je een muur kunnen strelen OverNieuw is een tweewekelijkse serie over nieuwe architectuur in Zeeland. Op meerdere fronten, 's Ochtends vindt u een themaverhaal in deze krant, 's avonds kunt u op Omroep Zeeland een filmversie zien. Programmamaker Rebecca van Wittene en architect Johan de Koning zijn in samenwerking met het Centrum voor Beeldende Kunst in Middelburg de drijvende krachten achter OverNieuw. Vandaag aflevering 9: Bouwen in de zorg. door Jan van Damme Bouwen in de zorg is een vak apart. Vaak heb je er geen erg in. Maar licht, geluid, geur, alles speelt een rol bij hoe je je ergens voelt. Er zijn - ook in Zeeland - geweest waar ze jarenlang worstel- met altijd stoffige vloerbedekking en hin- ierlijke lichtinval. Misschien niet meteen iekmakend, alhoewel, de allergische klach- sn waren wel opvallend. En werkers in de ge- ondheidszorg houden er over het algemeen lun mond over, maar ook zij stuiten vaak op waarvan je je zelfs als leek illustratie Jeamroe Dekkers Architectuur afvraagt: hoe heeft de architect (m/v) dat ooit kunnen bedenken zonder rekening te hou den met mensen die juist extra gevoelig zijn voor impulsen van buitenaf? Een zitkuil voor een rolstoeler - je moet er maar opkomen. Het bureau Jeanne Dekkers Architectuur in Delft bestaat nu zo'n dertien jaar. En heeft in die tijd een naam opgebouwd waar het gaat om invoelend bouwen. „Empathisch vermo gen", zegt Helga Snel (1966). Ze studeerde in 1992 af aan de TU Delft, afdeling Architec tuur met de differentiatie interieurarchitec tuur. Na ervaring opgedaan te hebben in New York, begon ze in 1998 als projectarchi tect in het toen opgerichte bureau van Jeanne Dekkers. Sinds 2007 zit ze in de directie van het bureau, samen met naamgever Jeanne Dekkers. Twee vrouwen aan de top van een architectenbureau? Inderdaad, een redelijk unieke situatie in Nederland. Helga: „We zijn allebei ingenieur, dus weten waar het in ons vak om draait. Ik denk dat we als vrouwelijke directie goed in staat zijn de emotionele kant te verbinden met de technische." Toeval of niet, het Delftse bureau met zo'n twintig medewerkers' heeft vooralsnog niet te kampen met een te mager gevulde orderpor tefeuille. Echte specialisaties zijn er niet, het spectrum is breed. Van een museum in Ven- lo tot een stadhuis in Beverwijk en een brandweerkazerne in Zandvoort. In Zeeland is het bureau Jeanne Dekkers verantwoorde lijk voor het ontwerp van de Westerschans, onderdeel van het stedenbouwkundig plan voor de Goese Schans. Het gaat om een com plex met tachtig appartementen, gecombi neerd met een zogenaamde 'zorgplint'. Mid den in het plan is een vorm van begeleid wo nen voorzien. Helga Snel: „We hebben er met een mix aan functies te maken. De vorm m begeleid wonen, die vaak in een bos wordt weggestopt, plaatsen we hier tegen het centrum van Goes aan. In het complex zit ook een supermarkt, waar de mensen van be geleid wonen klusjes kunnen doen. Zo bren gen we functies bij elkaar. In de appartemen ten kan ook verzorging aan huis worden ge boden, zodat mensen minder snel naar een verzorgings- of verpleegtehuis moeten over stappen. De zorgplint moet je zien als een soort gezondheidscentrum, waarin een apo theek, fysiotherapie en een huisarts zijn on dergebracht. We maken ons hard voor dat soort combinaties. Dat kost vaak extra moei te. Je moet als architect de randvoorwaarden begrijpen, aanvoelen; Natuurlijk is een super markt iets heel anders dan een complex voor begeleid wonen. Maar als je erover nadenkt, kan het heel goed bij elkaar." Wie ontwerpt, zegt Helga, moet steeds vra gen hoe iemand zich in een gebouw voelt. Dat gaat verder dan zien. Ze noemt de akoes tiek als een vaak verwaarloosd onderdeel. Wat hoor je als je door een ruimte loopt? Wanden kunnen hard of zacht zijn, dat maakt alles uit. En, als je het over een zorg voorziening voor gehandicapten of kinderen hebt, ze kunnen uitnodigen om erover te stre len. „Bouwen in de zorg vraagt om extra aan dacht voor de details. Bij de bouw van een te huis voor demente bejaarden moet je ook re kening houden met de familie die op bezoek komt. Geur is belangrijk. Het mag er niet naar een ziekenhuis ruiken. Je moet ook niet het idee hebben datje een gaarkeuken bin nenstapt. Maar je mag weer wel ruiken dat de bewoners spruitjes hebben gegeten. Zorg dat demente mensen hun eigen spulletjes om zich heen hebben. Ook hun vertrouwde meu bilair. En projecteer de receptie niet bij de in gang, want dat kom je echt een instituut bin nen. Het zijn allemaal details, waar je aan moet denken. Als ik aan zo'n project werk, probeer ik telkens met een frisse blik te kij ken. Alsof ik na weken vakantie in Nederland terugkom en opeens zie dat de treinen hier geel zijn." De bouw van de Westerschans in Goes staat gepland voor begin volgend jaar.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 63