Brinkmans
partijloze dagen
'Het is nogal
druk op rechts'
II
vrijdag 23 maart 2012
Eenmansfracties in de Tweede Kamer
Tweede Kamer
Eénmansfr
p^oonliXMtotvaneenbestaaHdefract'e-. Periotleil
Naam
Poulus Voogd
Hubert Kronenburg
Nico Verlaan
Jacques de Jong
Coos Huijsen
Afsplitsing van
Boerenpartij
Groep Harmsen*
Boerenpartij
NMP
CHU
D66
Hans Janmaat
Centrumpartij
Aad Wagenaar
RPF
Fred van der Spek
PSP
Marjet Qckels
PvdA
Theo Hendriks
AOV
Will Verkerk
AOV
Harry Wijnschenk
LPF
Ali Lazrak
SP
Geert Wilders
WD
Hilbrand Nawijn
LPF
Gonny van Oudenallen LPF
Gerard van As
Rita Verdonk
Hero Brinkman
Periode ii
Tweede Kamer
1966-1967
1968-1971
1971 -1972
1971 -1972
1976-1977
1976-1977
1984-1986
1985-1986
1986
1993-1994
1994 -1998
1998
2002 - 2003
2004-2006
2004 - 2006
2005 - 2006
2006
[ito veraoim
'Afsplitsing van de Boerenpartij Afsplitsen LPF
Groep Novvijn** 11.09.06-12.09.06
WD
PW 20 moert 2012
sfograptlic CRW1 foto's GOD, ANP
Brinkman verkeert in de positie
dat hij de regeringscoalitie aan een
Kamermeerderheid kan helpen.
Hij kan, zo zegt ook Charlotte
Brand, anders dan menig voorgan
ger, mogelijk wèl op zijn tijd in
vloed uitoefenen.
Hilbrand Nawijn, ex-LPF, zou nu
stante pede uit de Kamer vertrek
ken als hij nogmaals als eenmans
fractie in de Kamer zou komen.
„Het was niet zo'n vrolijke perio
de", zegt hij over de dertien maan
den. In oktober 2005 kreeg hij bin
nen de Lijst Pim Fortuyn ruzie
over de koers en ging verder in
zijn uppie. Nawijn, ook ex-minis
ter voor de LPF, voelde zich geen
paria. „Maar ik raad ieder ander af
als eenmansfractie verder te gaan.
Het was een goede les. Als ik voor
afhad geweten hoe slecht het me
zou bevallen, was ik direct opge
stapt."
Het Kamerwerk is volgens hem in
je uppie niet te behappen. ,,Je hebt
niet veel in de melk te brokkelen,
ik had niet het gevoel dat er veel
naar me werd geluisterd. Publici
teit krijg je nauwelijks. Je kunt
soms een Kamervraag stellen,
maar dat is het dan wel."
Als eenmansfractie moet je kie
zen, zegt Verdonk. „Of je doet veel
onderwerpen oppervlakkig of je
kiest voor diepgang en doet er
paar grondig. Maar het is nooit
goed volgens de buitenwacht."
door Annemieke Kooper
Hero Brinkman heeft al
vast wat dozen inge
pakt. Op zijn tweede
dag als ex-PW'er en
partijloos Kamerlid komt hij nog
maar weinig toe aan politiek be
drijven. Wat hij wel doet: „Finan
ciering zoeken, nieuwe werkruim
te regelen en waarschijnlijk een
beetje verhuizen." Het tweede is al
vast gelukt. Brinkman heeft twee
kamers toegewezen gekregen in
het Tweede Kamergebouw. Op de
begane grond, in de vleugel waar
ook de WD huist, naast een
WD-vergaderzaal. Of dat een
voorbode is voor een overstap
naar die partij? „Nee", lacht Brink
man. Dinsdag al liet WD-fractie
leider Stef Blok weten dat hij het
'vanuit democratisch oogpunt niet
goed vindt de fractie tussentijds
uit te breiden'. Maar Brinkman zei
dat wat hem betreft voor zijn toe
komst 'alle opties openstonden'.
'En nog steeds is dat voor hem het
geval. „Ik ben er nog niet aan toe
gekomen daarover na te denken",
aldus Brinkman.
