M'n eigen plekje met hulp in de buurt
wonen 3
vrijdag 8 juni 2012
door Maurits Sep
Alleen als ze er zin in hebben,
gaan Amanda, Lianne, Sylvia
en Sanne naar de gemeenschap
pelijke woonkamer in Het Hof
En eens in de drie maanden
voor de bewonersvergadering, het zogehe
ten huiskameroverleg. Maar verder zitten ze
gewoon lekker in hun eigen appartementje.
Alleen, met elkaar of met familie of vrien
den.
Trots doet Sanne Versluis (25) de deur naar
haar appartement open. De rand van de
bank stelt haar verzameling knuffels ten
toon, aan de muur hangenT»osters van Nick
en Simon en Frans Bauer. En een ingelijst
voetbalshirt - met handtekening - van Nigel
de Jong. „Mijn achterneef!" Veel cd's en
dvd's in de kast, opgeruimd keukentje, net
te, ruime slaapkamer, grote badkamer. Alles
zelf ingericht, in overleg met haar ouders,
dat wel. „Maar zelf betaald! Ik heb overal
voor gespaard." Want Sanne werkt, bij Ono
nis Walcheren, voorheen de sociale werk
voorziening van Lété.
Tot haar twintigste woonde Sanne in een ge
zinsvervangend tehuis van Het Gors in
Goes. Vier jaar geleden kon ze in Het Hof te
recht. „Ik was meteen enthousiast. Het is
hier leuk, gezellig en ik heb toch iets voor
mezelf.'
Vijf jaar bestaat Het Hof nu, een woonvorm
voor verstandelijk gehandicapten van Stich
ting Philadelphia. De vijftien appartemen
ten aan de rand van Middelburg zijn in een
lang lint gebouwd, met in het midden het
steunpunt waar de begeleiding werkt en
overnacht tijdens de slaapdienst.
Het is vooral begeleiden 'met de handen op
de rug', zoals woonbegeleidster Myrthe
Haak het omschrijft. „We helpen ze met de
post, hun geld, het huishouden. Maar ze
moeten zo veel mogelijk zelf doen." Tenzij
directe hulp gewenst is, dan wordt die ook
geboden. Verder worden individuele leer
doelen gesteld, die in de wekelijkse gesprek
ken worden besproken. Hulp bij het leggen
van sociale contacten en psychische onder
steuning behoren ook tot de taken van de
begeleiders.
Omdat de bewoners overdag werken of naar
de dagbesteding gaan, zijn twee begeleiders
vanaf vier uur 's middags aanwezig, tot tien
uur 's avonds. Eén van die twee blijft slapen
tot de volgende ochtend tien uur. Voor het
geval dat iemand 's nachts hulp nodig heeft.
Sylvia de Roo (50) vindt het wel een fijn
idee dat er 90k 's nachts iemand dichtbij is
om haar te helpen als ze bang is. „Dat vind
ik rustgevend. Ze doen ook veel voor je als
je dat vraagt. Je krijgt schoonmaakmidde
len, en huishoudgeld voor de hele week."
Sylvia woont drie deuren voorbij Sanne.
Tussen hen in woont Amber. „Een leuke
buurvrouw, heel rustig", vindt Sylvia, die
pas dik drie maanden in Het Hof woont. Ze
heeft al veel contact met de andere bewo
ners. Alleen koffie drinken in één van de
twee centrale huiskamers komt er niet vaak
van. Die koffie-momenten zijn elke avond'
om acht uur, maar dan heeft Sylvia niet zo
veel tijd. Ze moet nogal wat medicijnen slik
ken en dat moet op tijd gebeuren. Met ande
ren eten in de gezamenlijke eetkamer doet
ze wel vaker.
Sanne.dan weer niet, die kookt vaker zelf. Is
vaker in haar eigen appartement te vinden.
Of in dat van haar vriend, die ook in Het
Hof woont, in zijn eigen appartement.
Amanda Dekkers (28) woont al vanaf het be
gin in Het Hof „Ik was de allereerste, ik
woonde er al een paar weken voordat de an
deren kwamen. In het begin was het wel
wennen. Ik kwam uit een groepswoning en
toen zat ik ineens alleen. Maar het is heer
lijk, ik heb lekker mijn eigen plek. En als ik
gezelschap wil, dan vind ik dat in de geza
menlijke huiskamer. Ik woon hier heerlijk.
Ik wil niet weg."
Heeft u tips?
Mail dan naar:
wonen@pzc.nl
