Apfelstrudelhemel aan Veerse Meer
6 luit
Beoordeling
WEEK VAN
DE (H)EERUJKE VIS
5 dinercheques
donderdag 19 april 2012
Pn'j's-kwaliteit
Op toeristen gericht, niet culinair ge
waagd en redelijk geprijsd: we betaal
den 55,- euro voor twee.
Bediening
Vriendelijk en vlot. Het was rustig
toen wij er waren, dus misschien geen
goede test.
Entourage
Het interieur is basic, buiten is het
heerlijk, vooral dankzij het uitzicht
over het Veerse Meer.
Conclusie: Geschikt voor wie eenvou
dig een hapje wil eten. Geen culinaire
hoogstandjes, op de strude! na.
Het is misschien wel
één van de mooiste
plekjes voor een
restaurant op Wal
cheren: aan de
druk befïetste Polredijk bij
Veere, uitkijkend over het Veer
se Meer. Toch ging het de laatste
jaren niet goed met de Waterher-
berg: de meest recente uitbater
hield het - onder de naam
Rovers - maar heel kort vol, daar
na stond het restaurant een hele
tijd leeg. In februari van dit jaar
ging het weer open, gewoon on
der de naam die iedereen kent.
Het is gek vertrouwd binnen: als
puber heb ik hier twee zomers
lang in de bediening gewerkt: iri
de jaren tachtig was dit een druk
bezocht restaurant, met vooral
veel gasten met een boot in de
naastgelegen jachthaven. De struc
tuur van het gebouw is nog het
zelfde als toen: het puntdak, de
open spanten en de glazen gevel
richting het water. Het interieur is
drastische verbouwd.
Het eenvoudige houten meubilair
staat op een grintvloer. Boven on
ze hoofden hangt een collectie
kroonluchters en een bataljon aan
hippe lampjes, op de balken in de
kap staat een armada aan zeil
scheepjes. Er is eenvoudig gedekt,
Mooi zicht op het Veerse Meer.
eulhMür vai* WiUlptVtfrp**' VL4
Reserveer nu een tafel bij een van
de deelnemende restaurants
en maak kans op een van de:
t.w.v. €100
www.weekvandeheerlijkevis.nl
li weekvandeheerlijkevïs fe @heerlijkevis
met een papieren placemat, maar
er staat wel een echt plantje op ta
fel. Het is vanavond helaas te fris
om buiten op het terras te zitten.
Dat is - ondanks het wat verouder
de meubilair - nog steeds de topat
tractie van het restaurant. Het is
stil vanavond: een stukje verderop
is een tafel bezet met wat zeilers.
En ook in de jachthaven zit weinig
beweging: het echte seizoen moet
duidelijk nog beginnen.
Destijds was De Waterherberg
best een beetje chic, nu is het be
wust laagdrempelig: de kaart is
eenvoudig, met bijvoorbeeld bief
stuk, schnitzel en slib tongetjes en
er is een driegangenmenu voor
maar €19,50. De eerste gang van
het menu is kreeftenterrine: twee
stukjes met een laagje witte en
een laagje oranje mousse, afgedekt
met een gelei: het is nog een beet
je koud van de koeling, en daarom
wat vlak van smaak en ik vermoed
dat de terrine niet uit de eigen keu
ken van De Waterherberg komt.
De kreeftenmousse ligt op een
combinatie van ijsbergsla en rood-
lof en is bestrooid met wat garna
len. Er zit apart een klein bergje
huisgerookte zalm bij en driehoek
jes geroosterde witte boterham
men. Het is al met al een beetje
flauw. We fantaseren over de verse
kreeft die ongetwijfeld een paar
meter verderop over de bodem
.van het meer langs schuifelt. Voor
de garnalensoep van mijn over
buurvrouw is ook niet al te veel
creativiteit gebruikt, maar hij is
best lekker. „Het is soep-soep",
zegt ze. Ze lepelt in een kom
rood-bruine gebonden soep. Sim
pel. Ze krijgt er wat blekig stok
brood bij en boter.
Bij het hoofdgerecht wordt het be
ter: mijn ribeye-steak is naar mijn
smaak een beetje te dun, maar hij
smaakt wél en hij heeft van die
leuke grillstreepjes. Ik ben nog net
op tijd om de dikke klont kruiden
boter eraf te schuiven. Er zitten ge
stoofde groenten bij: wortel, snij
boon, wortel en twee rare gefri
tuurde rechthoekjes, die op het
oog iets weghebben van vissticks,
maar gemaakt zijn van een soort
geperste groente. Al hebben we
geen idee welke.
De heekfilet van mijn tafelgenote
is een heel gewoon gebakken visje.
„Het had ook een lekkerbekje kun
nen zijn", zegt ze. „Maar hij is best
lekker. Ze vist nog wat graatjes uit
wat eigenlijk een filet had moeten
zijn, maar eet het visje verder met
smaak óp. De frietjes die we erbij
krijgen zijn echt super: lekker
bruin en zelf gesneden, we waren
helemaal gelukkig geweest met
wat zelfgemaakte mayonaise, of in
ieder geval iets zuurdere dan de
mayo die we nu krijgen. Voor de
Veerse Meer
vorm maken we nog even een om
metje naar het saladebuffet, dat
tenslotte bij de prijs is inbegrepen.
We eten rode koolsalade, iets te
zoete komkommer, wortellucifers,
tomaten in witte saus, bleekselde
rij en iets te harde slablaadjes. Bij
het nagerecht vallen we werkelijk
van onze stoel. Is deze kok eigen
lijk patissier?, vragen we ons af Ik
krijg - bij het menu - een tompou-
ce van luchtig knapperig blader
deeg gevuld met twee grote bollen
romig vanilleijs en warme chocola
desaus: een waanzinnige combina
tie van zoet, romig, zacht, knappe
rig, warm en koud. Heel erg ge
slaagd. Mijn gezelschap heeft ook
Het karakteristieke gebouw van de Waterherberg.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
