Opening
Vervelen onmogelijk
in Fort Liefkenshoek
221 zeeland
Procedure brandweerpost rammelt
'Ik wil graag terugkomen'
almanak
Graatje
zaterdag 14 april 2012
door Bas Dingenouts
Zeeuws-Vlaanderen krimpt en vergrijst Veel jongeren trekken weg.
Maar waarom? Bas Dingenouts (De Rede), Anoek de Cardeijn (Zwin
College), Christel Tuin (Reynaertcollege) en Raymond de F rel (Zelden-
rust-Steelantcollege) proberen daarop aan de hand van hun klassen-
foto's antwoord te krijgen van hun oud-klasgenoten. Vandaag Bart
Rijckaert uit de klas van Bas.
Als er werk zou zijn in zijn vakgebied, zou Bart Rijckaert Berlijn zeker inrui
len voor Zeeuws-Vlaanderen.
Dat de wereld niet op
houdt bij de
Zeeuws-Vlaamse lands
grenzen hoefje Bart
Rijckaert (27) niet meer uit te leg
gen. Na het VWO-examen in 2002
verlaat hij zijn geboorteplaats
Hoek en begint aan een trektocht
die hem ook ver buiten Neder
land zal voeren.
De eerste halte van zijn tocht is
Enschede, waar hij in 2002 op ka
mers gaat. „Na het VWO ben ik Bi
omedische Technologie gaan stu
deren. In Enschede heb ik een fan
tastische tijd gehad. Naast mijn
studie heb ik de kans gehad om
een bestuursjaar te doen en ver
schillende reizen te maken."
Tijdens zijn laatste jaar krijgt Bart
de kans om in Australië zijn Mas-
teropdracht te gaan doen. Een
kans die hij met beide handen
aangrijpt. „Het was geweldig om
in Brisbane af te studeren. Ik had
het goed naar mijn zin en wilde
er na mijn Master graag blijven
om te promoveren."
Dat laatste doet Bart momenteel,
namelijk op het gebied van stam-
celbiologie en biomaterialen. Dit
doet hij echter niet in Australië,
maar in de Duitse hoofdstad Ber
lijn. Voornaamste reden? De lief
de.
„Begin 2009 heb ik in Brisbane
mijn vriendin Claudia leren ken
nen. In 2010 hebben we een doch
tertje gekregen, Lucie. Omdat
Claudia uit Berlijn komt, hebben
we besloten daar te gaan wonen.
Ik heb gezocht naar een promotie-
plek in Berlijn en heb die geluk
kig ook gevonden."
Bart Rijckaert (27), 6VWO De Rede,
Terneuzen (2001).
Het jonge gezin heeft zijn draai ge
vonden in Duitsland, maar Bart
sluit zeker niet uit dat hij ooit te
rugkeert naar Zeeuws-Vlaande
ren. „Ik zou erg graag terugko
men. Zeeuws-Vlaanderen vind ik
voor mijn dochtertje een ideale
omgeving om op te groeien. Pro
bleem is dat ik met mijn biologi
sche opleiding eigenlijk alleen in
een biologisch laboratorium kan
werken. Op dit gebied is er voor
mij eigenlijk geen werk te vinden
in de streek. Als dit wel zo was ge
weest, zou ik waarschijnlijk al
zijn teruggekomen toen mijn
dochtertje werd geboren." Mo
menteel keert Bart nog een paar
keer per jaar terug naar zijn roots.
„Mijn familie woont er nog en ik
blijf het heerlijk vinden om lek
ker te luieren aan het strand in
Cadzand."
Tip? redactie@pzc.nl
De verslaggeefster op de redactie in
Zeeuws-Vlaanderen kan als geen an
der de spot met zichzelf drijven. Nee,
haar collega's vertellen geen nieuws
als ze onomwonden melden dat ze er
in de meest letterlijke zin van het
woord mag wezen.
