Facebookbericht trekt
Rijk over de streep
301 spart
Slapeloze nachten
nekken Erwin Harmes
Uitnodiging voor
Kustmarathon
Van Belzen er
Gerrits winnen
afwachtingsloop
maandag 14 mei 2012
Elisa Rijk wint meteen de eerste ma
rathon die ze loopt.
Erwin Harmes (uiterst rechts, nummer 22) is in opperste concentratie vlak
voor de start in Hulst. foto Camile Schelstraete
Met zijn krachtige tred en stoï
cijnse blik is Erwin Harmes een
opvallende verschijning in het
Zeeuwse hardloopwereldje. De
dertigjarige atleet van Dynamica
groeit in vier jaar tijd uit van een
anonieme voetballer in het der
de van Nieuwland tot een talent
volle atleet. Zaterdag ging Har
mes als favoriet van start in de
Marathon van Zeeuws-Vlaande-
ren. Een terugblik op een bewo
gen weekeinde.
door Maurice Steketee
TERNEUZEN - Met schuim op z'n
mond, snot in het gelaat en pik
zwarte benen van de modder pas
seert Erwin Harmes even voor
twee uur de finish op de markt in
Temeuzen. Totaal uitgeput en hele
maal leeg zet hij zijn laatste voet
stappen op de rode loper. Twee
uur, 53 minuten en 45 seconden
staat er op de klok, ruim vijf minu
ten achter winnaar Sjaak Luteijn.
De man die als grote favoriet van
start gaat in de Marathon van
Zeeuws-Vlaanderen en hoopt op
een tijd van tweeënhalf uur is ten
onder gegaan aan de druk. De te
leurstelling is groot na zijn zesde
plaats, want de dertigjarige Middel
burger hoopte op zoveel meer.
Maar er is ook berusting en realis
me. „Ik heb mezelf veel te veel
druk opgelegd en de lat te hoog ge
legd. Ik heb de laatste twee nach
ten voor de marathon geen oog
meer dicht gedaan."
Wie Harmes in het finishgebied te
genkomt, heeft; te doen met de
sympathieke atleet van Dynamica.
Zijn ogen zijn diep weggedoken,
het gezicht wit weggetrokken.
Ruim een uur eerder is dan al dui
delijk dat het niet de dag is van Er
win Harmes. De atleet die de laat
ste maanden zoveel progressie
boekte en die droomde van de ze
ge op Zeeuws-Vlaamse bodem, is
vandaag bezig aan een lange lij
densweg. Zijn nieuwe Mizuno's
maken na de doortocht in Hei
kant, na een kilometer of veertien,
al veel geluid bij het neerkomen
op het asfalt. Het is geen goed te
ken, blijkt later. „Ik ben helemaal
leeg", roept hij naar de kant. „Ik
kan niet meer", zegt hij even later
bij het passeren van het 25-kilome-
terpunt. Hij moet dan nog zeven
tien kilometer afleggen, op het bij
tijd en wijle zware parkoers met
veel tegenwind. De flitsende zon
nebril is inmiddels al van het
hoofd verdwenen, de zweetdrup
pels kruipen over zijn gezicht.
