ii spectrum
Zaterdag 14 april 2012
textielbedrijf Al was het maar omdat kin
deren van de baas vrijwel nooit een eerlij
ke kans krijgen in het bedrijfsleven. „Ande
ren kijken je naar de ogen of ze zagen de
poten onder je stoel vandaan."
Vader en zoons hebben wel gezamenlijk
zitting in de V.O. Zeeman, de stichting Ver
enigde Ondernemingen Zeeman waarin
zijn nalatenschap en het voortbestaan van
het hele concern is geregeld. „Als ik hori
zontaal word weggedragen, kunnen mijn
vrouw en zonen een goed leven blijven lei
den. Geen gekke dingen, heb ik zelf ook
nooit gedaan. Niet dat ik mezelf ooit din
gen heb hoeven ontzeggen. Als jochie van
12 had ik al meer geld dan mijn vriendjes.
Ik pakte alles aan om een zakcentje te ver
dienen, van het repareren van viskisten tot
bezorgldussen. Het ondernemersbloed zat
er al vroeg in. Studeren was niks voor mij,
maar ik had er totaal geen moeite mee
mijn vakdiploma's te halen. Ik ben behept
met een behoorlijke dosis associatieve in
telligentie."
Zijn terugtreden als hoogste baas bij het
textielbedrijf was voor de multimiljonair
dan ook geen reden stil te gaan zitten.
„Geld is gereedschap", zegt Zeeman, die
via zijn investeringsmaatschappijen Navi-
tas Capital en Green Real Estate inmiddels
niet alleen belangen heeft in Nederlandse
(beursgenoteerde) bedrijven en vastgoed
projecten, maar ook in een van de grootste
kinderopvangorganisaties in Nederland.
Daarnaast is hij actief op de groeimarkt
voor woon-zorgcomplexen voor ouderen.
„Zolang je gezond ondernemerschap laat
zegevieren, is in elke sector geld te verdie
nen. Rode draad is dat we kiezen voor be
drijven en projecten waar duurzaamheid
en continuïteit voorop staan. Ik ben niet
van de vlugge kunstjes en het snelle geld:
ergens instappen, de boel leegtrekken en
dan snel verpatsen. Dat is niet mijn stijl."
Zijn zoons waren hoogst verbaasd toen hij
hen vertelde dat hij 'in de kinderopvang
ging'. „'Pa', zeiden ze, 'jij vindt toch dat
moeders thuis bij hun kinderen horen te
zijn? Nu ga je vrouwen zelf stimuleren te
gaan werken!' Zelf noem ik het voortschrij
dend inzicht: in veel gezinnen zijn tegen
woordig maar een of twee kindjes. Die
moeten toch ook sociale vaardigheden op
doen? Dat kan op het kinderdagverblijf."
De kwaliteit van de ouderenzorg gaat hem
zeer aan het hart. „Je hoort hartverscheu
rende verhalen, die naarmate de leeftijd
vordert steeds dichterbij komen. Als de
één hulpbehoevend wordt en in een ver
zorgingshuis belandt, betekent dat voor
echtparen vaak eert gedwongen scheiding.
Lichamelijke aftakeling is al erg genoeg,
het scheelt enorm als je het emotionele
leed dat daarmee gepaard gaat, kunt ver
zachten doordat mensen in ieder geval sa
men kunnen blijven."
Zeeman overweegt ook in de ziekenhuis
zorg te stappen. „De zorg kampt met een
enorm gebrek aan dienstbaarheid. Zodra je
patiënt wordt, ben je klant af Onbegrijpe
lijk dat dure ziekenhuisapparatuur maar
vier uur in een etmaal in bedrijf is. Daar is
veel meer rendement uit te halen. En waar
om kan een patiënt niet 's avonds een con
sult krijgen of moet een vrouw met een
knobbeltje in haar borst drie weken op de
uitslag wachten? Dat moet toch anders
kunnen."
Zijn plannen worden vooralsnog gedwars
boomd door bestuurlijke stroperigheid in
de zorg. „Je maakt een afspraak met de di
rectie, maar als later blijkt dat de anesthe
sist toevallig tegen is, gaat de hele boel niet
door. Ik wil best naar de heren medici luis
teren, maar van dienstbaarheid heb ik
meer verstand."
Onder de economische crisis hebben zijn
bedrijven niet te lijden, zegt Zeeman. „Het
heeft ook voordelen: als de markt stroef is,
hoefje minder te betalen. Ik zie de crisis
als een flinke herfstwind, die al het dode
hout wegblaast zodat er ruimte ontstaat
voor nieuwe aanwas. Het gevaar is wel dat
een oude boom een nieuwe, veelbeloven
de loot plet. Dat kan veel schade aanrich
ten." De storm is volgens Zeeman nog niet
overgewaaid. „Ik geloof wel dat de vlugge
jongens die alleen maar op snelle winst uit
zijn, zo langzamerhand een koekje van ei
gen deeg hebben gekregen."
Jan Zeeman gaat door zolang hij voldoen
de veerkracht heeft. Aan plezier in het
werk schort het in ieder geval niet. Hij
toont zijn agenda: volgekrabbeld. Soms zit
hij even met zijn vrouw in hun apparte
ment in Spanje. Maar na twee weken slaat
onverbiddelijk de heimwee toe en wil hij
weer aan de slag.
reageren?
spectrum@wegener.nl
Jan Zeeman
Geboren op 29 april 1942
in IJmuiden.
Gehuwd, drie zoons.
Opleiding: Mulo (niet
afgemaakt).
1967: opent eerste eigen
textielwinkel.
1974-1980: neemt onder
meer de zaken van Vinke,
Gazan, Turkenburg en Brons
Textiel over.
1987: overname van de
winkels van zijn vader.
1999: afscheid als directie
voorzitter van Zeeman
textielSupers.
1999-heden: Heeft via inves
teringsfondsen Navitas Capi
tal en Green Real Estate be
langen in onder meer (beurs
genoteerde) bedrijven, vast
goed, kinderopvang en parti
culiere woonzorgvoorzienin
gen.
Geschat vermogen:
810 miljoen euro (zakenblad
Quote).
Hobby's: paarden, natuur.
Woonplaats: afwisselend in
Alphen aan den Rijn en op
een landgoed in Brabant.
foto Koen van Weel/GPD