Deze week knorde haar maagzo
rond een uur of vier. „Ik realiseer mij
nu dat ik nog helemaal geen lunch
heb gehad. Ik kan best een beetje in
teren, maar nu val ik toch echt bijna
van mijn graatje." De collega's gnif
felden, waarop de baas van het gezel
schap als vanouds reageerde. „Nou,
inderdaad zeg. Dat kun je wel zien.
Maar niet heus."
Ze diende hem meteen van repliek.
„Ach ja, het is maar goed dat ik ook
zo'n dikke huid heb!"
Het vernieuwde Fort Liefkenshoek is vanaf 21 april open voor het grote publiek. Veel
werk moet nog worden verzet. Wethouder Peter Deckers schatte gisteren dat 75 procent
gereed is. Gratis entree, van woensdag tot en met zondag, van 10.00 tot 18.00 uur.
Fort Liefkenshoek aan de Schel
de bij Beveren gaat een nieuwe
fase in. Het zestiende-eeuwse
vestingwerk waarmee Neder
land de Antwerpse haven ruim
twee eeuwen in de tang hield, is
voor één miljoen euro omgeto
verd tot een belevingscentrum
om je vingers bij af te likken.
door Harmen van der Werf
Veel gekker kan bijna
niet. Fort Liefkens
hoek is een pareltje.
En als je in de vesting
bent, merk je er niets
van. Maar je weet wel beter. Het in
1579 gebouwde vestingwerk ligt
middenin een industrieel nie
mandsland. Wil je er op een door
deweekse dag komen, dan moet je
het drukke vrachtverkeer van de
haven van Antwerpen trotseren.
En, zoals wel vaker in België, heel
goed op de borden letten, anders
rij je zo verkeerd.
Het is de moeite waard. Zeker nu.
Het fort dat een eenheid vormde
met het op de andere Schelde-
oever gelegen Fort Lillo, is één
brok nog altijd levende geschiede
nis. Hier kneep Nederland vanaf
1585, het jaar waarin de Spanjaar
den Antwerpen veroverden, tot
1786 de levensader van de haven
stad dicht. En dat zijn ze in Vlaan
deren nooit vergeten, al was het
maar om een volgende verdieping
van de Westerschelde te kunnen
afdwingen.
Tijden zijn wel wat veranderd.
Fort Liefkenshoek moet eeuwen
lang een doorn in het oog zijn ge
weest van de Vlamingen. Het was
met Fort Lillo een Nederlandse en
clave omringd door 'vijandig' ge
bied. Dat is inmiddels ver verleden
tijd. Fort Liefkenshoek wordt ge
koesterd door de gemeente Beve-
Kanonnen bij de entree van het Fort
ren, met voorop cultuurwethou
der Peter Deckers. Hij stond mede
aan de wieg van de gedaantewisse
ling die het vestingwerk de laatste
tijd heeft ondergaan. En het
mooie is: de metamorfose is mede
te danken aan vredelievende inter
nationale samenwerking. Fort Lief
kenshoek maakt deel uit van de
onder meer met Europese subsidie
opnieuw tot leven geroepen Staats-
Spaanse Linies die via Zeeuws-
Vlaanderen helemaal doorlopen
tot aan Brugge.
In het kader van het project
Staats-Spaanse Linies is voor één
miljoen euro geïnvesteerd in Fort
Liefkenshoek om er - ondanks de
verschrikkelijke ligging - een toeris
tische trekpleister van te maken.
Wellicht is het een vooroordeel,
maar Vlamingen kunnen dat als
geen ander. Oud en hypermodern
zijn in het belevingscentrum Fort
Liefkenshoek samengebracht. De
nieuwste computertechnieken, zo
als het gebruik van een speciale
iPad voor een buitenspel, zijn toe
gepast om oud en vooral jong te
verleiden.
De hele geschiedenis van Fort Lief
kenshoek passeert de revue op een
manier die niet kan vervelen.
