55 reizen@wegener.nl 19 reizen 8f—1024-3650360 Zaterdag 14 april 2012 Onverstoorbaar wandelt de tijger langs de jeep met toeristen. foto's Alexander IReeuwijk ken op de paden, maar het is moeilijk na te gaan wanneer een tijger precies over zo'n zandweg heeft gelopen. Een betere metho de is om naar de alarmroepen van herten of apen te luisteren. Zodra die een tijger heb ben opgemerkt, laten ze het iedereen luid en duidelijk horen!" Na enkele uren in de jeep hebben we nog geen spoor van een tijger gezien. We begin nen het vertrouwen in een ontmoeting stie kem op te geven. De zon staat inmiddels hoog aan de hemel en de temperatuur is op gelopen. Naarmate de dag vordert, zoeken tijgers verkoeling in het dichte bos en sla pen tot de avond valt. Ik richt me op de prachtige vogels en de gids wijst op Indi sche scharrelaars met felblauwe vleugels, een Brahmaanse steenuil die de jeep vanuit een holle boom observeert en een hop die met zijn oranje kam op zijn hoofd insecten tussen het zand vandaan pikt. Dan klink plotseling een alarmroep uit de bamboebossen: een axishert En het zou zo maar kunnen dat het met zijn harde ge schreeuw waarschuwt voor een tijger. Chauffeur Baba en gids Sushil spitsen hun oren en rijden in de richting waar het alarm vandaan kwam. Ze zetten de motor uit. Ik hoor langoeren; de apen gillen en schreeu wen onrustig. Na tien minuten verlaten vijf tien tot twintig axisherten en Indische muntjakken het bos en steken het zandpad vlak bij onze jeep over. Nu weet chauffeur Baba zeker dat we de tijger op deze plaats moeten gaan zien. Hij klimt op de motor kap en speurt het bamboe af Plotseling wijst hij fel richting de bossen. Eerst zie ik wat takken bewegen, totdat ik de strepen van de tijger zie. Langzaam komt de koning van het park op de jeep afgelopen, totdat hij, op anderhalve meter afstand, het pad oploopt. Mijn hart bonst in mijn keel en ik fotografeer me een slag in de rondte. Totdat ik me ineens reali seer dat ik het dier bijna aan kan raken. Dit is geen dierentuin maar wildernis en er is geen hek tussen het roofdier en mij. Ik hoor het dier ademen en ik kan het bijna ruiken. De opwinding is overigens slechts eenzijdig. De tijger kijkt niet op of om. Op zijn dooie gemak steekt hij het pad over, blijft even aan de rand van het bos staan, kijkt om zich heen en verdwijnt vervolgens tussen de bamboestruiken. De hele scène heeft hoog uit twee minuten geduurd, maar ik zit tol lend van opwinding in de gypsy. Uitgelaten bedank ik chauffeur Baba en gids Sushil en feliciteer ik mijn jeepgenoten Ros- han en Kiran, twee Indiase toeristen uit Mumbai die het dier toch ook maar mooi hebben gezien. Ik had niet gedacht dat het zien van een tijger zoveel impact zou heb ben, maar na de ontmoeting staar ik alleen maar voor me uit, in gedachten de ontmoe ting steeds weer herhalend. Eenmaal terug in Shergarh, het enige resort in Kanha Natio nal Park dat uit luxe safaritenten bestaat, is de tijger het enige gespreksonderwerp aan de lange dinertafel onder een overweldigen de sterrenhemel. Terwijl de gasten elkaar informeren over ie ders tijgerervaringen vertelt eigenaar Jehan enigszins verontrust over het streven om het toerisme uit alle parken in Madhya Pra desh te bannen. „Er is een rechtszaak aange spannen omdat toeristen worden voorge trokken ten opzichte van de eigen bevol king die niet meer zomaar het park in mag", vertelt jehan. Hij vervolgt: „De werke lijkheid ligt natuurlijk anders. Er is veel erts in de grond gevonden en mijnbedrijven wil len dat graag uit de grond halen. Hierbij zijn pottenkijkers niet gewenst. Maar voor tij gers is de aanwezigheid van toeristen juist essentieel. De natuurparken waar de meeste toeristen komen, hebben tevens de hoogste tijgerdichtheid." Volgens Jehan komt dat omdat er dan veel ogen op de katten zijn ge richt, zodat stropers zich wel twee keer be denken voordat ze hun slag slaan. Daar naast zorgt het toerisme voor inkomsten bij de lokale bevolking. „De meeste werkne mers in de hotels en alle medewerkers in de nationale parken komen uit de omliggende dorpen", aldus Jehan. Het conflict wordt inmiddels bij de Hoge Raad uitgevochten. De toerismebranche heeft zich verenigd, maar de belangen zijn groot en de uitkomst is allerminst zeker. Aan het eind van de avond raken we in ge sprek met Jeff" een gepensioneerde Ameri kaan. Vol vuur vertellen we over onze ont moeting met de tijger. Jeff hoort het verhaal een beetje sip aan. Hij is speciaal voor de tij gers vanuit Boston naar India gekomen en heeft er helaas nog geen gezien. En dat na vijftien bezoeken aan de jungle. Tja, het blijft wildernis, waar je niet zomaar even iets organiseert. Hopelijk krijgt onze Ameri kaanse reisgenoot een nieuwe kans op een ontmoeting met Shere Khan. rReageren? redactie.reizen@wegener.nl New Delhi BANGLA DESH Maimbai Madhya Pradesh Voordat je op het vliegtuig naar In dia stapt, moet je in het bezit zijn van een visum. Kijk op www.vfsglo- bal.com/india/netherlands/ Begin tijdig met het regelen, want het kan veel tijd kosten. De parken in Madhya Pradesh zijn vanuit Delhi en Mumbai bereik baar met vliegtuig, trein/bus/auto. Rondom de parken zijn tal van hotels en resorts. Enkele aanra ders: het Shergarh Tented Camp in Kanha National Park (www.shar- garh.com); het Uppal Ecotel in Pench National Park (www.uppalho- tels.com) en de Maharadja Royal Retreat in Bandhavgarh National Park (www.maharajrewa.com). Je kunt de parken ook zelfstandig bezoeken. Daarnaast bieden tal van reisorganisaties reizen naar de parken aan. Duurzame reizen worden aangebo den door onder andere VNC Azië Travel, Sawadee Puur Reizen, Sun downer Wildlife Holidays en All For Nature. Zij zijn aangesloten bij Travel Operators for Tigers dat zich inzet voor het behoud van de tijger, (www.toftigers.org). Een hert steekt voor de naderende jeep een pad over.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 75