ten erop. De karavaan
verplaatst zich van
daag naar het moeder
land. Het passeren van de grens
gebeurt in een oogwenk, nauwe
lijks waarneembaar. Het land
schap verandert niet plotsklaps,
de taal blijft hetzelfde.
De aanblik van de koers wijzigt
wel. Het dunne lint nieuwsgieri
gen langs de weg maakt plaats
voor drommen uitbundige wieler
fans. Met chauvinisme als brand
stof verwelkomen ze de Tour. On
derscheid tussen renners en vol
gers wordt niet gemaakt. Wie het
logo van de ronde op de voorruit
van zijn auto heeft geplakt, krijgt
de ontvangst van een popster.
Hoe dichter bij de aankomst, des
te frivoler de menigte. Zoevend
over de laatste kilometers van het
parcours trekt een zee van wild
uitgedoste mensen links en
rechts de aandacht. Ze zwaaien,
tonen trots hun outfit of wappe
ren fanatiek met vlaggen. Voor ge
vaar zorgen de zonderlin
gen-voor-één-dag niet. Als meubi
lair van de Tour de France kennen
ze de wetten van de koers.
De uitzondering op de regel vor
men de hobbyfotografen. Turend
door de lens van hun camera,
doof voor invloeden van buitenaf,
wachten ze met afdrukken tot
een coureur op volle snelheid do-
se-up in hun blikveld komt. Deze
diersoort valt niet te temmen. El
ke Tour maken ze minimaal één
slachtoffer, zoals in de eerste etap
pe, verreden nabij Luik. Zonder
besef van tijd en ruimte duwde ie
mand een lens zomaar het pelo
ton in. Pineau kwam ten val. De
schade viel gelukkig mee. De
Fransman kon verder.
Een dergelijk incident scherpt de
zinnen. Het gevaar schuilt achter
elke bocht.
Piet de Vos. foto ANP
door Ad Pertijs
Tot overmaat van ramp
werd hij tien meter voor
bij de verlossende eind
streep staande gehouden
door een dopingcommissaris. Wer
kelijk niets bleef de zieke Marcel
Kittel bespaard op de dag die de
zijne had moeten worden. In de
rit van Visé naar Tournai (Door
nik) had de Nederlandse trein van
Argos-Shimano haar Duitse sprint
wapen naar de zege willen lance
ren. Invalspurter Tom Veelers
maakte iets goed, maar niet aHes.
Alles was er klaar voor in Tournai.
De kaarsrechte finish op de Boule
vard Bara was geknipt voor de ster
ke Kittel. Om de hoek stond de
champagne al voorzichtig koud in
het Hotel de Cathédrale. Er knal
den daar echter geen kurken. In
plaats van champagne werden wa
ter, zouten en mineralen tevoor
schijn gehaald om de uitgedroogde
Duitser weer enigszins op de been
te krijgen. Nog een geluk dat de
dienstdoende UCI-official toestem
ming had gegeven om de bleke
kopman vanuit de dopingtrailer
rechtstreeks naar zijn hotel te la
ten gaan. De controleur zou pas ve
le uren later daar het benodigde
plasje afnemen, nadat ploegarts
Edwin Achterberg had vastgesteld
dat de man uit Erfurt was getrof
fen door een virale maag-darmin
fectie.
Het drama rond Marcel Kittel had
zich gisteren al vroeg aangekon
digd. Hij werd in Luik wakker met
maag- en darmpijn. En dat op de
dag dat hij op het grootste podium
had willen laten zien dat toppers
als Cavendish en Greipel hem in
de dagen voor de Tour terecht heb
ben aangewezen als hun grootste
concurrent.
Bij de start werd Kittel nog zoveel
mogelijk afgeschermd van de pers.
„Je hoopt dat hij zich tijdens de rit
beter gaat voelen", zei ploegleider
Rudi Kemna na afloop. Dat gebeur
de niet. „Dat bewijst voor mij dat
het niets met spanning of druk
van doen had. Die kan verdwijnen
als je eenmaal aan het rijden bent.
Ziek zijn is wat anders."
Halverwege de koers besloot Kem
na de strategie van Argos te wijzi
gen. Ze zouden niet gaan sprinten
voor Kittel, maar voor diens 'aan
gever' Tom Veelers. Tot ieders ver
rassing spurtte de Tukker naar de
vierde plaats achter Cavendish,
Greipel en Goss. „Leuk, maar niet
meer dan dat", omschreef Veelers
zijn dubbele gevoel. „Eén ding
kun je in ieder geval stellen: de
trein functioneerde prima."
Maakte dat het nog wranger? Als
Veelers vierde wordt, had een fitte
Kittel dan niet gewoon gewon
nen? „Ach, dat is allemaal 'als'.
Daar kun je niks mee", zei Veelers.
Een kwartiertje later stond de beer
uit Oldenzaal alweer te glunderen
bij de teambus, nadat de compli
menten hem van alle kanten wa
ren toegeworpen. „Natuurlijk is de
teleurstelling groot", zei Kemna,
maar hij voegde er aan toe een
heel goede ploeg gezien te hebben.