Voor het Kamerlid breken dus
drukke tijden aan. Maar voor de
broodnodige ontspanning zijn al
vast maatregelen genomen. Op
zijn nieuwe kamer hangt daarom
al een handgeschreven bordje:
'Stoelmassage. Niet storen'.
Mocht Brinkman zich toch willen
aansluiten bij de WD en mocht
de partij van Mark Rutte zich ook
over Brinkman willen ontfermen,
dan mag dat.
Hij kan volgens hoogleraar staats
recht Paul Bovend'eert, gewoon
aansluiten bij de WD en zelfs na
mens die zitting nemen in Kamer
commissies.
Brinkman is de fractievoorzitter
van zijn eenmansfractie en krijgt
daarom voortaan bovenop zijn
jaarsalaris van 94.757 euro bruto
een toeslag van 1 procent: 947,58
euro. Hij krijgt ook geld om fractie
medewerkers aan te stellen. Dat is
het geld dat de PW voor Brink
mans zetel kreeg. Hoeveel dat is,
moet de Kamer nog uitrekenen.
Waarom hadden maar
weinig eenlingen succes
in de politiek, wat was
het geheim van Wilders
en hoe zal het Brinkman
verder vergaan?
door Joost Bosman
Wie heeft er ooit nog
van de politieke ver
richtingen van Gon
ny van Oudenallen
(LPF) gehoord? En wie van Ali Laz-
rak (SP)? Baanbrekende politieke
partijen hebben zij niet voortge
bracht.
Afgesplitste eenmansfracties wa
ren in het verleden meestal geen
lang leven beschoren. Vaak zaten
ze de rest van hun parlementaire
tijd uit en verdwenen vervolgens
geruisloos uit de Tweede Kamer.
Volgens Kristof Jacobs, als politico
loog verbonden aan de Radboud
Universteit Nijmegen is het voor
eenlingen ook niet eenvoudig, nog
afgezien van het feit dat ze een
overlopende agenda hebben en ta
ken niet kunnen verdelen.
„Je moet als eenling ruimte zien te
vinden en een achterban voor je
ideeën. Dat is voor de meesten
toch het grootste probleem", zegt
Jacobs. „Vaak hebben ze aanvanke
lijk nog wel succes, maar dat ebt
na verloop van tijd toch meestal
weg."
Jacobs wijst erop dat er aan het be
gin van deze eeuw nog ruimte op
rechts was. Aanvankelijk werd die
geclaimd door de Lijst Pim For
tuyn, die door de moord op haar
leider echter tot chaos en misluk
ken was gedoemd. Later sprong
Geert Wilders, aanvankelijk ook
als eenling, in het rechtse gat. Hij
had wel succes. Terwijl de Groep
Wilders in 2006 stevige concurren
tie had van EénNL (van Joost Eerd-
mans en Marco Pastors) en een
WD die met Rita Verdonk nog in
de gelederen een stevig rechts ge
luid liet horen op het gebied van
vreemdelingen en integratie.
Jacobs stelt dat Wilders zich echter
van meet af aan richtte op de
boodschap. „Hij was niet alleen
het extreemste in zijn rechtse ge
luid, maar ook het meest consis
tent daarin. Wilders is op voor
hem cruciale punten nooit van me
ning veranderd", verklaart Jacobs.
Rita Verdonk richtte zich volgens
hem te zeer op haar eigen per
soon. „Trots op Nederland was ze,
maar wat betekende dat nou eigen
lijk?"
Mocht Hero Brinkman een eigen
partij willen beginnen, dan is de
vraag of er voor hem een plaatsje
is in het politiek spectrum. Jacobs
is daar pessimistisch over. „Ik heb
nog geen inhoudelijk profiel van
hem gezien. Hij zou zich als
oud-politieman kunnen onder
scheiden op veiligheid, maar juist
dat doet hij niet. Ik heb weinig re
den aan te nemen dat hij succesvol
wordt. Het is een uphill struggle."
Charlotte Brand van het Centrum
voor Parlementaire Geschiedenis
denkt er net zo over: „Het is nogal
druk aan de rechterkant. De WD
is naar rechts opgeschoven. De
PW zit er al. Dat wordt geen een
voudige opgave.'''
