5 spectrum
dropping
Het vooruitzicht van een
RIEMENS FOTOGRAFIE
RUDEN
gevaren
Zaterdag 5 mei 2012
De afgelopen week deed mij het meest
denken aan de dolle dwaze dagen van
de Bijenkorf. Ons dagelijks leven
werd een emotionele rollercoaster
door de snelheid waarmee de feest- en herden
kingsdagen elkaar afwisselden.
Koninginnedag stond in een heel speciale toon
soort dit jaar, en hoe republikeins of koningsge
zind je ook bent, de waardering voor de konin
gin was unaniem.
De volgende dag, de Dag van de Arbeid, hoor
den we de klanken van de Internationale hier en
daar wat krakkemikkig klinken.
De verworpenen der aarde dreunden niet echt
door met vitaal, eenstemmig gezang toen de
grootstedelijke straten werden ontdaan van de
rotzooi, die het vrolijke Oranjevolk had achterge
laten.
Het nieuws, voorafgaande aan Koninginnedag,
dat de te verwachten omzet van de verkoop van
oude meuk meer dan drie miljoen euro zou be
dragen, had menigeen geïnspireerd zijn kasten
en zolders uit te vlooien. En toen de winst tegen
viel, lieten de burgers de troep gewoon op de
stoep liggen.
Na de Dag van de Arbeid kregen we woensdag,
het feest van 'de bal is rond'. De Ajax-zege hing
als een oranjewolk boven de hoofdstad. Wat
zijn we blij met burgemeester Van der Laan, die
Koninginnedag reduceerde tot een feest zonder
lallende optochten. Saai? Nou, geef mij dan maar
saai!
Dagje rust, dan gaan we herdenken. Om dan op
5 mei weer los te gaan met het Bevrijdingsfeest
Dat wil zeggen: ik niet Ik zit dan hoogstwaar
schijnlijk in een bos. Of op een strand. Of op een
eiland. Mijn kinderen hebben bedacht, dat hun
moedertje toe is aan een uitstapje. Een halfjaar
geleden moest ik al vier kruisjes in de agenda
zetten. 'En dan moet je om negen uur klaar
staan met warme kleren en een badpak. En zon
dag 6 mei brengen we je weer thuis!'
Mijn vijf kinderen hebben een fantasie die qua
opwindende bedenksels de mijne ruim over
stijgt. Mijn jongste zoon gedraagt zich plotseling
als een puber, die zich lekker tegen zijn moeder
tje afzet „Bereid je maar voor op een dropping",
roept hij dreigend. Een dropping! Ziet u het
voor u? Oma Berk midden in de nacht gedropt
in het Enge Bos! Of aan de rand van een Enge Ri
vier of Sloot!
Ik denk terug aan vroegere uitstapjes. Aan ho
tels, waar ik de slaap niet kon vatten vanwege
koude voeten. „Mag ik mijn kruik meenemen?"
Het mag. Ik begin mijn koffertje te pakken.
Een badpak. Een kruik. Warme kleren.
Het goeie van warme kleren is, dat je ze kunt uit
trekken als het weer omslaat. Want in dit klima
tologisch instabiele land moet je soms 's och
tends het ijs van de autoramen krabben om 's
middags in je bikini op het balkon te zitten. Je
krijgt van die klimatologische intervallen wel
een conditie van gewapend beton...
Ik ga dus nu mijn uitstapjeskoffer pakken en pro
beren niet verzenuwd wakker te liggen van de
spanning over wat ze hebben bedacht en wat
mij boven het hoofd hangt
Een dropping... Wat moet ik mij daar in 's he
melsnaam bij voorstellen?
