'kind onder kinderen' spectrum 8 Zaterdag 3 maart 2012 Robert M. is het lugubere symbool van seksueel misbruik van kinderen. De wetenschap probeert te begrijpen wat pedoseksuelen beweegt. Recent hersenonderzoek toont aan dat hun afwijkende gedrag al bij de geboorte vastligt in het brein. Maar wat is het verschil tussen een pedoseksueel en een pedofiel en waarom komen ze tot hun daden? door Mayke Calis foto Roos Koole Van de meeste pedofielen hoor je nooit wat. Ze zijn al dan niet getrouwd, heb ben hun impulsen onder controle of bekijken kinder porno zonder daarvoor ge pakt te worden. Ze brengen hun gevoelens niet in praktijk. Pedoseksuelen doen dat wel. „Toch zijn pedoseksuelen doorgaans geen beesten die in de bosjes bij de speel tuin liggen te loeren tot ze het eerste het beste kind kunnen grijpen. Die zijn er wel, maar het is een minderheid", zegt hoogle raar forensische psychiatrie en psycholo gie, Jan Hendriks. Hij is werkzaam bij De Waag, een forensisch psychiatrische kli niek, waar pedoseksuelen worden behan deld. Pedoseksuelen krijgen veel aandacht in de media. Onlangs nog werd een 5-jarig meisje uit Oudenbosch ontvoerd en mis bruikt „De meeste pedoseksuelen gaan subtieler te werk", zegt Hendriks. Vaak komen ze uit de onmiddellijke omgeving van het slachtoffer. Het zijn directe familieleden, stiefouders, buren, kennissen en vrienden van de familie. Ze zijn soms jaren bezig om contact te leggen en hun daden voor te bereiden. Het kan ook de eigen vader zijn, de pleegvader, oom of stiefvader. Of het is de vader van een vriendinnetje. Ouders denken dat hun kind dat wel zou vertellen. Niet dus, zegt psycholoog en cri minoloog Ilse van Leiden, schrijfster van een boek over partners van pedoseksuelen. Kinderen worden door leugens en fantasie langzaam onderdeel gemaakt van het mis bruik. Ze zwijgen, want ze denken dat ze het zelf hebben uitgelokt. Of ze voelen zich schuldig, zelfs ten opzichte van hun eigen moeder. Van Leiden: „Zoals het meis je dat steeds als haar moeder in de buurt was bij haar stiefvader, die haar misbruik te, op schoot kroop om te laten zien dat al les in orde was." Het is moeilijk voor te stellen dat moeders dat niet door hebben, zegt Van Leiden. Maar in sommige gezin nen leven stellen al jaren langs elkaar heen, maken ruzie en hebben geen seks meer. Soms willen de vrouwen het ook niet weten en maken ze zichzelf iets wijs. Maar achteraf valt het kwartje bijna altijd. Veel echtgenotes zeggen dat hun man zo goed met kinderen kan omgaan. Hij heeft oprechte aandacht voor de kinderen en ze voelen zich bij hem op hun gemak. Van Leiden: „Hij is kind onder de kinderen." Een deel van de pedofielen heeft niet voor niets een baan in een omgeving met kinde ren. Ze zijn badmeester, voetbaltrainer of ze werken op een school. Soms hebben ze een solistische functie in de iet of zijn vrachtwagenchauffeur. Volgens hoogleraar Hendriks zijn ze vaak minder goed in staat een hele dag met volwassenen om te gaan. „Ze zijn zelf soms ook een beetje kinder lijk gebleven. Los van de seksuele contac ten zoeken ze ook echt geborgenheid en contact met die kinderen." Dat de gevoelens op een bepaalde manier oprecht zijn, beaamt forensisch psycho loog Ernst Ameling. Hij werkte tot 2008 in het Pieter Baan Centrum en heeft talloze zedendelinquenten geobserveerd. Hem viel op dat ze vaak extreem schoon op zich zelf waren. Altijd fris gewassen, geurtje op, schone beddenlakens. „Het lijkt wel of ze zich vies voelen, dacht ik dan." Ook zijn ze vaak vrouwelijk en snel in tranen. Veel pedoseksuelen hebben een antenne voor kinderen die aandacht willen, maar die thuis om wat voor reden niet krijgen. Draad voor draad weven ze via cadeautjes en aandacht een web rondom zo'n kind. Tegelijk mystificeren ze de relatie en bedin gen ze een geheimhoudingsplicht: 'Ons Grote Geheim'. Kinderen zijn vaak ver eerd, dat zij zo'n vriendschap hebben ter wijl hun klasgenootjes nog belletje trek ken. Na een tijdje wordt een keer een ero tisch filmpje opgezet of gaan ze samen douchen. Een penetratie wordt heel zorg vuldig opgebouwd, eerst een vinger, dan nog een vinger. De kinderen blijven de man opzoeken, omdat er voor hen ook iets te halen valt, zegt Ameling. „Oké, de seksuele handelingen zijn misschien niet zo leuk, maar daar staat wel de aandacht en het luisterend oor tegenover." Uiteindelijk gaat het altijd mis omdat de man zijn belangstelling verliest omdat het kind ouder wordt. Dan komen de trau ma's. Ineens beseffen ze pas goed wat er allemaal is gebeurd en hoe hun kinderlijke vertrouwen is geschaad. Kinderen vragen zich af waarom ze geen nee hebben gezegd en waarom ze steeds weer terug zijn gegaan. Dat laatste is vaak nog traumatischer dan het seksueel mis bruik, weet Ameling, die ook slachtoffers van seksueel misbruik behandeld. Volgens deskundigen vormen pedoseksue len die heel jonge kinderen en zelfs baby's misbruiken een minderheid. Die hebben naast hun pedofiele geaardheid ook een persoonlijkheidsstoornis met bijvoorbeeld

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 40