De grasmat
spectrum 10
Tropische buien
Over de grasmat waarop
Robben, Van Persie en Sneijder
de eerste drie EK-wedstrijden
gaan afwerken, hoeft niemand
zich zorgen te maken. In het
Metalist-stadion ligt een
biljartlaken. Maar is de
Oekraïnse speelstad Charkov,
slechts 40 kilometer van de
Russische grens, een beetje te
doen voor de Oranjesupporter?
Zaterdag 19 mei 2012
STANDPLAATS
door
Frans van den Houdt
Het water stroomt weer eens on
genadig door de straten van de
Keniaanse hoofdstad Nairobi.
Bermen veranderen in snel-
stromende rivieren, overal ontstaan
spontaan watervallen. Het asfalt spoelt
als los zand onder mijn auto weg. De ach
teroprijder zakt pardoes in een gat.
Had-ie maar niet bovenop mijn bumper
moeten zitten.
Weken achtereen barst om precies vijf
uur, als iedereen naar huis wil, de hemel
open. De tropische buien zorgen in een
mum van tijd voor een ongekende chaos.
Want waarom zou je in de regen recht
vooruit blijven rijden als je ook
links en rechts de file voorbij kunt?
Heb je pech, dan komen er tegenlig
gers aan en blokkeer je alles. Heb je
j heel erge pech, dan kom je in zo'n
snelstromende rivier terecht en ver
zuip je met auto en al. Eigen
schuld, roep ik.
Medelijden heb ik wel met het ar
me voetvolk dat meervoudig de du
pe is. Langs de weg stroomt zoveel
water dat er nauwelijks te lopen is.
Op de weg krijgen ze een plens
over zich heen als ik vrolijk toete
rend voorbijrijd. Komen ze uitein
delijk doorweekt bij hun krakke
mikkige onderkomen in de sloppen
wijk aan - als de hele mikmak al
niet is weggespoeld - dan wacht
hen een waterbed, zo een waar ook
je pyjama nat van wordt.
Mijn pech is dat ik in mijn comfor
tabele fourwheeldrive urenlang
jftjf geen meter vooruitkom. Het ritje
v van de supermarkt naar huis, waar
je normaal tien minuten over doet,
kost me nu drieënhalf uur. Eenmaal
thuis zoek ik het hoogste punt op, de zol
der, want het waterpeil blijft stijgen.
Maar ook daar ben ik niet veilig. Het re
genwater beukt zo hard op de pannen
dat ze kraken en barsten. De eigenaar
bleef het onderhoud voor het gemak
steeds maar uitstellen. Dus uiteindelijk
laten de pannen het water door, dat ver
volgens eerst tikkend, dan gutsend naar
beneden komt. Uit de kraan komt al da
gen geen druppel.
Werd vorig jaar alarm geslagen over aan
houdende droogte en hongersnood, dit
keer komen vanuit het hele land alarme
rende berichten over de vernietigende
kracht van water. Oeps, iets te hard gebe
den voor regen. Tientallen mensen zijn
al verdronken, dorpen zijn verzwolgen
door modderstromen en landverzakkin-
gen, de schade loopt in de miljoenen.
Voor reparaties aan het wegennet alleen
al is ruim 90 miljoen euro nodig.
Zeer tot de verbeelding sprak het onge
luk waarbij zeven jongeren omkwamen
bij natuurpark Hells Gate, poort naar de
hel! Meteen werd geroepen dat je met
zo'n naam ook het noodlot over je af
roept en dat er daarom iets lieflijk klin-
kends voor in de plaats moest komen. Ik
zou zeggen: juist koesteren die naam, er
zijn zoveel meer plekken in Kenia die er
voor in aanmerking komen.
Het ontroerende van Kenianen is dat ze
altijd blijven dromen van een betere we
reld en onrealistische vergezichten blij
ven schetsen voor hun land.
Zo hebben ze ooit Vision 2030 bedacht.
In dat jaar moet het land zijn opgestoten
in de vaart der volkeren en moet Nairobi
een moderne, bruisende metropool zijn.
Een commissie van wijze mannen con
cludeerde onlangs, na diepgravend on
derzoek, dat het land nog niet op alle
fronten op koers lag. Hahaha, dat hadden
de domme en de blinde die dagelijks
naar huis zwemmen, allang door. Zij
spreken dan ook liever van Vision Never.
