de passie
Smaakmakers in de
schaduw van zichzelf
sport 133
Oranje voor schoonvader en schoonzoon
Maarten Stekelenburg verdedigt
morgen voor de vijftigste keer het
doel van het Nederlands elftal.
zaterdag 16 juni 2012
zijn visie en onverstoorbaarheid.
Hoe gevoelig was dan ook de wis
sel in de rust van Duitsland-Neder-
land (2-1) woensdag, op een avond
waarop de vele mankementen van
het huidige Oranje genadeloos
werden blootgelegd. Van Marwijk
haalde Van Bommel uit het veld
nadat hij op het middenveld over
lopen was. Niet eerder nam de
bondscoach zo'n ingrijpend be
sluit, waarmee hij indirect aangaf
dat zijn aanvoerder en boegbeeld
zijn grenzen in Oranje heeft be
reikt. „Ik wil heel graag spelen en
als je gewisseld wordt, is dat nooit
leuk. Maar je moet gelijk de knop
omzetten en die jongens helpen
die het veld op gaan. Niet met
schoenen gaan gooien in de kleed
kamer en roepen 'verdomme,
waarom wisselt hij mij?' En een
aanvoerder mag toch wel eens ge
wisseld worden, of zie ik dat ver
keerd?", zegt Van Bommel twee
dagen later.
Toch beseft ook hij welke mecha
nismen er nu op gang zijn geko
men, in een land waarin massaal
de aanval op bondscoach en spe
lers is geopend. Van Bommel is
plotseling niet meer de aanvoerder
maar de schoonzoon, die te lang
privileges zou hebben genoten.
Waar hij tijdens het WK 2010 op,
het schild werd geheven als de na
tuurlijke leider van Oranje, is hij
nu aangeschoten wild. „Dat is toch
ook raar, dat ik in één keer nu de
schoonzoon ben en daarom nooit
gewisseld ben. Vier jaar is er nooit
met een woord over gerept. Eigen
lijk een compliment, want ik voel
de die druk wel degelijk in de eer
ste tien, vijftien interlands na mijn
rentree in Oranje. Geloof me, ik
'En toen kwam ik bij hem
thuis, omdat zijn dochter
mijn vriendin werd'
word gewoon als een van de jon
gens gezien. Als de trainer op mij
scheldt na een verkeerde pass, dan
reageer ik net zo als zij doen. Zo
van 'rot op, man'. Het voordeel is
dat we bij Fortuna ook zo samen
gewerkt hebben. Een ander ni
veau, geen 88 journalisten langs de
kant, maar ik ging hetzelfde met
de trainer om. En toen kwam ik
op een keer bij hem thuis, omdat
zijn dochter mijn vriendin werd."
Die trainer voelt nu een immense
druk op zijn schouders, nu een
wonder nodig is om de eerste
EK-ronde te overleven. Twee jaar
geleden, toen hij Oranje naar de
status van vice-wereldkampioen
had gevoerd, werd Van Marwijk in
een eregalerij gezet naast iconen
zoals Michels en Happel. Nu kan
hij, als het mis gaat, nauwelijks
meer aanblijven.
Van Bommel, die ook ambities als
trainer heeft, weet hoe het krach
tenveld werkt. „Er is druk van zes
tien miljoen mensen, de pers die
op je inhakt. Niet iedereen, maar
daar heb je wel mee te maken. Je
bent speelbal van het volk."
In zekere zin is hij dat zelf ook ge
worden. Een bittere aftocht, mor
genavond in Charkov tegen de Por
tugezen, kan zomaar het einde
van een tijdperk betekenen. „Het
zou zeker kunnen dat mijn tijd is
geweest. Maar ik ga niet in de
kleedkamer denken: dit kan wel
eens mijn laatste interland zijn. Ik
ben alleen maar bezig met winst."
zie onze website:oranjerapport
Bekijk het spelersrapport van
Oranje en geef ook uw eigen cij
fers aan het Nederlands elftal.
Portugal-Nederland tijdens het EK van 2004. Portugal viert feest na de ze
ge, waardoor het in eigen land de finale haalt. foto ANP
De kracht van die onmetelijke
hartstocht kan ook een valkuil
voor Portugal zijn, heeft Schaars
ondervonden. „Portugezen probe
ren altijd chaos op het veld te creë
ren, waardoor ze hopen dat een te
genstander de kop verliest. Ze
gaan zuigen, irriteren en frustre
ren. Maar ze kunnen in hun passie
ook zover gaan, dat ze zichzelf eli
mineren. Onze spelers hebben alle
maal internationale ervaring, laten
zich niet meer het hoofd op hol
brengen. En dan willen Portuge
zen nog wel eens doorslaan. En
naar dat randje moet je ze probe
ren te lokken."
