De lekkerste pannenkoek ooit
61
donderdag-14 juni 2012
Molen De Lelie
Kloosterweg 2-4
Op een winderige
vrijdag stap ik uit
gedroogd en hon
gerig, na veertig ki
lometer tegen
wind, van de fiets bij de molen
in Scharendijke. Met de bedoe
ling om mijn bidon even bij te
vullen met water. Maar voordat
ik het weet, zit ik aan een pan
nenkoek. En ik houd niet eens
van pannenkoeken.
Molen de Lelie staat net buiten
Scharendijke, in het gehucht Eiker
zee. We stappen van de fiets, zien
de appeltaart lonken in de vitrine,
en besluiten toch maar een hapje
te eten op het terras. Ik twijfel:
een broodje is wat minder ge
schikt als bodem om op te fietsen:
ik neem - eigenlijk tegen beter we
ten in - een pannenkoek. Nee, het
duurt niet lang om er eentje voor
me te bakken, zegt Martin van der
Steen.
Dat blijkt: binnen vijf minuten is
hij er. Mijn oordeel is ongetwijfeld
vertroebeld door de hongerklop,
maar dit is misschien wel de lek
kerste pannenkoek die ik ooit at.
Ik proef meteen dat hij niet gebak
ken is met standaard bloem of
mix. Hij is knapperig, totaal niet
vet, krokant aan de buitenkant en
nét dik genoeg om aan de binnen
kant nog zacht en smeuïg te zijn.
En hij heeft zo'n mooi bakpa-
troon, goudbruin van kleur. Mijn
fietsmaatje heeft zich beperkt tot
de appeltaart. En ook hij is onder
de indruk. Ik besluit later nog een
keer terug te komen en de kaart
wat uitgebreider te testen.
Met de auto rijd ik, met een colle
ga deze keer, op een doordeweek
se donderdagmiddag naar Eiker
zee. De wieken van de molen
draaien woest, het is geen terras
weer. Binnen is het rustig: er zit
ten twee mensen te lunchen. We
hebben tijd om even rond te kij
ken, de ruimte is licht en modern,
met nostalgische accenten: overal
hangen foto's van molens, er staan
schaalmodellen van molens en
voor de deur ligt een molensteen.
Er staan rieten stoelen, aan houten
tafels, onder een gezellig balkenpla-
fond. De betonnen vloer geeft het
interieur iets stoers.
We snuffelen rond in het winkel
tje dat in dezelfde ruimte als het
restaurant zit: hier kunnen bezoe
kers mixen kopen om zelf brood,
cake, koekjes, of pannenkoeken te
bakken. De zelfgebakken koekjes -
molenmoppen! - zijn er te koop
en er zijn jams en sauzen van
kookboerderij Spennekot uit Kerk-
werve. En als je geen taartvorm
hebt, kun je die hier ook meteen
aanschaffen.
Pannenkoekenhaters kunnen hier
ook heel goed terecht voor de
lunch, of een vroeg avondmaal. Er
staan maaltijdsalades op de kaart
en molentosti's, molenboterham
men en molenstokbrood, allemaal
gebakken van eigen gemalen meel.
De Lelie is de meest draaiende mo
len van Zeeland, zal Martin van
der Steen na afloop van onze
lunch met gepaste trots vertellen.
Hij maalt niet altijd: in een uur ver
werkt De Lelie tweehonderd kilo
meel. „Zelfs met een heel dorp
kun je niet opeten tegen een vol
tijds draaiende molen", lacht hij.
De Lelie is meteen ook bijna de
kleinste molen van de provincie,
alleen die op Sint Philipsland is
nóg kleiner.
Ik kies voor een maaltijdsalade,
een boeren-, omdat één pannen
koek per jaar voor mij wel genoeg
is, zelfs als het een heel lekkere is.
Mijn tafelgenote kiest ook voor
boeren-, maar dan met een pan
nenkoek eronder. We krijgen eerst
een bord met boterhammen van
wit en volkorenbrood, met boter
en kruidenboter. Het is lekker
brood, overduidelijk zelf gebakken,
een beetje rul.
De salade bestaat uit wat
blaadjes ijsbergsla, met
een warme mix van gebak
ken spekjes, ui, champignons, stuk
jes appel en meloen, rozijnen en
Molen De Lelie in Scharendijke.
groene paprika. Naar mijn zin is
het wat te zoet, maar aan de over
kant van de tafel klinkt enthousias
me, op haar pannenkoek ligt de
zelfde mix.
„Ik maak zelf vaak pannenkoeken
met appel en spek, dat is ook een
combinatie van zoet en hartig. Dit
is eigenlijk hetzelfde idee, maar
dan smaakvoller. Ik heb gisteren
toevallig nog pannenkoeken gebak
ken. Héél anders dan deze. Mijn
kinderen zijn zielig..."
Er komen nog wat fietsers aanwaai
en, opa en oma met twee kleine
kleinkinderen. De oudste ver
dwijnt meteen dik tevreden in het
speelhoekje, de kleinste wordt in
de kinderstoel gehesen. Wij beslui
ten intussen dat ook de wafels van
Prijs-Kwaliteit
Lekkere pannenkoeken, vriendelijke
prijzen. Wij betaalden, voor een lunch
met veel extra's 44 euro voor twee.
Bediening****
Vriendelijk en attent; de eigenaren
zijn oprecht geïnteresseerd in hun gas
ten. En dat is erg prettig.
Entourage***
Eenvoudig, stoer ingericht restaurant
met een rustig terras.
Conclusie:
Heel goede pannenkoeken en wafels,
de maaltijdsalade verdient wat extra
aandacht.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
L,v verslag van een bezoek
M""' aan Zeeuwse
W eetgelegenheden.
