In het spoor van
Tuinzorgen
Handige hamer
vrijdag 25 mei 2012
Korstmos op struik, foto RvdK
Het internet is een ze
gen, ook op minge
bied. Wil je weten
hoe de plant heet die je in
de berm zag bloeien, dan
heb je de naam in een paar
minuten achterhaald. Als je
goed kunt zoeken tenmin
ste, want ik had een buur
man die bij hoog en laag be
weerde dat hij een pistachenotenboom in zijn tuin had.
Daar was deze speurneus via het internet achter gekomen.
Heb je een zieke plant, dan kun je het internet beter hele
maal niet raadplegen, want meestal kom je op een tuinfo-
rum terecht waarop een scala aan tegengestelde meningen
wordt verkocht door anonieme mensen met namen als 'Pro
fessor Speklap' of'Vingertje Vlug'. Neem bijvoorbeeld de
grijze uitslag op het blad van een druivenstruik. Kijk je op
internet, dan beland je in een moeras van gewauwel over
echte, of onechte meeldauw, een schimmelziekte, terwijl
die uitslag in 90 procent van de gevallen niet door
een schimmel maar een mijt wordt veroorzaakt.
Ik heb sterk de indruk dat velen door de vloed aan
niet altijd correcte informatie op internet alleen
maar meer in de war raken. Ie wórdt er bezorgd en
somber van. Terwijl dat meestal niet nodig is.
Die onterechte bezorgdheid komt treffend tot ui
ting in een mailtje van een mevrouw uit Beunin-
gen: 'Ik heb 'mos'-begroeiing op mijn bessenstrui
ken. Ziet er niet goed uit. Waar wijst dat op? Ver
zwakken die struiken erdoor en kan ik de bessen-
struiken beter vervangen? De zwarte bes wil ik stek
ken, maar de vraag is of deze struik nog wel gezond
is door de begroeiing?' Zoek je in dit geval op inter
net naar 'mos op bessenstruiken', dan vind je het
advies de kwaal te bestrijden met mosdoder of ijzer-
illlfi sulfaat. De vragenstelster heeft geen foto meege
stuurd, maar ik wil wedden dat het niet om een
mos gaat, maar om een onschuldig korstmos. Want inder
daad: op bessenstruiken groeien vaak de mooiste korstmos
sen, vooral als die bessen niet regelmatig worden gesnoeid.
In dit geval gaat het waarschijnlijk om groot dooiermos,
een korstmos dat veel voorkomt in gebieden waarin de am-
moniakuitstoot hoog is, bijvoorbeeld door intensieve vee
houderij. Er wordt wel eens gezegd dat korstmossen een in
dicator zijn van schone lucht, maar er zijn uitzonderingen,
en dit is er een van. Deze korstmossen zijn overigens vol
strekt onschadelijk omdat ze hun voedsel uit de vuile lucht
halen en niet uit de bessenstruiken. Ik zou zeggen: geniet er
van, in plaats van erover te tobben. Kijk er eens naar met
een vergrootglas - een koraalrif is er niets bij.
Wat betreft het stekken van de zwarte bes: knip als de bes
sen rijp zijn alle takken die bessen dragen kort af Op die:
manier kun je zonder bukken op je gemak aan de tuintafel
bessen plukken. De struik zal meteen weer uitlopen. Grote
kans dat je de aldus verjongde struik niet meer wilt stek
ken. Mocht het toch nodig zijn, neem dan in het najaar stek
ken van jonge scheuten die na de snoei zijn j
Een hebbedingetje is soms voor
al handig. Zoals de Neo-hamer
van Jung Soo Park, student 'in
dustrial design' aan het Pratt In
stitute in Brooklyn, New York.
Wat zijn hamer (prijs onbekend)
zo slim maakt, is de magneet die
onderin' de steel zit; Die magneet
houdt elke spijker binnen hand
bereik, dus zoeken haar een ge
vallen exemplaar of onhandig
grabbelen naar een in de broek
zak gestopte spijker hoeft niet
meer. Jung Soo Park ziet vooral
voordelen voor de amateurklus
ser. 'Vooral bij het beklimmen
van een ladder is het een pro
bleem de hamer mee te nemen,
te klimmen en ook nog een ge
schikte plek te vinden voor de
spijkers'. Of ook de professionele
klusser er heil in ziet, is twijfel-
achtig. Die houdt de spijker waar-
schijnlijk net zo lief stoer tussen
zijn lippen geklemd.
www.jungsoopark.com/neo
H'
^erzamelaar, ont-
(v) K werper, vrije
geest'. Met deze
m woorden betitelt
hetBonnefan-
tenmuseum Mar
tin Visser. De komende maanden
wijdt het museum een omvangrij
ke tentoonstelling aan hem. En te
recht.
