Voor tienen de vogels,
na tien uur de vlinders
uit15
www.pzc.nl/uit
Wande! mee
donderdag 31 mei 2012
Een onverwachte ontmoeting met een kwak.
ommetje maken
méi aan de redactie.
E-mail:
m nmm j.vandamme@pzc.nl
Postadres:
PZC t.a.v. jan van Domme, Postbus 91,
4330 AB Middelburg
door Annemarie Zevenbergen
Niets ontgaat zijn geoe
fende oor. IVN-gids en
gepassioneerd vogel- en
vlinderliefhebber Joop
Scheijbeler onderscheidt feilloos
de roep van de zwartkop van die
van de kareldet. Ook de tjif-tjaf en
de wielewaal herkent hij direct.
Het is een bont koor dat in de
vroege woensdagochtend tjilpt,
zingt en roept in het Veerse bos.
In het riet van de kreekoevers en
het struweel aan de randen gaan
veel zangers schuil, maar ook de
boomtoppen zijn een geliefde
'hangplek' voor de gevederde be
woners van het bos en krekenge-
bied. Maar dan moet je er wel in
de vroege ochtend zijn en het
liefst ook nog in het voorjaar. Zo
mers is het te warm in het gebla
derte en zwijgen de talrijke gou
den keeltjes over het algemeen.
Joop Scheijbeler voelt zich er als
een vis in het water. Zo is de klei
ne, beschutte open plek achter mi-
nicamping De Heksenketel voor
hem een geliefd oord om vogels te
spotten en te beluisteren en zijn
geliefde vlinders te zien. Want die
zijn er talrijk. „Voor tien uur de vo
gels en na tien uur de vlinders",
vat hij kort samen.
Het Veerse bos met de kreken is
een aantrekkelijk wandelgebied. In
juli wordt het compleet op de
schop genomen. Een facelift moet
het recreatiegebied nog meer ont
sluiten en aantrekkelijker maken
met uitzichtpunten, wandel- en
ruiterpaden, natuurlijke oevers en
bruggetjes.
De wandeling begint op het witte
bruggetje in de Landschuurweg,
met uitzicht op het krekenstelsel.
„Toen de Veerse dam werd gebom
bardeerd in oktober 1944, was dit
het eerste stroomgat", wijst Scheij
beler. „Hier stroomde het met eb
en vloed flink door. Op sommige
plaatsen is de kreek wel 17 meter
diep."
Langs het wandelpad bloeit het
laatste fluitenkruid nog flauwtjes.
De uitbundige witte pracht is he
laas al verdwenen. Dat geldt ook
voor de bloemen van de keveror
chis. „Zoals sommigen voor de vo
gels komen, heb je hier ook lief
hebbers die speciaal voor die or
chis komen", vertelt Scheijbeler.
Wij zij opnieuw net te laat, slechts
de groene, langwerpige bladeren
resten. Het fluitconcert begeleidt
ons nog immer. Opeens signaleert
Joop een bont zandoogje. Het vlin
dertje fladdert kris kras heen en
weer. Een tweede verschijnt en
het stel dartelt door de lucht. En
dat voor tien uur...
Kale plekken langs de kreekoevers
en in het bos vormen de stille ge
tuigen van de voorbereidende
(kap)werkzaamheden die vorig
jaar al verricht werden. Het pro
ject liep echter een jaar vertraging
op door aangekondigde Rijksbezui
nigingen. Maar straks gaat het echt
van start. „Luister, een tuinfluiter.
Qua zang is dat een snelle merel."
Even verderop staat Joop stil bij
het harig wilgenroosje. „Volgens
de verhalen werden de haren daar
van gebruikt in oliebrandertjes."
Onderdeel van de opknapbeurt is
het weghalen van het dammetje
tussen twee kreken, waardoor het
water weer ongehinderd heen en
weer kan stromen. „Ik geloof dat
ze hier dan een touwbrug gaan ma
ken". Een meerkoet trekt sporen
in het kreekwater. 'De pitbull on
der de zwemvogels' betitelt de gids
hem. „Een felle donder."
De liefde voor de natuur en haar
bewoners groeide bij de inmiddels
net gepensioneerde Delta-mede
werker Joop gaandeweg tijdens
zijn hardlooptrainingen. „Ik ging
steeds meer vogelgeluiden horen
en herkennen.'
We verlaten het bospad en dwalen
even af naar de Grote Kreek en lo
pen langs speerdistel, smeerwor-
tel, wilde roos en wat braamstrui
ken. De Grote Kreek krijgt straks
een uitzichtpunt.
Op de weg terug naar het witte
bruggetje een onverwachte ont
moeting. „Een reiger? Nee joh, het
is een kwak", zegt Joop enthou
siast. Maar het is wel een 'escape'.
Je ziet er meer, die zijn er ont
snapt uit Blijdorp of uit privévoliè-
res. Dat zijn nu de vogels die men
voor 'wild' aanziet." Een buurtbe
woonster wandelt langs met twee
honden en ziet de kwak net opvlie
gen. Voor haar geen onbekende
verschijning; „Ja, ik zie ze ook bij
mij in de tuin."
foto's Ruben Oreel
het Veerse krekengebied ontstond na het bombardement op de Veerse dijk in oktober 1944.
[Afstand route 3km
IVN-gids en vogel- en vlinderliefhebber Joop Scheijbeler.
