i6l zeeland
Ontdekkingstocht in
'het figyratieve Dicht9
Hangplek van weleer
zeeland
in de
vorige
eeuw
Michiel Paalvast exposeert in Marie Tak van Poortvliet Museum
dinsdag 10 april 2012
Een nieuwe opgave uit de collectie kaarten en foto's van Hans
Lindenbergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen?
We zijn nieuwsgierig naar de locatie en lezen graag anekdotes of
verhalen over deze plek.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief
naar de PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg. Drie inzenders van
goede antwoorden ontvangen een waardebon.
Al drie keer is het de laat
ste jaren in brand gesto
ken: het koepeltje van
Repard in de duinen bij
Scharendijke aan het Grevelingen-
meer. Dat was de goede oplossing
van vorige week. Het koepeltje is
hersteld, maar heeft nu geen rie
ten dak meer. „Toen mijn vader
aan de Brouwersdam werkte heb
ik dit uitkijkpostje van verschillen
de kanten gezien, meestal vanaf
het water", schrijft Corrie van der
Schoor-Verweerd. „In het begin
ook vanuit een gondel die dan gro
te betonnen blokken liet vallen."
In de jaren zestig kwam de plaatse
lijke jeugd bijeen in het koepeltje,
herinnert Frans van der Weele uit
Oudelande zich. Willie de Meij uit
Burgh-Haamstede: „Ze liepen dan
gezamenlijk over het strand rich
ting het vroegere 'stok', dat was
een huis boven op de hoek van
een duin. En dan via de Rampweg
weer terug. Een kroket of frietje
bij de kraam aan het begin van de
Rampweg (waar nu de splitsing is
met de Kuijerdamseweg) en even
tueel nog een tweede zelfde rond
je. Jongelui van nu zullen zich hier
bij niets voor kunnen stellen,
maar wij waren als 15-jarigen blij
om op zondagmiddag weg te mo
gen." Er zijn diverse theorieën
over de functie van het koepeltje,
zegt C. van Weele-de Koning uit
Terneuzen. „Sommigen beweren
dat het beschutting bood aan vis
sersvrouwen die op het duin op
de uitkijk stonden. Anderen bewe
ren dat het een restant is van een
theehuis dat ooit bij het buiten Re
pard hoorde. De derde theorie is
dat het koepeltje dateert uit de
Franse Tijd en als uitkijkpost dien
de voor de bombardier die toezag
op de tolinning bij passerende
schepen." Joyce Slager uit Kerkwer-
ve: „We gingen er wel eens met de
klas op de fiets heen vanuit Kerlc-
werve. De juf had een speurtocht
op het strandje uitgezet en had bij
de finish een grote baal met zakjes
chips ingegraven. We hebben
bijna het hele strand omgespit,
maar de chips nooit gevonden..."
Winnaars waardebon: A. C. Boogaard,
Wilhelminadorp, C. Coomans, Zierik-
zee en C. van Weele Terneuzen
De Zeeuwse kunstenaar Michiel
Paalvast verzorgt met zijn so
lo-presentatie 'Het figuratieve
licht' de voorjaartentoonstelling
in het Marie Tak van Poortvliet
Museum Domburg. Het resul
taat van een ontdekkingstocht
naar schilderijen en techniek.
door ABi Pamlkow
Wie binnenstapt bij
de voorjaarsten
toonstelling in het
Marie Tak van
Poortvliet Museum in Domburg
staat oog in oog met een straatje
in Gapinge, minutieus getekend
door Michiel Paalvast. Rechts daar
van hangt een zogeheten Painter,
een (bijna) abstracte weergave van
de scheppende kunstenaar in zijn
atelier. Het zijn de uiterste grenzen
waarbinnen Het figuratieve licht
zich afspeelt.
„Verder kan ik het niet uit elkaar
trekken", zegt Paalvast. Hij doelt
daarmee zowel op inhoud als op
de concrete tussenruimte tussen
beide werken. De kunstenaar
maakt met dit 'openingsbeeld' van
de tentoonstelling duidelijk een
statement. Hier draait het om een
persoonlijke zoektocht naar wat
was, is en nog zou kunnen binnen
de schildertechniek.
Tegenstellingen spelen een grote
rol in de doordachte inrichting
van deze expositie: nostalgie tegen
over hier en nu, expressionisme
versus realistische weergave, het
verschil in gebruik van materialen
en de weg van 'het platte vlak'
naar het aanbrengen van diepte.
Paalvast heeft een boeiend verhaal
achter zijn werkwijze. De argeloze
bezoeker die dat niet kent, of er
misschien niet geïnteresseerd in is,
zal deze tentoonstelling met ande
re ogen bekijken dan de beschou
wer die wel Paalvasts bedoelingen
zoekt. Beiden worden in elk geval
geconfronteerd met sterke beel
den. Een mooi voorbeeld biedt
een experiment met materiaalbe
handeling door deze kunstenaar.
Hij nam een werkje van de
i9e-eeuwse landschapsschilder
Koekoek uit Middelburg als uit
gangspunt. Met veel dundere laag
jes olieverf maakte Paalvast er een
eigen versie van en richtte daarin
de focus nog meer op de rol van
het licht in dit boomrijke tafereel.
Hij experimenteert overigens dui
delijk met veel respect voor zijn
voorgangers.
Licht blijkt ook bepalend voor
ruimtebeleving bij het beschou
wen van Het Dressoir. Paalvast
biedt hiermee een liefdevol inkijk
je in de leefwereld van zijn oma.
Haar dressoir toont een mix van
dingen die voorbij zijn/gaan en de
nieuwe tijd die zich binnendringt.
De weerspiegeling van het licht in
een schilderijtje boven oma's dres
soir geeft de beschouwer het ge
voel van een raam achter zich.
Een aardig contrast in relatie met
dit schilderij vol nostalgie levert
Paalvast dan weer met een abstrac
te Painter in fel orantje tinten: hij
zelf in de huidige tijd, met nieuwe
mogelijkheden en materialen,
maar beïnvloed door alles wat
hem voorging.
„Mijn focus ligt altijd op het schil
derij en de verf Ik probeer een
schilderij te begrijpen. Waar gaat
het over? Hoe is het gemaakt:
kleur, licht, compositie? Wat
spreekt me aan?", zegt Paalvast
daar zelf over. Een enorme blikvan
ger in deze tentoonstelling is het
schilderij De rode eetzaal: een mo
numentale, luxe ingerichte zaal
met bloederige rode wanden en
stoelen en een grijsgetinte vloer,
die associaties oproept met een
dierenhuid. De grillige schaduw
van de tafel draagt bij aan de maca
bere sfeer. Met lijnen in raster-
vorm bracht Paalvast extra diepte
aan in deze zaal.
Expositie t/m 10 juni, Marie Tak van
Poortvliet Museum, Domburg, dinsdag
t/m zondag 13.00 - 17.00 uur.
Michiel Paalvast: „Ik probeer een schilderij te begrijpen. Kleur, licht, compo
sitie? Wat spreekt me aan?" foto's Lex de Meester
Het schilderij 'De rode eetzaal' van Michiel Paalvast is een fraaie blikvanger in de voorjaarstentoonstelling van het
Marie Tak van Poortvliet Museum in Domburg.