Afgelopen januari zou Martin Vis
ser 90 jaar zijn geworden. In 2009
is hij overleden, maar hij leeft
nog altijd voort in de kunst en de
architectuur. En uiteraard in
'meubelland'. Want velen ken
nen Visser van de BR 02, oftewel
de Bank Rusten nummer 2, in de
volksmond 'slaapbank'. Al is het
maar omdat Jan, Jans en de kinde
ren er nog altijd op zitten in de
stripverhalen in de Libelle. De
slaapbank is nog altijd één van de
meestverkochte ontwerpen van
meubelmerk Spectrum.
Alles wat Visser door de jaren
heen aan kunstobjecten heeft ver
zameld, behoort tot de canon van
de kunst van na de jaren zestig.
Visser voelde zich met name aan
getrokken tot opkomende ont
werpers. Vaak was die liefde we
derzijds, want de kunstenaars
werden op hun beurt geïnspi
reerd door Vissers werk, interes
ses en contacten met fabrikanten.
Het Bonnefantenmuseum vulde
maar liefst elf afdelingen met ver
zamelingen en eigen werk van
Martin Visser. Hij werd geroemd
om zijn goede smaak. Alleen al
zijn woning in de bossen van
Bprgeijk sprak tot de verbeelding.
De Rietveldwoning was een toon
beeld van stijl. Zeker door de late
re uitbreiding, ontworpen door
Aldo van Eyck.
Al in zijn jeugd had Visser oog
voor kunst en meubelontwerp.
Die voorliefde werd extra aange
wakkerd door een ontmoeting
met Gerrit Rietveld, die op dat
moment bezig was met het ma
ken van een aluminium vouw
stoel.
In NRC Handelsblad zei Visser in
2006 dat hij zichzelf in de eerste
plaats als een kunstverzamelaar
zag, maar dat meubels ontwer
pen ook een 'ernstige zaak' voor
hem was. Alleen voelde dat echt
als werken. Hij zag andere ont
werpers, onder wie Friso Kramer,
als zijn 'meerderen'.
Kort na de Tweede Wereldoorlog
begon Visser met het ontwerpen
van meubels voor een vriend. In
eerste instantie lukte het hem
niet ze verder aan de man te bren
gen. Tot de inkoper van de Bijen
korf oog kreeg voor zijn collectie.
Hij kocht de complete partij op
en kort daarna trad Visser in
dienst bij het Amsterdamse wa
renhuis, als inkoper van strakke,
vooruitstrevende meubels. Hij
werkte er zeven jaar om vervol
gens ontwerper te worden bij het
in de jaren vijftig opgerichte
merk 't Spectrum.
Visser werd vervolgens als 'hoofd
collectievorming' de drijvende
kracht achter het succes van de
functionele ontwerpen van 't
Spectrum (nu bekend onder de
naam Spectrum). Hij ontwierp
iconische meubels en slaagde erin
andere goede ontwerpers aan het
merk te binden. Zoals Kho Liang
Ie, Friso Kramer en Benno Prem-
sela.
Visser is altijd bescheiden geble
ven. Dat sinds i960 gemiddeld el
ke dag één van zijn slaapbanken
wordt verkocht, kon hij zich nau
welijks voorstellen. Hij had er zelf
ook geen in huis, want al dat 'rus
ten' sprak de creatieve geest niet
aan.
De ontwerpen van Visser zijn
zichtbaar technisch vernuftig en
eenvoudig van vorm. Vanaf de ja
ren zestig werden zijn creaties
wat vrijer, experimenteler. Opval
lend genoeg ogen de meubels uit
die tijd tegenwoordig gedateerder
dan zijn eerdere collectie. Visser
werkte uiterst ambachtelijk, wat
Foto's:
1. In het midden de
'bumpertafel II' in
lage, brede uit
voering. Deze uit
voering heeft een
verchroomd on
derstel en glazen
blad. Te koop via
Martinvisser.org.
2. Beroemde Slaap
bank, nog steeds
in de collectie van
Spectrum.
3. Martin Visser.
4. Lattenbank van
Martin Visser.
foto's
Geert Jan van Rooij/PR
