Terugkeer in de Tour sport 137 f f 82L >*ct Column Geel zaterdag 30 juni 2012 Bradley Wiggins Pieter Weening won zeven jaar geleden een Touretappe. Het is nog steeds het laatste Neder landse dagsucces in de Tour. Nu keert hij terug in het Franse wie- Iercircus. Als ervaren kracht in Australische dienst. Net als Se bastian Langeveld. door Geert Langendorff LUIK - Geen grammetje overtollig vet torst Pieter Weening met zich mee. Gezond, maar afgetraind tot op het bot maakt hij zich op voor zijn rentree in de Tour de France. Met nieuwkomer Orica-GreenEd- ge start hij vandaag, na een tussen pauze van vier jaar. De Australi sche ploeg draait om kopman Mat thew Goss, die in staat wordt ge acht de groene trui te winnen. Het kost Weening weinig moeite om zijn werkgever te typeren. „Ke rels zijn het", vertelt de renner (31) die vorig seizoen nog voor Rabo bank uitkwam. „Ze dollen wat meer dan anderen. Maar op de fiets gaan ze er vol voor. De oude garde kwam ooit met de fiets naar Europa, zonder te weten wat de toekomst zou brengen. Mentaal steken die jongens door die achter grond anders in elkaar. Verder zijn ze heel relaxed." Stuart O'Grady verpersoonlijkt het karakter van de ploeg, die stoelt op Australisch DNA. In een vorig leven gold hij als een ge vreesd sprinter. Inmiddels kan hij niet meer leunen op zijn snelle ve zels. In zijn 39ste levensjaar fun geert O'Grady als wegkapitein. Zijn kennis moet minder ervaren collega's in Frankrijk behoeden voor stommiteiten. „Zolang ik nog niet alles vergeten ben, hoop ik zo van waarde te kunnen zijn." GreenEdge presenteert zich voor de Tourstart als een verzameling vrijbuiters met een heldere missie. Tour de France proloog 30 juni- BELCIË hoogteverschil en moeilijkheidsgraad J Quai de la Goffe 69m I C I I Ókm 3,5 Km 6,4km Luik was al tien keer eerder betrok ken bij de Tour, waarvan negen keer als finishplaats. In 2004 was de Zwitser Fa bian Cancellara de laatste ritwinnaar in Luik toen het Grand Départ er even eens plaatsvond. Tour de France 1eetappe 1 juli -198km BELCIE De groene trui naar Parijs brengen heeft prioriteit. Etappezeges, voort komend uit een lange vlucht, vol gen daar kort op. Voor Weening liggen er kansen. Dat hij zichzelf kan opvolgen als laatste. Nederlandse winnaar van een rit in de Ronde van Frankrijk (2005) motiveert hem niet extra. „Dat zegt me niet veel", zegt hij. „Ik rij de laatste tijd wel goed. Vo rig jaar won ik nog een etappe in de Giro. Ik kan dat gewoon." Met dezelfde overtuiging spreekt hij over Goss. „Die maakt een reële kans op de groene trui. Mark Ca vendish zit met zijn hoofd meer bij de Olympische Spelen, Thor Hushovd ontbreekt. Dat scheelt. Ie dereen van de ploeg draagt zijn steentje eraan bij. Je zal mij in lasti ge etappes bidons zien brengen." Waar Weening zich tussendoor op eigen glorie wil richten, ziet Se bastian Langeveld daar niet direct reden toe. De Lissenaar, eveneens overgekomen van Rabobank, kent zijn -krachten. Een type renner als hij - specialist in eendaagse koer sen - maakt weinig kans op een rit- zege. Het deert hem weinig. Goss helpen in zijn jacht op groen vindt hij geen schande. Langeveld kijkt ernaar uit aan kop van het peloton te sleuren. Met O'Grady trekt hij de sprinttrein op gang. „Als het al lemaal lukt, geniet ik volop." Na de Tour mag Langeveld zich uit leven op de Spelen in Londen. De winst van Omloop Het Nieuws blad eerder dit