De entree moet je welkom heten
wonen 3
vrijdag 30 maart 2012
door Maurits Sep
Zo'n huis waarvan je er veel ziet
langs de drukke doorgaande we
gen op Walcheren. Onopvallend
in de lange lintbebouwing, aan in
dit geval de Koudekerkseweg in
Vlissingen. Twee ramen in de voorgevel,
groene voordeur met een afdakje, Franse
kap. Niet direct in het oog springend, en
toch zo'n huis dat iedereen aanspreekt. En
waar de verrassing achter de voordeur ligt.
De ouderwetse trekbel klingelt net zo vro
lijk als Anita Hoogesteger kletst over haar
huis. Over het ijzeren rooster dat zij en haar
man Joost ooit kochten om de voordeur te
verfraaien. Over de oiide tegeltjes in het hal
letje. Over het geslepen glas in de deur naar
de woonkamer dat uit de oude schuifdeu
ren komt die ooit de voor- van de achterka
mer scheidden. En dan zijn we dus nog
maar in het halletje. „De entree is voor mij
heel belangrijk. Die moet een gevoel van
welkom geven." Letterlijk een mooie bin
nenkomer.
Een grote haard domineert de woonkamer,
die overgaat in 'de eetkamer/keuken. Op de
plek waar vroeger een schuifdeur zat, staat
nu een antieke Zeeuwse kast. „Gekocht van
een boertje dat ervan af wilde", vertelt Ani
ta. „Samen met de eettafel."
Zo zijn ze aan heel veel authentieke Zeeuw
se elementen in hun huis gekomen. Ge
kocht van particulieren, op markten en bij
antiekwinkels.
Pronkstuk van de keuken is een - eveneens
antieke - kachel. „Een Zeeuwse platte buis,
zoals ze vroeger in herenhuizen stonden.
Die hebben we gevonden bij een smederij
in Schore waar we waren voor onderdelen
voor onze haard." Het verhaal wordt nog
mooier als Joost aanschuift: „Weet je, zo'n
zelfde kachel hebben we laatst gezien in het
Historisch Museum De Bevelanden in Goes.
Lopen we daar en zien we op zolder precies
zo'n kachel staan! Fantastisch toch?"
De kachel staat er móói gepoetst bij, ernaast
een kolenbak - ook authentiek natuurlijk,
zij het dat er nu oud papier in ligt. Het mo
ge duidelijk zijn, Anita en Joost Hoogesteger
hebben een voorliefde voor mooie oude
spullen. Glas-in-loodramen in de deuren,
porseleinen deurknoppen, oude hanglam
pen met katrollen om ze hoger of lager te
hangen. „Dit touwtje is nog het echte touw
tje dat erin hoort. En dat draadje is ook nog
echt. Kijk maar, het is helemaal vergeeld",
wijst Anita trots.
Het balkenplafond is zelf gemaakt, net als
de schuine hoekkasten waarin de moderne
tv en stereo-apparatuur zijn weggewerkt.
„Natuurlijk hebben we die spullen wel,
maar ik wil ze niet zo zichtbaar in de kamer
hebben. Dat vind ik gewoon niet mooi. Het
past niet bij de sfeer", vindt ze.
In 1982 kochten ze het huis. In de dertig jaar
tot nu hebben ze er veel aan verbouwd.
Beetje bij beetje. De lange gang die van voor
naar achter liep is opgedeeld; over de uitge
sleten en verzakte granieten vloer zijn tegels
gelegd. Gekocht in een zaak in Bergen op
Zoom. Omdat het een waterhuis is - door
de inundatie van Walcheren in 1944 - is te
gen de muren lambrizering gemaakt. Uiter
aard eigenhandig. „Als je een goede frees
koopt, kun je veel hoor", zegt Joost. „En ik
heb als kraanmachinist in ploegendiensten
gewerkt in de Haven van Vlissingen. Dus ik
had ook vaak tijd."
Het werk-in-uitvoering is inmiddels wel vol
tooid, vindt Anita. „Je verbetert het elke
keer. In het begin hadden we modernere
spullen. Totdat we erachter kwamen dat we
oude dingen veel leuker vinden."
Tips? Mail naar: wonen@pzc.nl
