Paradijs voor ouders met kinderen 61 uit donderdag 31 mei 2012 Echt, ik heb niets tegen kinderen, maar wel in een restaurant. Vooral kinderen van die iets te hippe tweeverdie ners die vast van plan zijn hun avondje uit eten niet te laten ver storen door hun kroost. Nee, dat kroost verstoort iemand anders avond wel. Bij voorkeur de on ze, door om de tien seconden loeiend als sirenes langs ons ta feltje te rennen. Maar niet bij Strandcafé Dok: Strandcafé Dok is het paradijs voor ouders die hun kinderen mee willen nemen naar een restaurant. En voor de mensen aan het tafel tje ernaast. Want er is niet alleen een zwembad bij het restaurant, waar kinderen voor 4,50 terecht kunnen: er is ook een filmzaal, een tafeltennistafel, een voetbalta felspel en er zijn twee X-box-wan den. De acht kinderen aan de tafel naast ons horen we alleen als hun eten wordt opgediend. De rest van de tijd houden ze zichzelf bezig. Strandcafé Dok zit op het terrein van camping - strandpark - de Zeeuwse Kust in Renesse: de cam ping is vier jaar geleden verplaatst; het centrale gebouw is gloed nieuw: het heeft het meest weg van een uitgedijde moderne Zeeuwse schuur: zwart gepotdek- seld, maar duidelijk nieuw.' Buiten is een mooi terras, met een groot piratenschip om in te klimmen en te spelen. We worden bij binnenkomst naar boven gebracht, langs het zwem bad en de spelletjeszolder, en dat vinden we jammer: beneden brandt de haard en is er veel ru moer en gedoe. Boven zijn van avond maar twee tafels bezet in een ruimte die verder ook wat kaal aandoet. De zaal is aange kleed in de landelijke stijl: naturel- tinten op de muur, ongepolijste houten tafels, stoelen gevlochten van grof riet, quasi-industriële grij ze lampen aan het plafond, een 'oude' open haard en houten vitri nekasten. Of we zin hebben in stokbrood met kruidenboter, wordt ons ge vraagd door een aardige jonge me dewerkster. Dat hebben we, al ver moeden we, en dat vermoeden wordt later bevestigd, dat ons stok brood later op de rekening prijkt. We krijgen een flinke bak met dik ke boterhammen, witte en heel donkere, en standaard-kruidenbo ter. Na één stuk is de honger ge stild. De menukaart is niet echt verras send, toeristisch zelfs, maar er staat zowaar een vegetarisch ge recht op. Toch slaan we dat over. „Als ex- vegetariër word ik niet warm of koud van courgette ge vuld met quorn", moppert mijn ta- felgenote. Zij eet een salade van as perge en zachtgegaarde lamsham vooraf „Het is allemaal erg koud", zegt ze. „Daardoor valt de smaak wat weg." De sinaasappelsaus is verrassend pittig en overvleugelt het tedere lamsvlees een beetje. Mijn vegetarische salade is samengesteld uit een overweldigende berg lauw-warme paddenstoelen, voor namelijk oesterzwammen en kas tanjechampignons. De paddenstoe len zijn heerlijk, kruidig, bruin ge bakken, maar niet slap. Prima. De salade is met frisee, zongedroogde tomaten en ui verder een beetje standaard. Maar die hoeveelheid... er zijn zoveel paddenstoelen dat ik bijna de neiging krijg ze rond te de len bij de buurkinderen. Maar ja: die zij aan het x-boxen. Ik heb als hoofdgerecht het - haar mijn idee - meest avontuurlijke hoofdgerecht gekozen: lamscurry. Het is een schaaltje met kruidig vlees, mét een 'oosters tintje, maar zonder een uitgesproken of pittige smaak; het smaakt eigenlijk meer naar bouillon dan naar een echte curry. De lamsrack ernaast is heer lijk zacht en rosé, zo zacht dat de balans met het pittige stoofvlees een beetje zoek is. Op het bord lig gen verder lekkere stukjes groene en witte aserge, gepofte tomaat en heel dunne aardappelpuree. „Zou die uit een pakje komen?", vraagt mijn gezelschap. We proe ven. En we proeven nog een keer. Ik durf het niet met zekerheid te zeggen. De frietjes zijn lekker, goudgeel, maar niet van verse aard appel en ook de gebakken aardap peltjes vallen wat tegen. Ze zien er veelbelovend uit: donkerbruin, maar ze zijn slap in plaats van knapperig. De vis van mijn over buurvrouw, heilbot, is erg goed. Hij combineert wonderlijk goed met de scherpere schaaldieren- saus, zegt ze tevreden. „Zo'n heil bot kan natuurlijk ook wat heb ben." Het is een groot stuk stevige vis, filet, met dezelfde garnituur als ik kreeg; alleen krijgt zij iets meer van die lekkere gestoofde lamsoren. De porties zijn fors bij het Strandcafé, hier wordt duide- Prijs-kwaliteit Niet verrassend, ma3r ook verder niet: veel op aan te merken. Ruime porties, ietsje duurder dan gemiddeld. We be taalden 85 euro voor twee personen. Entourage Vermijd de bovenverdieping. Beneden j is het gezelliger, het terras is fijn. Bediening Het meisje dat ons helpt is heel erg aardig. We vergeven haar graag dat ze af en toe iets vergeet. Conclusie Erg geschikt voor gezins- en fami lie-uitjes. In Eten doen de redacteuren Edith Ramakers en Nadia Berkelder beurtelings verslag van een bezoek aan Zeeuwse eet gelegenheden Het terras bij Strandcafé Dok.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 46