seizoen schepte al rust. Een valpartij in de Ronde Vorig jaar droeg Pieter Weening als Rabocoureur nog een paar dagen de roze leiderstrui in de Giro. foto ANP van Vlaanderen, met een sleutel beenbreuk tot gevolg, zorgde voor de enige tegenvaller. Het kostte hem bijna zijn deelname aan de Tour. „Ik wilde een bepaalde vorm hebben in de Ronde van Zwitser land. Die had ik niet. Het ging niet slecht, maar niet zo goed als ik wil de. Dat gaf ik aan bij de ploeg." Het technische kader selecteerde hem alsnog. Langeveld rijdt de Tour, die hij alleen aandeed in 2008. Droomt hij niet stiekem van een mooie ontsnapping? „Dat mo gen we allemaal. Ik zal het niet na laten, als het kan. Maar daar draait het voor mij niet om." zie onze website:tourdefrance De interactieve Tourgraphic met deelnemers en uitslagen. Baraque de Fraiture 99km hoogteverschil en moeilijkheidsgraad Cokaifasne Francorcham Net als in de Tour van 2008 in Groot-Brittannië en de editie van vorig jaar in de Vendée eindigt de eerste rit in lijn op een helling. Seraing, een voor stad van Luik, is voor de derde keer fi nishplaats. Lance Armstrong met zijn gele Live- strongbandje. foto ANP door Mart Smeets Precies acht jaar geleden kreeg ik, op de eerste zaterdag van de Tour, in Luik, een klein geel bandje waarin het woord 'LIVESTRONG' gestanst was. Het was een probeersel om de zojuist opgerich te stichting van de Amerikaanse renner Lance Armstrong naam- en merkbekendheid te ge ven. LIVESTRONG zou de burger moeten her kennen als een medium dat zich bezighield met kanker. Niet de ziekte alleen, maar alles eromheen en vooral de, als dat mogelijk was, positieve ma nier van omgaan en leven rond die gewraakte ziekte was van essentieel belang voor alle be trokkenen. Kanker was weliswaar een vreselij ke ziekte, bij tijden dodelijk en wreed, maar vanuit de organisatie LIVESTRONG zocht Armstrong naar een duidelijk positieve manier van leven; sterk, niet versagend, inspirerend. Een klein denktankje aan jonge kerels van Nike was op dit idee gekomen en een van hen, de Nederlandse ex-wielrenner en ex-schaatser Dirk Jan van Hameren, gaf me een der eerste exemplaren. Of ik de durf had een goed doel via een simpel polsbandje te willen uitdragen. Ja, dat had ik. We zijn acht jaar en miljoenen kankerdoden over de hele wereld verder. Maar ook bijna tachtig miljoen (verkochte) bandjes. In het be gin dachten mensen dat het bandje directe ge nezing zou garanderen. Ik kreeg ettelijke ver zoeken van patiënten; of ze alsjeblieft een Armstrong-bandjevan me konden kopen- Geel is de kleur van de hoop en die van de lei derstrui in de meest prestigieuze wielerkoers ter wereld. Mensen kunnen op hoop leven, zo als zo vaak blijkt. Mensen die met kanker moe ten omgaan, in welke vorm dan ook, gebruiken het woord 'hoop' heel vaak. Diezelfde mensen hebben echter ook geleerd dat een sterke, vast houdende, positieve manier van omgaan met alles dat met kanker te maken heeft een mens meer rust en kracht kan geven. Ik heb het gele bandje al die tijd gedragen op een klein uurtje na in een ziekenhuis toen er een kleine ingreep via de rechterpols moest plaatsvinden. Ooit werd ik ordinair uitgescholden door een dron ken pummel die me verweet aan die 'zielige Armstrong-hysterie' mee te doen. Van domme mensen valt vaak geen redelijkheid te verwach ten. Het geel knelt bepaald niet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 37