'Een frietje is in Malawi geen
fastfood, maar een luxe'
PROFITEER NUl
281 zeeland
Vlissingen kort fors op
hulp in huishouding
UNIEK AANBOD I
Servicepunt
levert krachten
voor seizoen
zaterdag 28 april 2012
Manon van Silfhout en Pie-
ter Waalewijn komen uit
Terneuzen, maar hebben
hun hart verpacht aan Afri
ka. Wonen in Malawi heeft
zo z'n voor- en nadelen.
door Raymond de Frel
Het is aan vrienden
en familie in Neder
land vaak moeilijk
uit te leggen. Dat je
'huisvrouw' bent,
maar ook nog fulltime een schoon
maakster in dienst hebt. Nood
zaak? Nee. Zie het vooral als toege
ven aan de cultuur in Malawi. En
als een investering om af te zijn
van de talloze verzoekjes van ande
re schoonmakers.
Terwijl Pieter Waalewijn (32) zich
als diplomaat op de Wereldbank
in hoofdstad Lilongwe buigt over
irrigatie- waterbeheerprojecten in
Malawi en buurlanden Mozambi
que en Zambia, houdt zijn vrouw
Manon van Silfhout (33) zich op
een steenworp afstand van zijn
werk bezig met het huishouden
en hun kinderen Simon (5),
Noam (2) en Hannah (9 maan
den). Het vervullen van die rol is
in één van de armste landen van
de wereld heel anders dan in Ne
derland.
Manon: „Ik ben vaak hele ochten
den op pad om boodschappen te
doen of eten voor de dieren te re
gelen. Wij hebben drie honden en
een hele verzameling pluimvee en
konijnen."
„En eten maken is ook tijdrovend.
Bijna alle maaltijden moetje hier
vanaf de basis bereiden. Waar piz
za's en frietjes fastfood is in Neder
land, is het voor ons een luxe
maaltijd die we hooguit eens in de
twee weken kunnen eten", vertelt
Manon.
Terug naar de basis. Het klinkt
best romantisch. Maar om ieder
een meteen maar weer uit die
droom te helpen: een wisselvallige
stroom- en watervoorziening en
tekorten aan brandstof en voe
dingsmiddelen maken het er niet
altijd even makkelijk op.
„Maar wij kunnen dan weer wel el
ke ochtend buiten ontbijten, waar
door we steeds weer met een va
kantiegevoel opstaan."
Simon gaat in Lilongwe naar
school. Die gaat dagelijks rond het
middaguur uit. Noam en Hannah
doen rond die tijd een middagdut
je. Simon zoekt vaak zijn Mala-
wiaanse buurjongetje Benja op,
met wie hij fantaseert over leeu
wenjachten en spannende reizen
naar Zambia.
Pieter en Manon, die allebei
hun wortels in Terneuzen
hebben, belandden vier jaar
geleden in Malawi. Het stel had er
toen al bijna een wereldreis opzit
ten.
Pieter woonde tot zijn vijfde jaar
in een dorpje in Zuid-Afrika, Ma
non tot haar tiende in een dorp
en later in een kibboets in Israël.
Op het Zeldenrust-Steelantcollege
in Terneuzen had die 'uitheemse'
achtergrond een aanzuigende wer-
king.
Ze werden verliefd en waren het
er al snel over eens dat ze een tijd
in het buitenland wilden wonen.
Pieter stortte zich daarom op tro
pisch landgebruik, irrigatie en wa
terbeheer, Manon op een studie
Hebreeuws en Arabisch.
Pieter kreeg daarna een baan voor
een jaar bij Zoa Vluchtelingen
werk in het conflictgebied Darfoer
(Soedan). „Daar is de voertaal Ara
bisch, dus duurde het niet lang tot
dat ook ik er aan de slag kon. Dar
foer is een heel bijzondere plek,
we verlangen er nog wel eens
naar. Maar toen ik zwanger was
van Simon zijn we weggegaan.
Darfoer is geen plek om met klei
ne kinderen te wonen. Er is bij
voorbeeld maar één ziekenhuis
met een intensive care-afdeling,
die maar twaalf uur per dag actief
is. Bij nood moest je acht uur
wachten voordat je werd gehol
pen. Nog los daarvan, de spannin
gen liepen er op het laatst ook
best op. Pieter werd eens gearres
teerd. Reden? Onbekend. Waar
schijnlijk om hem onder druk te
zetten iemand te betalen voor een
klus die hij niét had geklaard."
„Gelukkig werd hij dezelfde dag
weer vrijgelaten, maar een nieuwe
arrestatie dreigde steeds. Toen Pie
ter zijn huidige baan in Malawi
kon krijgen, hoefden we daar niet
lang over na te denken. Dit land
heeft een fijn klimaat, het is kind
vriendelijk en het heeft goede
scholen."
Toch is integreren in Malawi
geen sinecure. Malawianen
zijn erg op hun familie ge
richt, ze investeren niet zoveel in
vriendschappen.
Manon: „De moeilijkste periode
kwam nadat Pieter thuis slachtof
fer werd van een roofoverval. Ik
was met mijn zus en zwager op
reis in Malawi. Pieter kon niet
mee vanwege zijn werk. Midden
in de nacht stonden er drie man
nen met pangamessen voor ons
bed. Ze dreigden hem te doden en
hebben onze computer, harde
schijf, telefoon en wat geld meege
nomen. Daarna werden we drie
maanden lang wakker van elk ge
luid. Het heeft tijd gekost om dit
te verwerken."