Voor Schaars heeft de huidige
ploeg van Portugal geen gehei
men. „Ze hebben goede spelers,
maar wij hebben een betere ploeg.
Daar ben ik echt van overtuigd. Ze
zijn op dit toernooi nog heel wis
selvallig. Het ene moment is het
top, het andere moment zakken
ze weer diep weg. Ik geloof echt
dat wij tegen dit Portugal twee
goals kunnen maken."
Cristiano Ronaldo en Robin
van Persie krijgen morgen
avond wellicht hun laatste
kans om een prachtig sei
zoen niet in mineur te laten
eindigen.
door Leon ten Voorde
ls je een samensteller
van een promotiefilm-
pje een paar maanden
voor het EK had ge
vraagd wie er hoe dan ook moes
ten gloriëren, dan had hij zonder
enige twijfel geroepen: Cristiano
Ronaldo en Robin van Persie. Om
de massa te verleiden, heb je die
twee gewoon nodig anders ben je
niet compleet bij het uitstallen
van je waren. Groots kwamen ze
via de voordeur ook binnen op dit
toernooi, de een als kampioen van
Spanje met maar liefst 46 competi-
tiedoelpunten in zijn bagage. De
ander als de topscorer van Enge
land, die ook de prijs voor de bes
te speler mocht ophalen.
Maar zie ze nu spelen in hun natio
nale ploeg en je denkt dat ze hun
broer hebben gestuurd. De Ronal
do en Van Persie van Portugal en
Nederland lijken vooralsnog niet
op de Ronaldo en Van Persie van
Real Madrid en Arsenal. Het flit
sen is in een paar weken tijd wor
stelen geworden. Het doel een on
neembare veste en de bal een on
handig ding dat als kauwgom aan
de voeten blijft plakken.
Het komt wel vaker voor dat prach
tige clubspelers veranderen in nor
male voetballers zo gauw ze het da
gelijkse podium verlaten. Lionel
Messi is natuurlijk het beste voor
beeld daarvan.
Heel Argentinië snakt naar het mo
ment dat Messi de toverstaf van
Barcelona eens een keer mee
neemt naar Zuid-Amerika. Maar
de Argentijnen vergeten voor het
gemak altijd een ding: zij hebben
nou eenmaal geen Xavi en Iniesta,
die Messi in het donker nog blin
delings weten te vinden.
Voetballen in een nationale ploeg
lijkt soms wel op een andere
sport. De manier van spelen, de
pikorde, de taal van de coach:
bijna alles is anders dan in de ver
trouwde omgeving waar de patro
nen helder zijn. Bij Real en Ar
senal draait alles om Ronaldo en
Van Persie. Zij zijn de baas, dragen
de verantwoordelijkheid en bepa
len in het veld de koers van het elf-
De druk op Cristiano
Ronaldo en Robin van
Persie is immens
tal. Niemand die dat betwist.
Die vanzelfsprekendheid hebben
ze bij hun nationale ploeg zeker
niet. Ronaldo kwam weer eens
met grootse ambities naar een toer
nooi, maar net zoals in de voor
gaande edities krijgt hij het slot
maar niet van zijn trukendoos. De
vaak zo ongenaakbaar lijkende
Ronaldo oogt opeens broos en
ongelukkig. Fans van Duitsland en
Denemarken zongen in de voor
bije wedstrijden al plagend 'Messi,
Messi' en dat was voor verdediger
Pepe een reden om het in een pers
conferentie voor zijn ploeggenoot
op te nemen. Hoe goed bedoeld
ook, als een waterdrager zijn kop
man in het openbaar gaat bescher
men, is dat doorgaans een teken
dat de benen blokkeren.
Dat blinde vertrouwen heeft Van
Persie zeker niet. Bij het opnoe
men van de opstellingen, klonk er
in Charkov bij zijn naam zelfs hier
en daar een fluitconcert. Van Per
sie voelt als geen ander dat velen
Klaas-Jan Huntelaar liever op zijn
plek zien.
Alles valt en staat met prestaties,
maar intern speelt ook mee dat
Van Persie zich nog wel eens ont
trekt aan het team en daarmee een
status aparte inneemt. Een rol die
hij bij Arsenal louter op grond van
zijn prestaties heeft afgedwongen.
Morgenavond krijgen de twee ul
tieme clubspelers de volgende en
wellicht ook laatste kans om zich
in het shirt van hun land te onder
scheiden. De druk op Ronaldo en
Van Persie voor de wedstrijd Portu
gal-Nederland is immens.
Ze moeten het nu gaan doen, voor
zichzelf maar ook voor hun vader
land. Anders kunnen ze temidden
van al die individuele prijzen het
volgende mislukte toernooi achter
hun naam schrijven.
Robin van Persie
foto Manu Fernandez/AP
