Sijsling is niet eens
een vervelende vlieg
Hoe houdt
De laatste klus van bondscoach Sjef Janssen
34
Het gras van Wimbledon krijgt het de
ze zomer zwaar te verduren: eerst het
grandslamtoernooi, daarna de Spelen.
vrijdag 22 juni 2012
'Double bagel' blijft Amsterdammer bespaard
Voor Igor Sijsling was de kwartfi
nale van de Unicef Open in Ros
malen een ontluisterende erva
ring. Van de hoop vooraf bleef
niets over. Het pak slaag dat hij
kreeg van David Ferrer, de num
mer één van de plaatsingslijst,
was ongenadig: 6-0, 6-1.
door Chris van Mersbergen
ROSMALEN - Vooraf had Igor Sijs
ling nog goede hoop gehad dat hij
er in de kwartfinale tegen David
Ferrer een echte wedstrijd van kon
maken. De enig overgebleven Ne
derlander in Rosmalen putte ver
trouwen uit zijn solide spel in de
eerste twee ronden, waarin hij
Jarkko Nieminen en Olivier Ro-
chus had geklopt. „Ik vrees nie
mand", toonde de nummer 112
van de wereld zich daarom strijd
vaardig in het dagelijkse nieuws
bulletin van de Unicef Open.
Niemand minder dan Aad de
Mos, vaste gast in Rosmalen, tipte
de 24-jarige Sijsling in datzelfde
krantje zelfs als outsider voor de
.eindzege in Rosmalen. „Hij speelt
heel sterk", analyseerde de oud-
coach van onder meer Ajax en KV
Mechelen. „Dan kun je zomaar in
een roes ofjlow terechtkomen en
het toernooi winnen."
Dat waren de bespiegelingen voor-
Clijsters verslaat ook
bijtertje Schiavone
ROSMALEN - Kim Clijsters gaat in
Rosmalen door met waar ze zon
dag mee begon: winnen. In de
kwartfinale schakelde ze de 31-jari-
ge Italiaanse Francesca Schiavone
uit: 6-3 en 7-6 (7). De 29-jarige
Vlaamse had het zeker niet makke
lijk tegen Schiavone, het dappere
bijtertje uit Milaan. De twee voch
ten fraaie rally's uit, maar uiteinde
lijk was het Clijsters die aan het
langste eind trok. Ze neemt het in
de halve finale op tegen de Poolse
Urszula Radwanska, die Sofia Ar-
vidsson uit Zweden versloeg.
Igor Sijsling is gedesillusioneerd na de kiezelharde oorwassing die hij giste
ren in Rosmalen kreeg van David Ferrer. foto Koen Suyk/ANP
af Dat die in veel gevallen niets
waard zijn, bleek gistermiddag op
het centercourt. Niet meer dan 42
minuten had de 30-jarige Ferrer
nodig om zijn arme tegenstander,
die hij overigens amper kende, vak
kundig van het gras te vegen: 6-0,
6-1. In de eerste set kwam Sijsling
tot vijf punten. Lang leek een
vernederende double bagel in de
maak, maar zover liet Sijsling het
niet komen. Bij 5-0 in de tweede
set behield hij voor de verandering
eens wél zijn service en redde zo
de eer.
De Amsterdammer was niet eens
de spreekwoordelijke vervelende
vlieg die Ferrer van zijn schouder
moest slaan. Zijn verweer was
waardeloos. En hoewel de Spaanse
nummer zes van de wereld na af
loop volhield tegen een 'very good
player' te hebben gespeeld, wist
Sijsling zelf beter. „Ik voel me ge
woon klote. Dit was een aardige
oorwassing. Sloeg ik een goede ser
vice, dan kreeg ik meteen een nog
betere bal terug. Ik raakte in pa
niek, had geen idee hoe ik aan
mijn punten moest komen."
Dat Ferrer na afloop ook beweerde
zijn beste graspartij ooit te hebben
gespeeld, stelde Sijsling nog een
klein beetje rust. „Ik ben blij dat ik
tegen zo'n speler heb mogen spe
len. Ferrer was zó waanzinnig
scherp. Zijn oog-handcoördinatie
was vandaag echt fenomenaal.
Hier kan ik alleen maar van leren."
