Gluren
in de
Tweede
Kamer
PZC
Topzeilers
op weg naar
Londen 2012
kijktip
zaterdag, 17.30 uur rt!
De parlementariërs
en de journalisten,
de bodes en de
schoonmakers,
de huismeeuw en de
muizenplaag. Omroep
MAX snuffelde voor
de reportageserie
In het Haagse zes
maanden lang rond
op het Binnenhof,
door Rivka Croenier
illustratie CRN
Hoe wordt een tv-pro-
gramma geboren?
Soms uit een toevalli
ge ontmoeting tus
sen twee mensen. Zo
kreeg MAX-baas Jan
Slagter twee jaar geleden een rond
leiding op het Binnenhof Hij raak
te aan de praat met Kamervoorzit
ter Gerdi Verbeet en verbaasde
zich in dat gesprek over alle din
gen die hij niet wist over het enor
me bedrijf dat achter de parlemen
taire democratie schuilgaat. Laat
dat algemene gebrek aan kennis
over het reilen en zeilen binnen
haar mooie organisatie nou net
een van haar stokpaardjes zijn.
Kom het maar filmen, zei Verbeet
tegen de omroepbaas.
Met die uitnodiging zwaaiden ech
ter niet direct alle deuren van het
Binnenhof gastvrij open. Eindre
dacteur Sigrid Muusse, de maak
ster van deze zesdelige documen
taireserie, liep er zes maanden met
haar ploeg rond. De meisjes van
MAX, zoals ze al snel in de wandel
gangen werden genoemd, kregen
niets cadeau. Muusse: „We had
den een soort basistoestemming,
wat niet meer inhield dan dat ze
ons wilden toelaten. Vervolgens
hebben we over elk stapje en elke
scène moeten onderhandelen.
Steeds maar weer vragen en uitleg
gen waarom we iets wilden laten
zien. Mogen we filmen in de wan
delgangen? Nee. Mogen we bij het
fractieoverleg zijn? Nee."
Dankzij de volharding van de pro
grammamakers werden veel nee's
uiteindelijk toch ja's. Zelfs de parle
mentaire enquêtecommissie, die
in het diepste geheim werkt, liet
de ploeg toe. Muusse snapt de aar
zeling wel: „Ze zijn hier gewend
dat journalisten een quote komen
halen of een scoop proberen te sco
ren. Wij hadden een compleet an
dere invalshoek. We hoefden geen
soundbites over het partijstand
punt, maar wilden om het hoekje
gluren en over schouders meekij
ken. Dat ligt natuurlijk gevoelig. Ie
dereen is bang een uitglijer te ma
ken waarmee je de partij schaadt.
We moesten ons best doen om te
bewijzen dat we daar niet met vi
leine bedoelingen rondliepen."
Het resultaat van die intensieve
lobby is een zesdelige reportagese
rie waarin de 1.400 werknemers
en de vaste gasten van het Binnen
hof worden geportretteerd. Ont
hullend wil Muusse de serie niet
noemen. „Het geeft wel een onver
wachte inkijk in een instituut
waar we normaal nooit verder ko
men dan de roltrap en de plenaire
zaal. Natuurlijk wil je altijd meer.
Dat wil iedere journalist. Zo had
ik persoonlijk wel meer willen la
ten zien over de worsteling van
het CDA nu die partij zo slecht in
de peiling staat. Maar tegelijkertijd
realiseer ik me dat dit geen poli
tiek programma is. We maakten
het voor de gewone kijker die na
het eten en de afwas met een kop
je koffie op de bank zit en wel
eens wil zien hoe het eraan toe
gaat in de Tweede Kamer."
Dat er hard wordt gebuffeld, is vol
gens Muusse misschien het meest
onthullende aan In het Haagse.
„Het is een fascinerende wereld
vol ellenbogenwerk, ijdelheid en
mannetjesmakerij, maar er wordt
keihard gewerkt. Iedereen, van Ka
merlid tot griffier, heeft het gevoel
op een speciale plek te werken. Ze
willen allemaal de democratie in
ere houden. Die toewijding vond
ik mooi om te zien."
De serie focust niet alleen op het
dagelijks werk van parlementa
riërs, ook de minder voor de hand
liggende bedrijfsonderdelen ko
men aan bod. De griffiers, de ka
merbewaarders, de medewerkers
van de postkamer, de muizen
plaag, de huismeeuw die op het
raam tikt voor een lekker hapje
van SGP-voorlichter Menno de
Bruyne. Natuurlijk ook Nel, die al
25 jaar het restaurant bestiert.
Muusse vindt de derde aflevering,
over de ingewikkelde haat-liefde
verhouding tussen journalisten en
Kamerleden, zelf een van de
meest geslaagde. „We filmden ach
ter de schermen bij de NOS, net
op de dag dat RTL voor het eerst
in lange tijd weer een interview
met Geert Wilders had. Het was
mooi de narrigheid die dat op de
redactie van het NOS Journaal te
weeg bracht in beeld te brengen."
Gerdi Verbeet speelt de hoofdrol
in de eerste aflevering. De scène
waarin ze met haar medewerkers
bepaalt welke Kamervragen het
vragenuurtje halen, is een van on
derdelen waar de programmama
kers stevig over moesten onderhan
delen. Niet meer dan logisch,
vindt de Kamervoorzitter zelf. „Er
zijn weinig organisaties die de ca
mera's toelaten bij het uitzoeken
van de vuile was. Je wilt liever de
gestreken stapeltjes tonen. Ner
gens ter wereld vind je een parle
ment dat zo open en transparant
is als het onze, maar in het verle
den hebben partijen hun neus ge
stoten door te open te zijn tegen
journalisten. Je zult hier weinig
naïviteit aantreffen. Dat stadium
zijn we lang en breed voorbij."
Ze hoopt dat de serie meer waarde
ring en begrip oplevert voor de
Tweede Kamer. „Ik denk dat wei
nig mensen beseffen hoe complex
deze organisatie is en hoe hard en
vooral zorgvuldig hier wordt ge
werkt. Daar ben ik trots op en dat
wil ik graag laten zien."
In het Haagse - Zes maanden
Binnenhof, woensdag 14 maart,
Nederland 2, 20.20 uur.
>>0 Reageren?
l redactie.media@wegener.nl
Dienstingang
