Evangelist
'op tuinlaarzen
wonen5
Hoge noodhuisje
vrijdag 30 maart 2012
Geen tuinprobleem zo groot of Romke van de Kaa, 'tuinevangelist'
van de Lage Landen, weet er een oplossing voor. In zijn nieuwe boek
Verwilderen laat hij de plant het werk doen. „We hebben
ook geen keus, want er is geen tijd meer voor
tuinieren."
door Suzanne Dijkstra
„Drang om zelf tui
nen te ontwerpen,
heb ik nooit gehad.
Maar ik heb er wel af
finiteit mee. Als je er
niets over weet, kun je
er ook niet over schrijven",
zegt Van de Kaa nuchter.
Tuinieren en schrijven zijn naad
loos met elkaar verbonden in het
leven van Romke van de Kaa. Ja
renlang schreef hij tuinverhalen
voor NRC Handelsblad, had hij
een tuinrubriek bij Omroep Gel
derland en nog altijd schrijft hij
voor de dagbladen van Wegener.
Voortdurend weet hij tuinvraag-
stukken op een onmiskenbaar hu
moristische manier neer te zetten.
„Waarom zou je alles zo serieus ne
men? Aan de tuin moet je plezier
beleven. Als je tuin vol onkruid
staat, vergaat de wereld niet."
Toch schuilt er achter die grap en
die grol ook een serieuze tuinier.
Van de Kaa ziet het liefst dat men
sen meer aandacht besteden aan
het stukje natuur in hun achter
tuin. „Je kunt me een tuinevange
list noemen. Maar ik dwing men
sen nooit." Het liefst zou hij na
mens de krant naar lezers toe
gaan, ze persoonlijk helpen bij
tüinproblemen. „Mensen missen
veel kennis over tuinieren. Ze stel
len vragen over rare vlekken op
het terras, zonder te beseffen dat
het gewoon korstmos is. Kinderen
zouden op school meer met de na
tuur in aanraking moeten komen.
Maar de tijd dat ze een herbarium
maakten, is voorbij. En bij het tuin
centrum moet je je heil zoeken bij
een computertje van de leveran
cier van bestrijdingsmiddelen. De
slotsom is altijd dat je een of an
der product van hen moet kopen,
waarmee het probleem verholpen
moet zijn. Tuincentra verdienen
meer aan slakkenkorrels dan aan
hosta's, slakkenlokkers bij uitstek."
Hoewel hij inmiddels een flink
aantal boeken heeft geschreven,
houdt Van de Kaa zelf helemaal
niet van het lezen van tuinboeken.
„Alles wordt te rooskleurig neerge
zet. Nooit zie je een mislukking.
Soms denk ik dat tuinauteurs zelf
geen tuin hebben. Ze recyclen ken
nis die er al was, waardoor foute
informatie keer op keer opdoemt.
Ik schrijf over dingen die echt iets
toevoegen. Ik durf te laten zien dat
ik ook fouten maak in de tuin. De
natuur is en blijft zelf de baas."
In zijn boek raadt hij aan de teu
gels te laten vieren, maar wel de re
gie in handen te houden. Van de
Kaa benadrukt dat tuinieren niet
vanzelf gaat. „De tuin laten verwil
deren betekent niet dat het een
jungle wordt. Wie met een buigza
me geest tuiniert en planten al
leen bijstuurt, zal ervaren dat de
tuin avontuurlijk kan zijn."
Van de Kaa is al jaren zo bezig in
zijn eigen tuin. Hij heeft geen
strak gazon, maat, een weelderige
bloemenweide. Maaien doet hij al
leen om looppaden te maken. „Dit
kan ook in een kleine tuin. Als je
het losjes aanpakt, wordt tuinie
ren een hobby, een héél leuke."
Reageren?
wonen@wegener.nl
Niet elk tweede huisje staat in mondain
v» Monte Carlo of in ongerept Varmland.
ftDe meeste staan in eigen tuin.
van zijn loopbaan. Hij groeide .op
in de bollenstreek. Kennis over
bloemen en planten vergaarde hij
al doende. Ook in Engeland en Ier
land, waar hij als kweker werkte.
