Vier eeuwen
terug in de tijd
reizen4
m
Lichamelijkheid
3.
ÏD
Paleizen, Nederlandse forten en
een natuurlijk zwemparadijs.
Makassar is de ideale startplaats
voor een exotische reis door
Sulawesi. Jan Lepeltak reisde door
het vroegere Celebes.
Zaterdag 10 maart 2012
reizen@wegener.nl
024-3650360
Misschien vindt u het wel heel gewoon. U zit op
een sportclub en knuffelt na elk gescoord punt de
maker ervan bijkans bewusteloos. Of u kijkt veel
naar Amerikaanse televisieseries waarin iedereen elkaar in
de armen sluit en hugt om het minste of geringste. Dan
bent u verder dan ik. Ik zoen mijn-moeder en schud mijn
vader de hand. Tegelijkertijd vraag ik hoe het ermee is. Met
de kinderen ligt het wel iets anders. Die worden, ondanks
het vorderen der jaren, nog steeds geknuffeld en gezoend
alsof ze babytjes zijn.
Lichamelijkheid is overal in de wereld verschillend. Ik heb
een week lang kunnen zien hoe de Brazilianen er mee om
gaan. Het lichaam is voor hen de gewoonste zaak van de we
reld. Het wordt onderhouden, maar niemand bekommert
zich echt om de verschijningsvorm. In Rio de Janeiro loopt
men er het liefst zo luchtig mogelijk bij. Op meer dan vijf
of zes straten van de zee bewegen de Carioca's zich gewoon
in hun strandoutfit. Inkopen doen, nog even een koffietje
pakken, geld uit de muur halen, maar niet gekleed zoals wij
zouden zijn. Zelfs niet in een bermudabroek of omslag
doek. Nee hoor, ze staan gewoon in hun 'ballenknijper' of
tangastring bij de kassa en rekenen af, alsof er niets aan de
hand is. En dat is er natuurlijk ook niet. Toch blijft het voor
mij vreemd dat men zo gemakkelijk in een soort van onder
goed de openbaarheid kiest. Ik zie mijzelf echt niet in een
boxer bij de bakker staan.
Maar het gaat dieper dan de huid. In de straten ach
ter het strand van Leme wordt veel gewandeld.
Ook door hoogbejaarden. Mannen en vrouwen die
nauwelijks vooruitkomen. Tachtigjarigen strompe
len voetje voor voetje door de straten, van hun
jeugd. Ze worden omringd en vastgehouden door
zoons en dochters, door kleinkinderen, broers en
zussen. En ze zitten aan elkaar! Aaien over de bol,
knuffelen, houden handen vast. Het ziet er alle
maal zo natuurlijk uit. En zo goed. Op het kleine
terrasje naast mijn hotel verzamelen zich elke
avond de buurtbewoners. Mannen en vrouwen,
echtgenoten, vrienden en minnaars. Ze drinken
een biertje of een caipirinha, koffie. Er wordt ge
praat, geschreeuwd, gezongen. En er zijn drie of
vier koppels die niet van elkaar afkunnen blijven.
Handen vasthouden, even de schouder pakken,
klein zoentje op het voorhoofd. Mensen die ouder
zijn dan ik! Prachtig. Onschuldig, schijnbaar terloops ver
liefd, maar toch al meer dan veertig jaar samen.
Nog sterker wordt het in de straten dichter bij het strand.
Er is daar regelmatig een bloque, een carnavalswagen met or
kest en daaromheen de buurtbewoners die uit hun dak
gaan. Er wordt gedanst en meegebruld met de oorverdoven
de herrie. En er wordt aan elkaar gezeten. Op niet mis te
verstane wijze. Er wordt gezoend dat het een lieve lust is.
Niet een klein tongzoentje of snelle natte klets. Welnee.
Hoofd vasthouden, lippen op elkaar en vacuümzuigen. Mi
nuten lang. Soms komt er even een tong naar lucht happen,
maar over het algemeen blijven beide monden onafgebro
ken vast zitten. Meisjes aan jongens, jongens aan jongens
en alle variaties daar tussen. En, ik weet niet hoe het komt,
het vertedert. Echt. De overgave, de verliefdheid, het onge
geneerde. Bevrijdend, ik kan het niet anders zeggen. De he
le carnavalsnacht blijf ik me er blijmoedig over verbazen.
Heb je dat bij ons nou ook? Zo openbaar?
Diep in de nacht ben ik bijna bij het hotel. Her en der lo
pen nog wat groepjes feestgangers te waggelen. De meesten
in kennelijke staat. Ineens valt mijn oog op een lichaam.
Een vrouw vraagt een vuurtje aan een voorbijganger. Eerst
denk ik dat ik me vergis. Het zal toch niet? Ze lijkt een biki
ni aan te hebben, maar die blijkt, zie ik na nauwkeurige be
studering, gewoon wat slordig op haar blote huid getekend.
Ik knipper een paar keer met m'n ogen, maar kan er niets
anders van maken. Vrolijk huppelt ze weg en poedelnaakt
voegt ze zich bij haar verloofde. Luchtig koutend wandelt
het stel de nacht in. Het lichaam is een tempel Gods en in
Rio wordt daarvoor permanent de hoogmis gehouden. Zon
der verder oponthoud bereik ik het hotel. Al mijn kleren
nog aan en niemand gezoend. Een echte Hollander. Er is
nog veel te leren.
Eindredactie:
Johan Bosveld
redactie.reizen@wegener.nl
Vormgeving:
Ben Vosseberg
Advertentieverkoop:
Wegener Media Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
'ipg
iHilSSSw
Makassar is een brui
sende havenstad
met oude Neder
landse forten en vil
la's, cafés en broeie
rige disco's, restaurants, kerken en
moskeeën. De hoofdstad van de
provincie Zuid-Sulawesi is de idea
le startplaats voor een reis door
het voormalige Celebes.
„De reis van Makassar naar Noord-
Sulawesi duurt circa negen dagen
met de auto", vertelt Oktovianus
Tomy, een ervaren gids uit Toraja.
We stoppen bij een hotel aan het
strand van Makassar, de kamers
hebben uitzicht over de zee van
Zuid-Sulawesi.
De stad Makassar geniet weer van
zijn kust, nadat burgemeester II-
ham een groot herstelproject uit
voerde. Nu staan er 's ochtends
imams te prediken en straathande
laren hun waar te verkopen. „De
meeste verkopers komen uit het
Gowa gebied. Om vijf uur 's och
tends lopen ze naar de stad om
