Ketelbinkies
cultuurshock
zeeland 125
'Geen recreatie in en Arrangement
om Yerseke Moer snowbase
donderdag 10 mei 2012
Het boek van Marein Verhulst is autobiografisch, al blijft het beperkt tot de eer
ste 17 jaar van zijn leven. Het boek telt evenwel 180 pagina's met soms hilari
sche verhalen. Het is voor 16,50 euro te koop via info@zeelandboeken. nl
'Ik vond een schip, de ms
Aagtekerk, en net zestien, was ik
op weg om de kaap te ronden.'
Marein Verhulst
door Lilian Dominicus
YERSEKE - De provincie Zeeland
vindt het geen goed idee dat de ge
meente Reimerswaal recreatie in
en om het natuurgebied Yerseke
Moer wil stimuleren. Dat stellen
Gedeputeerde Staten (GS) in een
zienswijze op de structuurvisie
Kernen en Bedrijventerreinen, die
de gemeente heeft gemaakt.
„De historische landschapsstruc
tuur van de Yerseke Moer is bepa
lend voor de aanwezige natuur
waarden. Het is een open en vogel
rijk gebied waar weidevogels suc
cesvol broeden, een van de weini
ge gebieden van Zeeland. De Yerse
ke Moer maakt onderdeel uit van
de Ecologische Hoofdstructuur
(EHS) en is aangewezen als Natu-
ra 2000 gebied. Het gebied is trou
wens toegankelijk met een wandel
pad. Verstoring is daarom niet ge
wenst", zo motiveren Gedeputeer
de Staten.
Ook Rijkswaterstaat (RWS) meldt
in een zienswijze een puntje van
kritiek op de structuurvisie. Op
een uitzichtpunt aan het einde
van de Kanaalarm bij Hansweert
ziet de gemeente kennelijk moge
lijkheden voor een horecavoorzie-
ning. „Hier varen onder meer sche
pen met gevaarlijke stoffen van en
naar de sluizen. Wij vragen ons af
hoe zich dat verhoudt tot de exter
ne veiligheid", schrijft Rijkswater
staat.
De gemeenteraad van de gemeen
te Reimerwaal discussieert volgen
de week dinsdagavond (15 mei) on
der meer over de structuurvisie
Kernen en Bedrijventerreinen. De
indieners van de zienswijzen zijn
uitgenodigd tijdens de vergadering
een toelichting te geven op hun
reactie.
TERNEUZEN - Het televisieprogram
ma 'Knallen in de Horeca', waarin
kenner Willem Reimers een hore-
catent onder handen neemt, heeft
voor deelnemer Snowbase uit Ter-
neuzen een 'happy end'.
Het horecagedeelte van de skihal
kreeg in het programma flinke kri
tiek en werd gespiegeld aan restau
rant De Zwaan uit Etten-Leur,
waar de boel volgens Reimers wél
in orde was. Beide horecazaken
gaan samenwerken en brengen
een 'Meneer Reimers Arrange
ment' op de markt.
Groepen werken bij Snowbase
eerst aan een teambuildingspro
gramma, lunchen en gaan daarna
anderhalf uur skiën. Per bus gaat
het vervolgens naar De Zwaan,
waar een viergangenmenu wordt
geserveerd.
De kosten per persoon bedragen
150 euro.
Reimers bij
het veilige platteland naar de ruige
eerste zeereis als ketelbinkie, gaat
het boek dat Marein Verhulst op
aandringen van zijn oudste doch
ter schreef: Als Ketelbink naar zee.
„Een ketelbink maakt de bedden
op van de bemanning beneden,
dus niet van de officieren,. Hij
maakt de wc's schoon, haalt het
eten in ketels in de kombuis, dekt
de tafel, wast af. Gelukkig had ik
op die eerste reis een goede boots
man. Hij beschermde mij en de an
dere hele jonge gasten. In die tijd
had je nog geen buitenlandse be
manningen en om aan matrozen
te komen, schakelden ze de reclas
sering in. Wie vier jaar moest zit
ten, kon er met twee jaar varen
vanaf komen. Het was dus nogal
ruig volk, waarmee ik om Afrika
heen voer."
Hij heeft veel moeten lachen ter
wijl hij al schrijvend zijn geheugen
raadpleegde. „Mijn eerste keer pas
sagieren bijvoorbeeld. De kapitein,
eentje met een houten been, had
laten weten dat de ketelbink in de
eerste haven, Kaapstad, mee
mocht naar de bioscoop. Nou, zo
veel films had ik nog niet gezien.
Dus ik mee in een taxi. Na een lan
ge rit kwamen we in een hutje,
drie bij drie met grote ratten en
een bed. Er verscheen een negerin,
zo lelijk, dat had ik nog nooit ge
zien. Haar tepels hingen op haar
buik. Ik moest steeds denken aan
de zwarte, zondagse jas van mijn
vader, met zo'n dubbele rij kno
pen. Bleek dat ik mee was om de
houten poot tijdens het nummer
tje van de kapitein vast te houden
en ritmisch mee te bewegen. Het
duurde nog een eeuwigheid ook."
Marein Verhulst werd niettemin la
ter zelf kapitein na een opleiding
aan de Zeevaartschool.
Verhulst heeft veel moeten lachen terwijl hij al schrijvend zijn geheugen raadpleegde.
Marein Verhulst is een rasvertel
ler. Dat hij een avontuurlijk ka
rakter heeft, draagt daar zeker
aan bij. „Schrijf dat nou eens
op", riepen zijn kinderen. Hij
ging ervoor zitten en bleef 2,5
jaar bezig. 'Als ketelbink naar
zee' is het resultaat.
door Mieke van der Jagt
Als Marein Verhulst
als ventje van een
jaar of twaalf op de
dijk naar Wester-
schelde stond te kij
ken, vroeg hij zich altijd af waar
die schepen heen zouden varen.
En ook al wist hij het antwoord
niet; hij wist zeker dat hij daar ook
heen wilde. Want hoe veilig en
warm het thuis in Biezelinge ook
was, Marein verlangde naar het
avontuur, naar verre horizonten.
„In die tijd zat er dan niks anders
op dan naar zee te gaan", vertelt
de gepensioneerde koopvaardijka
pitein in zijn Biezelingse woning.
„Na de ambachtsschool gaven
mijn ouders schoorvoetend toe
stemming om te gaan varen. Ik
was nooit verder geweest dan Ber
gen op Zoom met de trein, en plot
seling vond ik mezelf terug op Kat-
endrecht, in Rotterdam, om een
schip te zoeken. Het was een regel
rechte cultuurshock. Nog nooit
van z'n leven had ik een neger ge
zien, het liep daar vol met Chine
zen en ik hoorde op een dag meer
grote vloeken dan in de jaren daar
voor in het christelijke Biezelinge.
Maar ik vond een schip, de ms
Aagtekerk, en net zestien, was ik
op weg om de kaap te ronden."
foto Ronald den Dekker Over de enorme cultuurshock van