„We hebben vier a vijf kansen. Die
kun je toch niet allemaal winnen.
We weten nu dat we er als ploeg
en trein goed voorstaan."
TOURNAI - Met een achteloos ge
baar stuurde Mark Cavendish zijn
helpers Bernard Eisel en Edvald
Boasson Hagen terug. De Brit van
Team Sky verkoos in de finale van
de etappe van Visé naar Tournai
in zijn eentje de spurt aan te gaan.
Zijn opmericelijke tactiek betaalde
zich uit. Als een kikker sprong hij
van wiel naar wiel, vertrouwend
op zijn oog voor ruimte en snel
heid. Veel scheelde het niet. Hij
klopte André Greipel op de streep.
Cavendish bagatelliseerde het staal
tje van behendigheid en slimheid
dat hem zijn 2iste ritzege in de
Tour de France opleverde. Klinisch
legde hij uit hoe zijn weg naar de
meet eruit zag. Ingesloten tussen
renners van Orica-GreenEdge le
ken zijn kansen verkeken, totdat
Oscar Freire voorbij kwam suizen.
In een fractie van een seconde
volgde hij diens spoor. Eenmaal
vrij zigzagde de spurter zich naar
een ideale positie. De gangmakers
van collega's dienden telkens als
springplank.
„Ik zette iets te laat aan voor mijn
jump", vertelde Cavendish. „Daar
om scheelde het zo weinig. Nor
maal gesproken win ik met een
iets grotere marge."
Zijn beslissing om Eisel en Hagen
niet te benutten, kwam voort uit
voorkennis. In een sprint in de
Tour de France, zo redeneerde hij,
maken twee man het verschil niet.
„En je moet je met hen bezighou
den; Dat leidt af Hoe minder keu
zes ik hoef te maken, hoe beter."
Cavendish wilde zijn ploegmaats
evenmin opbranden. Anders dan
in voorgaande jaren geldt hij niet
als speerpunt. Zijn sprints staan in
de schaduw van de jacht van Brad
ley Wiggins op de gele trui. Het
nam zijn honger niet weg.
Als drager van de regenboogtrui
voelde hij de morele plicht om al
les te geven. „Ik wilde laten zien
dat ik het tricot waard ben. Overal
TOURNAI - Geletruidrager Fabian
Cancellara en de Belgische koning
Albert hadden op het erepodium
in Tournai een kort gesprekje. „Hij
feliciteerde mij en ik feliciteerde
hem met dit geweldige wieler-
land", vatte de Zwitser de conversa
tie samen. „Ook vandaag bleek
weer dat hier de passie voor wiel
rennen wereldwijd het grootst is.
Ik ben blij dat de ik de gele trui
naar Frankrijk heb gebracht, maar
ik ben er net zo trots op dat ik hem
hier veroverd heb. Het is bijzonder
dat ik, nadat ik hier op 1 april in de
bevoorradingszone van de Ronde
van Vlaanderen met een 'geëxplo
deerd' sleutelbeen op de grond lag,
op dezelfde" Belgische bodem met
een explosie ook weer ben opge
staan als wielrenner."
door Ad Pertijs
In de boezem van de Tour de France bevinden zich
veel landgenoten. Ze zitten niet op de fiets, maar
vervullen op de achtergrond een rol van betekenis.
Vandaag aflevering 2: Piet de Vos, buschauffeur Ra
bobank.
Tourbaas Christian Prudhomme en Bernard Hinault
stonden gisteren in het 'Village Départ' vergeefs op
hem te wachten. Piet de Vos zou in Visé gehuldigd
worden voor zijn twintigste Tour, maar de 55-jarige
Zeeuw stond op het afgesproken tijdstip met zijn bus
vol renners geduldig het einde van de voorbij rollen
de reclamekaravaan af te wachten. 'We prikken wel
een nieuwe dag', liet een medewerker van ASO we
ten. Piet de Vos vond het best. Na zoveel achtereen
volgende rondes krijgen ze hem niet meer gek. Dat
lukte eigenlijk alleen Hilaire Van der Schueren in de
allereerste Tour van de man uit Heinkenszand. „Hilai
re was assistent-ploegleider bij WordPerfect en zei
dat ik tijdens de ploegentijdrit gemakkelijk van de
start naar de finish kon rijden. Over het parcours."
Niet dus. Vlak voor de finish reed hij zich bijna vast
in een smalle doorgang. „Ik zag de ploeg van Post al
aan komen stormen. Het ging maar net goed."
Het waren de pioniersjaren van de teambussen.
„Bijna niemand had er eén. Overal moesten we het
zelf uit zien te zoeken. Tegenwoordig is alles beter ge
regeld." Alleen zou de organisatie volgens De Vos iets
meer rekening moeten houden met de lengte van de
nieuwste bussen. „Dat scheelt anderhalve meter met
die uit de begintijd. Die van ons behoort bij de drie
langste." De Vos werd twintig jaar geleden ingehuurd
door Jan Raas. „Als fan van hem volgde ik toen al
veel koersen."