De grasmat in het Metalist-stadion is tot in de puntjes verzorgd, foto CPD
Charkov, een heel groot dorp
Een ticket naar Charkov is
een ticket terug in de tijd,
naar de dagen van de Sov
jet-Unie. Voor de toerist is
de historie eigenlijk de enige
echte attractie van de stad.
Na de Tweede Wereldoor
log lag 70 procent van de
stad in puin. Charkov werd
herbouwd door de Sovjets.
Enorm uitgestrekt, een aan
eenschakeling van buitenwij
ken met grauwe flats, brede
straten, weinig kleur en wei
nig opvallende gebouwen.
Nergens lijkt dit op een me
tropool met 1,5 miljoen in
woners. De hectiek van de
grote stad ontbreekt, files
zijn er niet, wel een metro
net. Charkov is relaxed, een
heel groot dorp. Toch zeg
gen zakenmensen uit het
bruisende Kiev dat het goed
stappen is in de tweede stad
van het land, omdat alles
dicht bij elkaar zit in hét klei
ne centrum. Je moet er al
leen de weg weten.
Het vliegveld ligt dicht bij de
stad, maar een paar kilome
ter van het Metalist-stadion.
Oranjesupporters zoeken
het best het enorme Vrij
heidsplein op, in het hart
van de stad. Onder het
standbeeld van Lenin verrijst
defanzone, met plaats voor
50.000 man. Op grote scher
men zijn de wedstrijden te
volgen. Er zijn rockconcer-
ten, pannavoetbal (straat
voetbal), eet- en drinktent-
jes, EHBO-posten en water.
Naast het plein ligt het
Sjevtsjenko Park, niet ver
noemd naar de levensgevaar
lijke spits Andrei, maar naar
TaraSj de Oekraïense Dichter
des Vaderlands en meester
schilder, overleden in 1861.
Een ideale plek om uit te rus
ten onder de bomen. Of
voor een potje voetbal. Mis
schien een mini-interland te
gen de Russen, want de orga
nisatie verwacht elke wed
strijd tienduizend Russen in
de stad, die het Oranjefeest
je met eigen ogen willen
zien. De Russische stad
Belgorod ligt maar 80 kilo
meter verderop.
Charkov leeft van de (machi-
ne-)industrie, een erfenis
van de Sovjets, die er hun
tanks en raketten bouwden.
Verder puilt de stad uit van
(technische) universiteiten
en hogescholen. Meer dan
150.000 studenten volgen
er een opleiding.
door Jam Trommelen
Twee zwarte Mercedes-
jeeps, met de kont tegen
de gevel, pal naast de in
gang van het Kharkiv Pal
ace Hotel. Niemand achter
het stuur, maar de motor
loopt, klaar om er op elk
moment mee vandoor te gaan. Twee man
nen in pak, zonnebril op de neus en micro
foontje voor de mond, verliezen de gepant
serde auto's en de hoteldeur geen moment
uit het oog.
In de lobby knuffelt oligarch Oleksander
Jaroslavski (52) - bruine kop, bruine kuiten
onder groene shorts - 'zijn' jongens.
„Dit is José Ernest Sosa, Argentijns interna
tional. Hij heeft nog met Messi gespeeld,
zat bij Bayern en Napoli."
De zwaar getatoeëerde Sosa lacht. Morgen
vliegt hij naar Buenos Aires. Ook voor zijn
twee Braziliaanse collega's is de vakantie
begonnen. De competitie is voorbij, voet
balclub Metalist Charkov pakte de derde
plaats en haalde de kwartfinale van de
Europa League.
„Die beker wil ik winnen", zegt clubeige
naar Jaroslavski. Dan stelt hij zijn vrouw
voor, Marina van begin 20.
Jaroslavski haalde het EK naar Charkov.
Hij knapte het stadion op - ,,'de grasmat
kost 3 miljoen dollar", hij moderniseerde
het vliegveld en bouwde Kharkiv Palace,
het enige vijfsterrenhotel in de stad. Uiter
aard is dat hotel tijdens het toernooi gecon
fisqueerd door de UEFA als officieel hoofd
kwartier.
Jaroslavski: „Toen Oekraïne het EK kreeg,
heb ik de Uefa gebeld: wat moet ik doen
om het toernooi naar mijn stad te krij
gen?" Hij investeerde 230 miljoen euro.
Want wie moest het anders doen? Met
een geschat vermogen van meer dan