De ongelijke strijd tussen Ferrer
en Sijsling was een aardige illustra
tie van de positie die het Neder
landse mannentennis wereldwijd
inneemt. Ferrer is de nummer
twee van Spanje (na Rafael Na-
dal), Sijsling van Nederland (na
Robin Haase). Het verschil met de
toplanden is dus levensgroot, al is
dat niet van de dag van gisteren.
Haase is op Wimbledon, dat maan
dag begint, de enige Nederlandse
man op het hoofdtoernooi. Tho
mas Schoorel is er niet, Jesse Huta
Galung niet, Thiemo de Bakker
niet en ook Sijsling niet. De Am
sterdammer hoopt net als de drie
anderen op (liefst korte) termijn
door te dringen tot de top hon
derd. Om vast te stellen wat Sijs
ling daar te zoeken heeft, was de
wedstrijd van gisteren misschien
geen faire graadmeter. Maar ont
luisterend was het wel, de manier
waarop Sijsling werd weggetikt.
Voor het toernooi is het fijn dat de
als eerste geplaatste Ferrer de hal
ve finales haalde. Hij speelt daarin
vandaag tegen de Fransman Be-
noit Paire. De andere finalist komt
uit het treffen tussen de Duitser
Philipp Petzschner en Xavier Malis-
se uit België.
Wimbledon staat met het
grandslamtoernooi en de
Spelen voor een krachttoer.
Het wordt het laatste kunst
stukje van groundsman Ed
die Seaward.
door Edward Swier
De laatste weken voor je
pensionering hoefje
doorgaans niet meer zo
heel hard te werken.
De druk is eraf het ontwennen be
gonnen. Collega's vinden het niet
raar als je alvast zo nu en dan een
dagje vrij neemt. Voor Eddie
Seaward is dat echter heel anders.
De groundsman van de All Eng
land Lawn Tennis Club mag half
augustus met pensioen. Voor die
tijd volgen echter nog de acht
meest hectische weken van zijn
werkzame leven.
Als eindverantwoordelijke voor
het gras op Wimbledon staat hij
voor een enorme krachttoer. De
hele wereld zal toekijken hoe zijn
gazonnetje er de komende tijd bij
ligt. Met eerst het grandslamevene-
ment (25 juni-8 juli) en vervolgens
het olympische tennistoernooi (28
juli-5 augustus) krijgen Seaward
en zijn 29 assistenten op het com
plex aan de Londense Church
Road een grootse klus te klaren.
Hoe moet dat nou, vraagt heel de
sportwereld zich al jaren af Sinds
bekend werd dat het olympische
tennistoernooi op de legendari
sche grond zou worden gehouden,
begon het speculeren. De televi
siekijker constateert namelijk jaar
lijks toch al snel slijtage aan de
mat tijdens Wimbledon, aan de ba
seline heeft het groene gras door
gaans na enkele dagen plaatsge
maakt voor een dorre woestijn. En
dan moet er nu, nauwelijks twee
weken later, opnieuw een groot
schalig evenement plaatsvinden?
Seaward geeft, volgens Britse ge
woonte, blijk van groot optimis
me. Hij is trots dat Wimbledon
nog altijd op gras wordt gespeeld,
waar eerder de US Open (in 1975)
en Australian Open (in 1987) over
stapten op een veel minder ar
beidsintensieve ondergrond.
„We kijken er hier enorm naar uit.
Het is een enorme eer om zowel
ons jaarlijke kampioenschap als de
Spelen binnen onze poorten te
hebben. Ik geef toe dat het een gi
gantische uitdaging is om tussen
beide evenementen in het terrein,
om het gras, weer op orde te krij
gen. We zullen wat moeten goo
chelen", aldus de man die hoogst
persoonlijk door de Britse konin
gin Elizabeth II werd geridderd
voor zijn werk op Wimbledon.
Alsof ook een koninklijk keur
merk is afgegeven voor de banen,
durft Seaward te garanderen dat tij
dens de Spelen geen wanklank zal
klinken. De kwaliteit van het gras
zal dan even goed zijn als tijdens
het Wimbledontoernooi zelf. „We
zijn er van overtuigd dat weer gras
zal groeien op de baseline."