Na een jaar kreeg Pieter de moge
lijkheid om zijn contract te verlen
gen. Weggaan lag, gezien de trau
matische gebeurtenis, voor de
hand.
Toch bleven ze. In elk geval nog
'Midden in de nacht
stonden er drie mannen
met pangamessen voor
ons bed'
door Luc Oggel
GOES - Het deze maand opgerichte
Werkgeversservicepunt Ooster-
schelderegio (WSP) heeft zijn eer
ste succes geboekt. Door een over
eenkomst met fruitverwerkingsbe-
drijf Coroos in Kapelle kunnen
voor het seizoenswerk van juni tot
eind dit jaar zo'n zeventig werk
zoekenden aan de slag worden ge
holpen. WSP Oosterschelderegio
is een voortzetting van WSP De
Bevelanden en Schouwen-Duive-
land, met Tholen erbij. De inten
sievere samenwerking is bedacht
om ondanks de bezuinigingen bij
het UWV de werkgevers in de re
gio toch zo goed mogelijk van
dienst te kunnen blijven zijn.
WSP Oosterschelderegio werkt
vanuit de gemeentekantoren in
Goes, Zierikzee en Tholen met in
totaal acht jobhunters.
Iedere dag om 19.00 uur
het PZC videojournaal
www.pzc.nl
DE LAATSTE
arcus
DE KORENMOLEN
WISSENKERKE
Noordeindstraat 35
- Ruime hoekwoning met
mogelijkheid voor een garage
- Met 3 slaapkamers en een
riante zolderverdieping
- Kaveloppervlakte: 223 m2
Inhoud: 460 m3
T 0118 - 623 100
www.arcusprojectontwikkeiing.niwww.woneninwissenkefke.nl
voor een jaar, dachten ze. Inmid
dels wonen ze alweer vier jaar in
een land dat op dit moment op
zijn kop staat. Begin deze maand
overleed president Bingu wa
Mutharika, die de laatste jaren een
steeds minder democratisch be
wind voerde.
In zijn eerste periode (2004-2009)
werden goede plannen afgeremd
door een sterke oppositie. Daarom
werd hij in 2009 met een overwel
digende meerderheid herkozen
door het volk.
Manon: „En vanaf dat moment
dacht hij dat hij alles kon maken.
Hij schoffeerde mensen, negeerde
het advies om de waarde van de
kwacha te devalueren (met onder
meer een enorm brandstofpro
bleem als gevolg) en voerde steeds
meer maatregelen in die de vrij
heid van meningsuiting beperk
ten. Dat was ook voor ons best
frustrerend, we moesten bijvoor
beeld goed opletten wat we op
Facebook zetten.
De nieuwe president, Joyce Ban-
da, woont drie huizen verderop
bij ons. We kennen haar deson
danks alleen maar uit de kranten.
Maar onze eerste indruk is dat ze
wel geschikt is."
Over twee jaar loopt Pie-
-ters contract af Terug
naar Nederland? Nee, dat
komt wel als Simons middelbare
schooltijd aanbreekt. Een ander
Afrikaans land zou leuk zijn,
Zuid-Amerika en Azië trekken
ook.
Maar zover is het nog niet, nog
minstens anderhalfjaar doet het
huis van de familie Waalewijn
dienst als bibliotheek voor alle me
de-Nederlanders in Malawi. Ma
non: „'s Avonds lezen wij meestal
een boek. Wij hebben nog nooit
zoveel gelezen als in Afrika."
„Na elke vakantie in Nederland
gaat er dan ook minstens een kof
fer vol boeken mee naar Malawi.
En daar zijn dus niet alleen wij
blij mee."
door Maurits Sep
VLISSINGEN - Vlissingers die huis
houdelijke hulp krijgen, raken per
1 oktober de vergoeding voor was
sen, strijken en boodschappen
doen kwijt. Dit geldt alleen voor
mensen van wie wordt verwacht
dat ze daar zelf een andere oplos
sing voor kunnen vinden of dat
zelf kunnen betalen. Mensen die
de zwaardere vorm van huishoude
lijke zorg krijgen, raken deze ver
goeding niet kwijt.
De gemeente Vlissingen moet fors
bezuinigen op de kosten voor
maatschappelijke ondersteuning,
verklaart wethouder Marin de
Zwarte. Volgens hem geeft de ge
meente hieraan meer geld uit dan
zij van het Rijk krijgt en liggen die
kosten in 'Vlissingen ook hoger
dan in omliggende gemeenten.
Dat komt mede door de samenstel
ling van de bevolking, waar meer
mensen wonen die hulp nodig
hebben. „Maar behalve bezuinigen
willen we mensen ook meer sti
muleren zelf actief te blijven en
hun eigen netwerken te gebrui
ken. Bijvoorbeeld voor het doen
van de was en het doen van bood
schappen. Dit is een prikkel om
mensen minder afhankelijk te ma
ken."
Daar komt volgens De Zwarte bij
dat Middelburg en Veere al langer
niet betalen voor deze vormen
van huishoudelijke hulp. „Het is
dus mogelijk dat mensen daar zelf
voor zorgen of zelf een oplossing
voor vinden", concludeert de wet
houder.
De Zwarte benadrukt dat alleen
mensen van wie wordt verwacht
dat ze zelf een oplossing kunnen
vinden, die vergoeding niet meer
krijgen.