Verschillende keren denkt Harmes
aan opgeven als de ene na de ande
re loper hem passeert. „Maar ik
vond dat ik dat niet kon maken
ten opzichte van de organisatie. Ik
wilde ze niet teleurstellen." Het is
Harmes ten voeten uit. Als de pas
naar Middelburg verhuisde Har
mes ergens aan de start verschijnt,
gaat hij er vol voor. Rustig aan
doen komt niet in zijn vocabulaire
voor. „Eigenlijk was ik na vijftien
kilometer al helemaal leeg. Ik
kreeg het koud en had geen weer
stand." In een tijdsbestek van een
uur ziet Harmes zijn droom uiteen
spatten. Waar hij de eerste tien ki
lometer nog in de voetsporen van
Bart Bleyaert kan blijven, ziet hij
de Belg daarna langzaam uit het
oog verdwijnen. In de laatste tien
kilometer wordt hij nog vier keer
gepasseerd. „Ik had hier maanden
lang naartoe gewerkt, dus ik ben
enorm teleurgesteld. Ik heb nooit
eerder zoveel getraind, soms wel
185 kilometer per week en twee
keer op een dag. De basis was
goed, maar ik zal me in het ver
volg bescheidener moeten opstel
len. Ik ben ook nog nooit eerder fa
voriet geweest, dus dit was alle
maal nieuw voor me. Al die me
dia-aandacht, daar moet ik ook
mee leren omgaan. Deze wedstrijd
is van een ander kaliber dan bij
voorbeeld de Vrijburgloop of Oran
jeloop. Daar sta je heel anders aan
de start. Nu wist ik niet wat er alle
maal zou gaan gebeuren."
Harmes verliest de marathon niet
alleen op zaterdag. Op vrijdaga
vond krijgt hij geen hap door z'n
keel. De belangrijkste maaltijd
voor een marathonloper slaat hij
ongewild over. „De koolhydraten
die ik daardoor misliep, miste ik
vandaag", vertelt hij na afloop.
Daardoor loopt zijn motortje al
snel vast in de Zeeuws-Vlaamse
klei. Het komt nooit meer op
gang.
Een uur na de finish is Harmes
nog steeds niet helemaal bijgeko
men. Pas nadat hij een slokje
neemt van een koud biertje ver
dwijnt er langzaam een glimlach
op zijn gezicht. „Ik ben gelukkig
nog jong. Er komen nog genoeg
kansen."
Een berichtje via Facebook zorgt
ervoor dat Elisa Rijk aan de start
staat van de Marathon van
Zeeuws-Vlaanderen. De oud-in
woonster van Schoondijke
wordt gepusht door organisator
Marlon Roels om mee te doen.
De 25-jarige atlete denkt er lang
over na en besluit zich na veel
twijfels toch in te schrijven. Ze
krijgt er geen seconde spijt van.
door Maurice Steketee
TERNEUZEN - Nog nooit had Elisa
Rijk meer dan 25 kilometer aan
een stuk hardgelopen. Op souples
se, doorzettingsvermogen en met
de wil om te winnen volbracht ze
zaterdag haar eerste marathon.
Met de handen in de lucht en een
grote glimlach op haar gezicht be
sloot de pas 25-jarige Tilburgse
haar winnende triomftocht door
Zeeuws-Vlaanderen. Ze was voor
al organisator Marlon Roels dank
baar. „Hij heeft me overgehaald
om toch mee te doen."
Een paar maanden terug kreeg
Rijk een berichtje op Facebook. Of
ze toevallig zin had om mee te
doen aan de Marathon
Zeeuws-Vlaanderen. De Tilburgse
met Zeeuwse-Vlaamse roots sport
te weliswaar elke dag, deed aan
duathlons en triatlons, maar een
marathon? Daar moest ze toch
eens goed over nadenken.
Na lang twijfelen besloot ze op
het laatste moment toch van start
te gaan. „Ik nam me voor om er
echt voor te gaan trainen. Maar
het is er door onder meer studie
niet van gekomen. Wel liep ik
bijna elke dag tien a vijftien kilo
meter. Blijkbaar is dat een goede
basis om een marathon op te lo
pen. Ik had echter vooraf geen
idee of ik 'm wel zou kunnen uitlo
pen", vertelt Rijk, die pas is afge
studeerd als arts.
Dat haar debuut een gouden rand
je zou krijgen, had Rijk alleen
maar durven dromen. „Vroeger
zei ik altijd dat ik de marathon bin
nen de 3.30 uur zou willen lopen.
Het is me nu gelukt en het smaakt
naar meer! Maar da's logisch als je
wint." Rijk legde de 42 kilometer
van Hulst naar Terneuzen af in 3
uur, 22 minuten en 29 seconden.
