Kunst kijken in het duister. vviKinooö' ö6 reisgids van Wikipedia 23 reizen Apps tn gadgets in je koffer reizen@wegener.nl 024-3650360 volgend jaar is het driehonderd jaar geleden dat de Vrede van Utrecht werd getekend. De kunstroute in de donkere stad is dan op het hoogte punt. zo lang wachten, hoeft niet: Trajectum Lumen is ook nu al te gek. door Mirjam van Twisk Wat is dat? Er spelen mysterieuze lichtjes bovenin de Domto ren. Susanne Coni- sius van Toerisme Utrecht fluistert: „Ssst, daar ze zijn aan het proefdraaien voor het lichtkunst- werk dat volgend jaar de kroon zet op Trajectum Lumen." Het is een sneakpreview van het grote lichtkunstproject van Mark Major en Keith Bradshaw, dat Domtoren en Domkerk verbindt. In april 2013 wordt het onthuld, bij de start van de feeste lijkheden rond de herdenking van drie honderd jaar Vrede van Utrecht. Maar Trajectum Lumen is nu ook al te gek. Negentien lichtkunstwerken in het cen trum tonen hun schoonheid in beschei den ingetogenheid. Conisius: „Bewo ners van de binnenstad mogen geen hinder ondervinden van de objecten." Dus pronkt de kunst op een tijdstip waarop dagjesmensen elders meestal al een punt achter hun uitje hebben ge zet. Dat is hét idee achter de lichtkunst- route. „We zochten naar iets waarmee we toeristen langer in de stad houden, hen verleiden het verblijf met een over nachting te verlengen." De in duisternis gehulde stad heeft iets magisch. Alsof je eerst op kunstroute moet voordat je er oog voor krijgt. Hoe wel de straten van de studentenstad gonzen van leven, lijken delen van het centrum toegedekt met een sluier van verstilling. Zo rustig, zo mooi. En mid denin de donkere straten is er plots licht. Niet fel en verblindend, maar zachtgloeiend. Het streelt een gevel, weerkaatst een gebrandschilderd raam (Pieterskerk) of aait over het water van de grachten (Kromme Nieuwegracht). Het opent, begeleid door zacht getin kel, een pad voor je over het plaveisel (lanskerkhof), onthult geheimen van een voormalige schuilkerk (Sint Willi- brorduskerk). Negentien keer anders, steeds om één specifieke plek van het oude centrum uit te lichten en de ge schiedenis ervan te belichten. door Marcha van schïjndel Wikipedia kennen we als een internetencyclopedie. Om dat iedereen een bijdrage aan deze encyclopedie kan leveren, staat het vol met informatie over de gekste dingen. Ook over bekende en heel obscure plaatsen in de wereld. Die informatie kunnen gebruiken in een reisgids, dachten ze bij Wikipedia, en ze bouwden Wikihood. In deze app begin je met het zoeken naar een locatie: bijvoorbeeld de plaats waar je heengaat op vakantie. Laten we voor het gemak Blanes in Spanje ne men. De app (overigens voorlopig al leen Engelstalig) start met een plaatje van de aarde. In de zoekbalk voeren we Blanes in en hop, we krijgen een com plete lijst, met foto, van Wikipediapagi- na's met Blanes erin. We klikken de bo venste aan, want die gaat over de plaats Blanes die wij zoeken. Op het scherm verschijnt een landkaart met een prik ker. Dat is handig: weten we meteen waar ter wereld we ons straks op vakan tie bevinden. We klikken een paar keer door en belanden op de Wikipediapagi- na van Blanes waar we alles kunnen le zen over de Spaanse plaats, van de ge schiedenis tot het aantal inwoners. Interessant, maar dat kunnen we ook vinden op een gewone Wikipedia- pagina. Het extra werk dat Wikihood voor je doet, is dat de app informatie toont over plaatsen in de omgeving en bekende inwoners. Neem je dus voor vertrek even de tijd om in Wikihood 'rond te lopen in en rond je vakantiebe stemming', dan kun je, eenmaal ter plekke, de show stelen als wel ingelicht reisleider. wikihood iPhone, IPad, gratis. wikihood plus (uitgebreidere ver sie, meer informatie en foto's), iPhone 3,99 euro, iPad 5,49 euro. We gaan op vakantie en ne men mee: een kind dat nog net niet kan lopen en dat dus de hele tijd in een buggy ver plaatst wordt. Behalve op het strand, want door dat losse zand komen we niet met een buggy. Daarom nemen we ook mee: de Wallaby. Want dat is volgens Vaude - dat zijn de makers - de lichtste kin derdrager die op de markt is. Een kind van 9 maanden kan er al in en je kunt er gemakkelijk mee het strand op. Of de bergen in. Want ook daar is een buggy niet handig. En omdat die kleine lekker hoog op de rug zit, ziet hij ook meer dan alleen ha rige kuiten en bonkige knieën. Daar steekt hij ook nog iets van op. De Wallaby weegt 1.800 gram en is voor 90 procent gemaakt van milieu vriendelijk spul. Verkrijgbaar bij out door- en fietsspeciaalzaken voor 160 eu ro. In vier kleuren. Weet je wat, we la ten de buggy helemaal thuis. filmpje http://goo.gl/Wg5C9 Zaterdag 30 juni 2012 TRAJECTUM LUMEN is al le avonden van het jaar te -wandelen. Aan de hand van een gratis routekaart, een spoor van lichtdrup- pels in de grond, de gratis Lumapp en van september tot en met mei elke zater dagavond onder leiding van een VW-gïds (a 10 eu ro per persoon). RESERVEREN infovvv@toerisme-utrecht. nloftel. 0900 128 8732 (a 1,30 euro p.g.). Meer in fo: trajectumlumen.com De gids schetst bij ieder kunstwerk de achtergronden van de plek waar het staat. Zo vertelt hij op de Bezembrug hoe Utrecht daar in een ver verleden zijn bezems kocht. Nu veegt een zachte lichtstraal er de nachtelijke schaduwen van het plaveisel. Onder deze en ande re bruggen (Viebrug, Bakkerbrug, Stad- huisbrug en Kalisbrug) over de Oude gracht heeft een lichtkunstenaar zich uitgeleefd. Een blauw schijnsel tilt de overspanningen uit het zwart van de nacht. Samen geven zij de gracht met zijn romantische werfkelders - ooit le vensader van de stad - nieuwe glans. Op weg terug naar de parkeergarage blijft hij trekken: de Domtoren. Hoog boven de stad vormen bewegende licht jes steeds nieuwe ingenieuze patronen. Het jaar 2013 wordt letterlijk en figuur lijk een hoogtepunt voor Trajectum Lu- men. En daarna? Dan blijft de licht- kunstroute de stad in ieder geval kleu ren tot 2018, het jaar waarin Utrecht Culturele Hoofdstad van Europa hoopt te zijn. Trajectum Lumen lijkt het be wijs dat de stad een dergelijke uitverkie zing prima aankan. reageren? featureredactie@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 83