Racoon pakt flink uit
iól zeeland
M atthdus Passion
Bach blijft boeien
Soms lijkt zelfs de HMH nog een maatje te klein voor Zeeuwse band
"Die streepjes in het logo? Die staan voor de verschillende
diensten zoals elektriciteit, gas en water. De naam DELTA lag
voor de hand, want wat past er nu beter bij onze regio dan dat?"
maandag 2 april 2012
door Jeanette Vergouwen
Als de uitvoering van de
Matthaus Passion van
Bach door de Neder
landse Bachvereniging
(NBV) in één woord beschreven
moet worden is dat: evenwichtig.
In de 30 jaar dat ik jaarlijks dit pas-
siewerk bijwoon, heb ik nog nooit
zon mooie evenwichtige interpre
tatie gehoord. Niet dat er niet enke
le mindere momenten waren,
maar slechts een kniesoor maakt
hier opmerkingen over. Perfect is
een uitvoering nooit, maar de
NBV benaderde wel de perfectie.
De koralen klonken anders vanwe
ge het afwisselend gebruik van de
fermates, de turbaekoren waren
fel, expressief en dramatisch gela
den en de bijdragen van de solis-
ten waren, op de tenoraria in deel
I na, verbluffend goed.
Jos van Veldhoven weet telkens te
verrassen. Hij voert enkele kleine
veranderingen door en dat maakt
deze editie 2012 boeiend. Hij door
breekt de symmetrie van de dub-
belkorigheid door een belangrijke
rol te geven aan het tweede solis
tenkwartet. In de aria's met een re
pliek van het volk of de gelovigen,
werd het commentaar alleen door
dit kwartet gezongen. Dit kwam
ten goede aan de directheid en de
timbrehomogeniteit. De cantus fir-
KLASSIEKE MUZIEK
Matthaus Passion
Door de Nederlandse Bachvereni
ging, orkest en ripiënisten, Kam
pen Boys Choir en solisten o.l.v.
Jos van Veldhoven.
mus van de zes jongens van het
Kampen Boys Choir in het ope
ningskoor was, omdat ze pal vóór
het publiek waren geplaatst, duide
lijker. Dat zij ook sommige koralen
meezongen, was een aanwinst.
Heel bijzonder vond ik de inlas
van de rusten na de woorden Wen
en Wie in het openingskoor. Hier
door steeg de spanning en kwam
de asymmetrische structuur goed
uit. Het orkest, dat prachtig speel
de en absoluut scoorde in de obli
gate partijen, was verjongd. Ook
de solistencast was grotendeels
nieuw. Evangelist Benjamin Hulett
overtuigde met zijn krachtige ver
teltrant en doorvoelde interpreta
tie. Andreas Wolf zong de Chris-
tusrol in een stevig tempo en toch
sereen. Alt Maarten Engeltjes zong
de aria Erbarme dich hemels en
zorgde, net als sopraan Dorothee
Mields in de aria Aus Liebe, voor
de bekende koude rillingen. Teke
nend was dat de zon op enkele be
tekenisvolle momenten doorbrak.
In een al maanden uitverkochte
Heineken Music Hall (HMH) in
Amsterdam trok Racoon zater
dag alle registers open. Het was
het grootste en misschien wel
belangrijkste optreden van de
Zeeuwse band tot nu toe.
door Rolf Bosboom
AMSTERDAM - Vele malen stond hij
er in de zaal om zelf naar bands te
kijken, vertelt zanger Bart van der
Weide - met inmiddels onafschei
delijke bolhoed - na het tweede
nummer. „Het is een ontzettende
kick om eindelijk hier zelf een full
blast show te doen. Dit is onbe
schrijfelijk"
Het gemêleerde maar overwegend
keurige publiek wil er merkbaar
niets van missen. Al ruim voor het
voorprogramma van Bertolf, dat
welwillend wordt ontvangen, is de
HMH al volgelopen. Met in totaal
5500 mensen is het inderdaad vol
le bak.
Even na negenen verschijnt Ra
coon ten tonele. Of, zoals ze het
zelf noemen, Racoon XL. Want be
halve het viertal en toetsenist Ma-
nu van Os, bij optredens al jaren
Bart van der Weide
een vaste waarde, staat aan de ene
zijde een achtkoppig strijkersen
semble opgesteld en aan de andere
kant een vierkoppige blazerssectie.
Ze zijn uitgenodigd om het jong
ste succesalbum Liverpool rain,
waarop strijkers en blazers een be
langrijke rol spelen, voor één keer
ook op het podium optimaal te la
ten klinken.
Het begin is aarzelend, een valse
start bijna. Technisch gaat er iets
mis. De band heeft er hoorbaar
last van, maar herpakt zich al snel.
Meteen is de meerwaarde van de
twaalf extra muzikanten duidelijk.
Ze geven veel nummers - ook het
wat oudere repertoire - nog meer
kleur, een extra laag. De arrange
menten zijn vaak bijzonder, zoals
bij Walk away, dat halverwege een
bijna fanfareachtige draai krijgt, in
clusief een flard Golden brown van
The Stranglers.
Een verrassing is, na een klein half
uur, Eleanor Rigby. Van der Weide
zingt het nummer van de Beatles,
een grote inspiratiebron voor de j
band, met alleen de strijkers. J
Gaandeweg raakt Racoon in zijn 1
element. Terwijl de uitwaaierende
bundels van de imposante licht
show het publiek keer op keer stre
len, creëren gitarist Dennis Huige,
bassist Stefan de Kroon en drum
mer Paul Bukkens het ideale muzi
kale decor waarin Bart van der
Weide kan excelleren.
Begin jaren 90, na de fusie tussen de PZEM en het waterbedrijf, ontstond er een nieuw nutsbedrijf
voor Zeeland. Arnold Parre, oud-medewerker van het bedrijf en sinds een paar jaar met pensioen,
bedacht destijds de naam en zorgde ervoor dat er een logo kwam.
Bekijk het videoverhaal met Arnold op www.DELTA.nl/verhalen
Een eigen verhaal insturen? Dat kan via facebook.com/DELTAnv
Sinds jaar en dagverbonden met de provincie en in handen van de lokale en regionale overheid.
Dienstverlening voor alle Zeeuwen, van alle Zeeuwen. DELTA: altijd in de buurt als leverancier, als werkgever,
als investeerder of als sponsor van talloze maatschappelijke initiatieven. www.DELTA.nl
DELTA