Ze bleef de Belgische ultraloopster
Lara Klaassen een kleine twee mi
nuten voor.
Daar zag het lange tijd niet naar
uit. In het eerste deel van de wed
strijd nam Klaassen het initiatief
Rijk liet zich echter niet uit de
tent lokken, hield de achterstand
beperkt en sloop, lichtvoetig als ze
is, seconde voor seconde dichter
bij. „Ik ben niet iemand die een
gat even dicht loopt. Ik moet echt
mijn eigen tempo aanhouden en
Direct na de prijsuitreiking kreeg
Elisa Rijk bezoek van Lein Lie-
vense. De organisator van de Kust
marathon ziet Rijk graag aan de
start verschijnen van de jubileum
editie. Rijk zelf hield nog een slag
om de arm. „We zullen zien, ik ga
eerst hier eens van genieten, maar
wie weet..."
kan niet zomaar honderd meter
versnellen." Daardoor bleef het
lange tijd een secondespel tussen
de Belgische en Zeeuws-Vlaamse.
Pas na een kilometer of dertig
greep de oud-inwoonster van
Schoondijke de koppositie. Om
die niet meer uit handen te geven.
Pas na de finish kwamen de twee
elkaar weer tegen. Er volgde een
sportieve felicitatie. Voor Klaassen
was de marathon slechts een trai
ning. Ze is in voorbereiding op de
Sky Games, een soort wereldkam
pioenschap van zes loop- en fiets
onderdelen in de bergen. Op 21
april liep ze nog een wedstrijd
over honderd kilometer. Monique
Allefs maakte zaterdag het Zeeuw
se feestje compleet. De atlete uit
Hulst werd knap derde. Maar de
echte koningin van Terneuzen
heette Rijk. Met een joekel van
een beker en een fleurige bos bloe
men keerde ze huiswaarts, met
een glimlach die maar niet van
haar gezicht verdween.
Een dag later is ze nog steeds be
duusd door alle felicitaties. „Ik kon
moeilijk in slaap komen, want ik
zat nog vol adrenaline", laat ze we
ten. „En om 4 uur 's nachts leek ik
wel uitgehongerd. Maar dat is dus
een marathon lopen..."
Tot slot volgde er nog wel een spijt
betuiging. Op twee kilometer voor
de finish was er van die lach name
lijk nog geen sprake. „Ik was toen
strontchagrijnig. Daarom wil ik als
nog mijn excuses aanbieden aan
een meneer waar ik toen bij liep.
Ik was erg kortaf tegen hem, om-
dat-ie begon over de marathon
van Rotterdam." Het zal de mara
thonverrassing van zaterdag vast
en zeker vergeven worden.
TERNEUZEN - Bij de afwachtingslo-
pen die tijdens de marathon in
Terneuzen werden gehouden was
er twee maal Zeeuws succes. Op
Benjamin Gerrits stond geen maat
op de tien kilometer. Hij finishte
na 35.26 minuten op de markt in
Terneuzen. De Axelaar was vorige
week ook al de sterkste in de Jubi
leumloop van AV Scheldesport.
Bij de vrouwen ging de zege naar
Jacqueline Rustidge uit Kampen.
Ook op de vijf kilometer bij de
vrouwen bleef de beker in
Zeeuws-Vlaanderen. Suzanne van
Belzen uit Axel won met over
macht in een tijd van 24 minuten
en 24 seconden. „Het ging erg lek
ker, ondanks dat ik vrijdagavond
ook al aan de Griffioenloop in Mid
delburg had meegedaan." Daar
pakte ze de tweede plaats bij de
vrouwen. Bij de mannen won Kris
Derveaux in 18.14 minuten.
Danny de Leeuw, Leo de Leeuw, Hans Geus en Thomas Wander (gele shirts,
van links naar rechts) en hun chauffeur. foto Camile Schelstraete
