Het verdriet
van Japan
io I tsunami
Het is vrijdag li maart 2011,14:46 uur. Het
noordoosten van Japan wordt getroffen
door een zware aardbeving die een
vernietigende tsunami in werking zet.
Morgen is het een jaar geleden en dan
staat het land stil bij 16.000 doden.
zaterdag 10 maart 2012
11 maart 2011: Aardbeving met kracht van 9,0 op schaal van Richter
veroorzaakt tsunami voor kust van Japan. Twee vloedgolven van 14 tot
15 meter hoog treffen kerncentrale Fukushima I, waardoor koelsysteem
uitvalt, reactoren oververhit raken en straling vrijkomt.
Radioactief besmet gebied
STRALING hoog
door Diederik Plas
Sinds 11 maart 2011 zijn ca. 80.000 mensen
f12 mrt geëvacueerd en zijn duizenden tonnen
radioactief vervuild koelwater
in zee gestroomd.
Kerncentrale
-Fukushima I
Explosie/brand
~l Reactorkern
c>*° gesmolten
ïnfographic ANP bron AFP, TEPCO. ministerie van onderwijs en technologie
Van de 24.000 inwo
ners die Rikuzenta-
kata telde op 11
maart 2011, overleef
den meer dan twee
duizend mensen de
aardbeving van die dag niet. De ver
woestende tsunami die volgde,
veegde het centrum van de stad
weg. Het landschap geeft nu nog
steeds een verslagen indruk.
Takako Takashi (46) vond destijds
de dood. Haar dochter Kurumi (16)
zat die bewuste vrijdagmiddag op
school in een hoger gelegen gedeel
te van de stad. „We konden de ts
unami zien aankomen." Kurumi's
vader haalde haar aan het eind van
die dag op. Echt bezorgd was Kuru
mi niet toen haar moeder 's avonds
niet thuiskwam. „Ze werkte in een
gemeenschapscentrum en we dach
ten dat ze in één van de evacuatie
centra zat." Maar toen de tsunami-
waarschuwing werd ingetrokken
en de naschokken minder werden,
begon ze zich ongerust te maken.
De familie gaf Takako op als ver
mist. Twee dagen later kwam er
een bericht. Haar vader kreeg een
foto te zien. Omdat de autoriteiten
lichamen niet lang konden bewa
ren, was hun moeder al gecre
meerd. Haar as werd thuisgebracht.
Kurumi heeft moeite haar tranen
te bedwingen. „Toen ik besefte dat
mijn moeder er niet meer was be
gon ik me heel onzeker te voelen."
Kurumi is opgegroeid in Rikuzenta-
kata en wil er voorlopig blijven wo
nen. „Maar later wil ik ergens an
ders heen. Naar arme landen om
daar mensen te helpen."
In december ging een groep kinde
ren, van wie één of beide ouders
zijn omgekomen, op uitnodiging
van de vrouw van de Russische pre
sident Dmitri Medvedev naar Mos
kou. Kurumi was er bij. In het
Kremlin ontmoette ze de Russi
sche First Lady. „Het allerleukste
vond ik om daar met leeftijdgeno
ten te praten."
Een jaar na de ramp met de kern
centrale Fukushima overheersen
onzekerheid, stress en bezorgdheid
om straling bij veel evacués die, ver
plicht of vrijwillig, hun huis heb
ben moeten verlaten.
Ver buiten de door de regering in
gestelde 20-kilometerzone rond de
kerncentrale ligt Iitate. Omdat de
gemeten radioactiviteit er te hoog
was, werd de bevolking in april op
geroepen binnen twee maanden te
vertrekken. De zesduizend inwo
ners waren toen al aan een hoge
hoeveelheid straling blootgesteld.
Iitate ligt op de weg tussen de ste
den Fukushima en Minamisoma.
Alleen politiewagens en beveiligers
stoppen nog in het dorp. Mensen
die er niets te zoeken hebben wor
den ondervraagd. In de geëvacueer
de gebieden zijn inbrekers actief
Borden langs de weg maken recla
me voor het rundvlees uit Iitate. Er
is echter geen vee meer te beken
nen.
Meneer Sanpei is gemeenteambte
naar in Iitate, al woont hij er nu
niet meer. Hij is samen met zijn
zwangere vrouw even naar het
dorp teruggekeerd om een bezoek
te brengen aan de Wadatsumi-tem-