Geholpen door de valk Finnegan,
die voorkomt dat duiven hun bij
tende uitwerpselen op de grasmat
doen, en een schrikdraadje dat vos
sen ervan weerhoudt over de ba
nen te struinen, wordt door vijf
tien man twaalf maanden per jaar
gewerkt. Er is dit jaar geen wonder-
gras gezaaid. Sinds 2001 wordt 100
procent fijnbladig Engels raaigras
gebruikt. Tot begin deze eeuw
koos men nog voor een mengsel
van raaigras en roodzwenkgras.
Nu louter voor raaigras is gekozen,
heeft de bodem minder vocht no
dig, is deze droger.
Hetgeen meteen ook betekent dat
de banen harder zijn en de bal iets
hoger opstuit. Het spel wordt er
minder snel van, hetgeen het kijk
spel ten goede komt. Er komen
meer rally's voor. De maaiers zor
gen er dagelijks voor dat het gras
slechts 8 millimeter hoog is.
„We zullen tussen het grandslam
toernooi en de Olympische Spelen
nog extra zaaien met voorgekiemd
door Ciel Hendrix
ROTTERDAM - Sjef Janssen had zich
zijn laatste jaar als bondscoach van
de Nederlandse dressuurruiters on
getwijfeld een stuk gemakkelijker
(en succesvoller) voorgesteld. De
inmiddels 62-jarige Limburger
kampt met de naweeën van een
goedaardige hersentumor waaraan
hij vorig jaar geopereerd is en daar
naast is hij toe aan meer rust.
De komende tijd moet hij echter
nog, met de Olympische Spelen
voor de deur, vol aan de bak. Hij
puzzelt nog over de samenstelling
van zijn team dat staat of valt met
het meedoen van Adelinde Corne-
lissen en haar-Parzival. En daar
wringt juist de schoen.
Want na het winnen van de we
reldbeker in april in Den Bosch
heeft de combinatie geen wed
strijd meer gelopen. 'Parzival zou
niet fit zijn, geblesseerd zelfs', zo
wordt beweerd, al wijst de Nijkerk-
se amazone die insinuaties van de
hand. „Kom thuis maar kijken, er
is niets aan de hand."
Feit is wel dat ook Sjef Janssen, als
bondscoach en keuzeheer, niet
weet waar hij aan toe is. „Gebles
seerd, fit? Noem het wat je wilt.
Adelinde zal in ieder geval volgen
de week in Ermelo moeten laten
zien dat Parzival 'fit to compete' is.
Anders heeft het geen zin dat ze
meegaat."
Sjef Janssen heeft Cornelissen en
Parzival absoluut nodig om in de
buurt van het podium te komen
op de Spelen. Dat beseft hijzelf
ook. „Als Adelinde meegaat kun
nen we ons mengen in de strijd
om het brons, anders komen we
daar niet bij in de buurt."
Op het CHIO van Rotterdam heb
ben-de ruiters het Jansseh giste
ren, tijdens de Grand Prix, niet ge
makkelijker gemaakt. Nederland
won weliswaar de landenwed-
strijd en voldeed daarmee aan de
Olympische eis van vormbehoud
van NOCNSF, maar dat was niet
zo moeilijk. De andere zeven lan
den waren niet op volle sterkte en
maakten zo de weg vrij voor de
winst. Maar de scores van de vier
Nederlanders - variërend van
74.085% voor Gal (2e) tot 72.000
voor Minderhoud (6e) - brachten
Janssen geen zekerheid. „Constant
gereden, maar geen topprestaties",
zo vatte hij het samen. Cornelis
sen en Gal zijn zeker van hun
plek, maar nummer drie voor de
ploeg en de-vierde (individuele)
plaats moeten nog ingevuld wor
den. De scores van het viertal (Im-
ke Schellekens 73.459% en Van
Grunsven 73.404% zijn de andere
twee) zijn lager dan die van Pa
trick van der Meer (Naaldwijk)
met Uzzo een dag eerder in een an
dere - vergelijkbare - proef in Rot
terdam (75.043%). „Bovendien
hangt de samenstelling toch ge
woon af van het al dan niet mee
doen van Adelinde. Daarop zal ik
toch moeten wachten."
Sjef Janssen foto Robin Utrecht/ANP