En op de kwekerij op het land
goed Het Hof in Dieren, voorma
lig bezit van stadhouder-koning
Willem III. Van de Kaa woont hier
als stille vennoot nog altijd naast.
Ook discussieert hij graag met ge
lijkgestemden in buiten- en bin
nenland, zoals met voormalig
tuinarchitecte Mien Ruys, met wie
hij 'prettig ruzie' kon maken.
Romke van de Kaa in het wild
Verwilderen
De komende maanden houdt Romke van de Kaa
(1945) een tiental lezingen en boekpresentaties.
Zijn boek Verwilderen, laat de plant het werk doen
wordt uitgegeven door Contact. Prijs: 24,95 euro.
Van de Kaa werkt ook mee aan aan de expositie
Croen Geluk, tot en met 28 oktober te zien in
keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden.
Hij zal,er ook tweemaal een lezing geven.
Meer informatie: www.princessehof.nl
door Jan van Mullem
Snelle stoelgang?
Ria Zenhorst: „Ha, nee, een buiten-wc is heel prak
tisch. We hebben een grote tuin en soms moet je ge
woon nodig. Maar ik kan me voorstellen dat er grapjes
over worden gemaakt. Was bij ons ook zo, toen we 'm
net hadden. Iedereen die het deurtje opendeed, lag
dubbel."
terwijl jullie er juist serieus behoefte aan hadden, toch?
„Inderdaad. Zoals ik al zei: we hebben een grote tuin.
Een siertuin, waar ik de baas over ben, en een moes-
tuin, waarover mijn
man Frans gaat. Al va
ker hadden we tegen el
kaar gezegd dat het fijn
zou zijn een toilet in
de tuin te hebben. Dan
hoefje tijdens het tui
nieren niet naar huis te
lopen om naar de wc
te kunnen. Bovendien
blijft het huis schoon;
hoefje in de haast niet
met je tuinklompen
aan naar binnen."
NAMEN Frans (53) en Ria Zenhorst (48)
BEROEPEN hij: servicemonteur van bouw-
liften; zij: huishoudelijk medewerkster
WOONPLAATS Cromvoirt TWEEDE
HUISJE sinds 2007 FUNCTIE tuintoilet
Frans en Ria Zenhorst hebben een luxe bui
tentoilet in hun grote tuin. foto's RZ
De bekende buiten-wc is
een hokje met hartje in
de deur. Die van jullie is
luxe, lijkt op een kasteel
toren. Plassen op stand!
„Dat is toeval. Vijfjaar geleden reed Frans langs een be
drijf waar dit huisje stond. Het was een leeg demon
stratiemodel. Het ging de verkoper om de buitenbekle
ding, de red cedar en de leitjes. Frans zag er een toilet
in, heeft het gekocht en in zijn geheel laten bezorgen.
Wel moest er een aansluiting komen op de waterlei
ding en het riool. Een flinke klus. Frans heeft een lan
ge sleuf gegraven, vanaf de weg. Vervolgens heeft hij
het toilet geplaatst. De vloer van de wc heeft hij van
basaltkeien gemaakt, aan de wand zitten schrootjes."
Ook bij tuinfeestjes zal
het een zegen zijn: met
een borrel op heeft niet
iedereen een vaste hand.
„Ja, dan blijft het toilet
in huis lekker fris! Dat
was ook een van de re
denen om er een aan
te schaffen. Frans werd
50 in 2008 en dat wil
den we vieren met een
tuinfeest. En twee jaar
later waren we 25 jaar
getrouwd, wat we óók
in onze tuin wilden
gaan vieren. Tja, dan
kun je wel zo'n dixie
nemen, zo'n wc die je
kunt huren, maar dat
is ook niet alles, hè."
En iedereen die er nu nog om lacht, kan zeker de pot op!
„Nou, we kunnen de humor er wel van inzien hoor.
Maarre, één vraag nog: die tweede foto die je nog wilt
ontvangen, die waarop wij samen moeten staan, moet
dat per se een foto van ons beiden in het huisje zijn?"
Reageren en aanmelden?
wonen@wegener.nl
