langs de Vlaamse kust
Niet alleen Nederland, ook Vlaanderen
heeft zijn kustzesdaagse. Dit jaar alweer
voor de achtste keer. Rob van den
Dobbelsteen geeft aan de hand van de
zevende editie alvast een voorproefje.
pt-
m reizen@wegener.nl iQ reizen
Bmfl 024-3650360
Zaterdag 31 maart 2012
Eind jaren vijftig van de vo
rige eeuw besloten een
paar vrienden van Hoek
van Holland naar Den
Heidér te wandelen. Daar
mee was de Hollandse Kustzes
daagse geboren. Een evenement
dat zich nog altijd in een enorme
populariteit mag verheugen. Sinds
acht jaar kent de Belgische kust
een Vlaamse editie van het wan
delfestijn.
Organisator Cor van Kessel begon
ooit met de Vlaamse Kust6daagse
omdat hij, zo zegt hij, dol is op de
Vlaamse kust. Neem Oostende,
waar het eergisteren, op de eerste
zwoele avond van het jaar, nogal
laat was geworden. Zo hoort het le
ven geleefd te worden. Het kalme
ruisen van de zee, een pannetje
mosselen, frites en een in het glas
fonkelende Sancerre die minuten
lang aan je huig blijft kleven.
Blankenberge, waar we de volgen
de wandeletappe zouden moeten
finishen, lag 25 kilometer verder
op. Maar kom, 25 kilometer... Dat
mocht toch geen probleem zijn?
Dat was het ook niet. Maar ja, dan
doemt halverwege de tocht Den
Haan op, waar we al eens eerder
waren en toen een onvergetelijk
hapje hadden gegeten bij Eethuis
Edwart aan de Driftweg, recht te
genover het befaamde, in belle
époque opgetrokken tramstation
netje. De loempiaatjes van grijze
van zon, zee, zand en ouderwets
vertier. Waar vind je zoiets nog?
In Engeland misschien. Waar stok
oude wandelpieren ook nog diep
de zee insteken. En waar monu
mentale, met spiegels, lampen,
krullen en wandschilderingen op
gedirkte casino's de boulevard de
sfeer verschaffen van een tijd die
voorgoed voorbij leek te zijn.
Een van de - zoals Belgen dat noe
men - 'orgelpunten' van de Vlaam
se Kustödaagse is Blankenberge.
Net als het levendige Oostende
trouwens. En het kostelijke de
Haan natuurlijk. En het mondaine
Knokke ook, waar we later die
week onze tocht zouden beëindi
gen in Mari Siska, het sjieke wafel
restaurant waar elke Belg eens in
zijn leven gegeten moet hebben.
Maar zover was het nog lang niet.
We gingen verder, vlinderend
langs de Vlaamse kust. Eerst nog
een dagje Brugge.
Misschien wel de grootste charme
van de Vlaamse kust is het achter
land. Pak de fiets en peddel de
middeleeuwen in. Groene fluwelig
heid alom. Met daartussen genoeg
lijke pleisterplaatsen als Vlissegem,
Lissewege, Zuienkerke, Ter Doest,
Damme, Dudzele en Brugge. Al
leen die namen al. Gestolde nostal
gie, zoals dat heet. Het land van
Guido Gezelle, de dichter/pastoor
die hier schrijverkes, zoals de wa
terinsecten heten, ragfijne lijntjes
zag trekken in het roerloze, diep
zwarte water van het Brugse Min
newater.
Geen betere manier om een streek
te leren kennen dan wandelend of
op de fiets. De Kustödaagse geeft
je er alle gelegenheid voor. Je voelt
het land, je proeft en ruikt het. En
dat land is dan ook nog Vlaande
ren. In Brugge heeft de beitel van
de tijd pareltjes gehouwen als het
Belfort, het stadhuis en het fameu
ze Begijnhof. In deze stad is het ei
genlijk al te druk, in deze tijd van
het jaar. Daarom zoeken we de
rust van een rondvaart om daarna
weer snel de stilte in te gaan. Eerst
over het fietspad langs de Damse
Vaart naar Damme, vandaar door
naar Lissewege. Met zijn klinker
straatjes, zijn Lisseweegse Vaartje,
zijn magistrale, tot 'in de hemel'
reikende keiKtoren en zijn met
witte huisjes omzoomde dorps
plein. Kan het schilderachtiger?
Het mooie van de Kustödaagse:
een beetje wandelen, een beetje
garnalen stonden in ons geheugen
gegrift, net als de kabeljauw in
mosterdkorst. Lunchen kan lang
duren als dergelijke lekkernijen ter
tafel komen, bleek ook nu weer.
En verbeeldden we het ons nou of
was het door de jonge uitbater zo
warm aanbevolen abdijbier echt
naar onze benen gezakt?
Noem het laf. Maar handig was
het wel dat de kusttram vlak voor
de deur stopte en ons in no time
naar het in de zon dampende Blan
kenberge bracht. Zodat we, uitge
rust en wel, nog even konden
rondkijken in dat merkwaardige,
maar tegelijk zo smeuïge sausje
De gratis kusttram. foto CPD