Het vestingwerk was eind negen
tiende eeuw een hospitaal waar
zieke zeevarenden tijdelijk verble
ven, voordat ze aan wal mochten.
Om bezoekers van het centrum
daarmee kennis te laten maken,
kunnen ze in spreekhokjes op visi
te bij een virtuele arts. Hedendaag
se vluchtelingen doen verderop
hun verhaal via de telefoon, die is
opgesteld in een ouderwetse tele
fooncel. Het is zelfs mogelijk met
een eenvoudige simulator een con
tainerschip te laden, zoals vlakbij
in het Deurganckdok continu ge
beurt.
En niet te vergeten, er is speciaal
fortbier gebrouwen. Proost!
Enclave temidden van industrie
Fort Liefkenshoek ligt op de linker
oever van de Schelde en vormt
met Fort Lillo op de rechteroever
een twee-eenheid.
In 1579 is het vestingwerk opge
trokken door 'opstandelingen' te
gen de Spaanse overheersers, om
Antwerpen te verdedigen.
Antwerpen valt in 1585 in Spaanse
handen. Fort Lillo en Liefkenshoek
blijven Nederlands. Tot ze in 1785
worden overgedragen aan het toen
malig Oostenrijks gezag in België.
Onder de Franse keizer Napoleon
krijgt het fort in 1809-1811 de be
bouwing die er nog steeds is, met
een kazerne in een halve cirkel.
Polders rondom veranderen in de
jaren 1970 in industrie- en haven
gebied.
Fort Liefkenshoek is sinds 1985 be
schermd monument.
DEN HAAG/BIERVLIET - Volgens
staatsraad S. Wortmann is de pro
cedure voor een vrijstelling en
bouwvergunning voor de nieuwe
brandweerpost aan de Weststraat
in Biervliet alles behalve correct
verlopen.
Biervlieter R. van Rattingen teken
de bezwaar aan tegen de bouwver
gunning omdat de intussen ge
bouwde brandweerpost op amper
tien meter van diens woning was
gepland. In de woning woont va
der Van Rattingen maar de zoon
heeft een procedure tegen de ge
meente opgestart. Het begon al
een beetje schimmig omdat het
college van burgemeester en wet
houders aan zichzelf een vrijstel
ling en bouwvergunning voor de
bouw van de brandweerpost ver
leende. Vervolgens kwamen B en
W met een rammelende ruimtelij
ke onderbouwing. Nadat Ben W
zichzelf een bouwvergunning had
verleend kwam het met een twee
de ruimtelijke onderbouwing voor
de vrijstelling. Dat was te laat,
want: na de verleende vergunning.
Ernstiger is dat B en W de tweede
ruimtelijke onderbouwing niet ter
inzage hebben gelegd en niet naar
Van Rattingen hebben opge
stuurd. Pas na aandringen van Van
Rattingens raadsman stuurde ie
mand van de bezwaar- en beroeps
commissie enkele dagen voor de
hoorzitting de onderbouwing op.
Staatsraad Wortmann stelde vast
dat de procedure een rommeltje is
geweest. „Maar een belangrijke
vraag is of Van Rattingen daardoor
in diens belangen is geschaad",
vroeg de staatsraad aan de woord
voerder van Van Rattingen. „Ja ze
ker, want hij kon geen kennis ne
men van de tweede onderbou
wing. En toen we die kregen bleek
die net zoveel onzorgvuldigheden
en gaten te vertonen als de eerste
onderbouwing", zei de raadsman.
En daar hebben we niet goed op
kunnen reageren. Zo stelt de ge
meente dat Van Rattingens wo
ning een bedrijfswoning is die
minder tegen geluidoverlast be
schermd hoeft te worden. De wo
ning ligt weliswaar tegen het be
drijventerrein aan maar is sinds de
bouw in 1958 al een burgerwo
ning. En dan is tien meter afstand
tot een uitrukpost van de brand
weer wel erg klein."
