io I borstkanker
Het moeten laten amputeren van een borst heeft
vaak zeer emotionele gevolgen. Maar veel
vrouwen met borstkanker kunnen niet anders. Uit
langdurig onderzoek blijkt nu dat een
borstbesparende operatie vaak net zulke grote overle
vingskansen biedt als het weghalen van de borst.
Drie vrouwen vertellen hun verhaal.
'Wat ik ook
kies, ik ga
genezen'
'Ik heb
tot op de OK
gehuild'
zaterdag 3 maart 2012
reageren?
nieuwsredactie@wegener.nl
door Jacqueline Steenwijk
Spaar
Leonie Linssen
T e hebt die borst niet no-
I dig. Je mag van die borst
I genieten. Die twee bood-
schappen kreeg de 49-ja-
rige Leonie Linssen uit Den
Haag tijdens een meditatie
door toen ze de keuze
moest maken tussen een
borstamputatie of een borst
besparende operatie. „Ach
teraf gaf het me het gevoel
dat ik zelf mocht kiezen.
Het maakte niet meer uit.
Wat ik ook kies, ik ga gene
zen. Daarvan was ik over
tuigd."
Een jaar geleden voelde ze
een knobbel in haar borst.
Twee dagen later kwam de
uitslag van het ziekenhuis.
Ze had borstkanker. „Ik ben
jarenlang röntgenlaborant
geweest. Ik heb heel veel
vrouwen met geamputeerde
borsten gezien. Daar schrik
ik niet van. Maar toen ik er
zelf over moest nadenken,
voelde het niet goed. Dit
past niet, dacht ik. Het voel
de heel onnatuurlijk om die
borst te laten verwijderen."
Amputatie voelde aanvanke
lijk als iets wat zekerheid
gaf „Dan wist ik zeker dat
het weg was. Maar het gaf
me ook het gevoel dat het
niet hoorde. Je verliest dan
toch een stuk van je vrouwe
lijkheid."
Het is dankzij die twee
boodschappen die zij tij
dens meditaties doorkreeg,
dat ze de knoop doorhakte.
Ze koos toch voor een bórst-
besparende operatie.
Nu een jaar later is ze zeer
blij met haar keuze. Giste
ren werd bekend dat de over
levingskans voor beide ope
raties even groot zijn. „Dit
geeft me zo'n lekker gevoel.
Zo van hèhè, mijn keuze
was de juiste." Al vindt ze
het wel sneu voor al die an
deren die wel tot een ampu
tatie zijn overgegaan.
Over haar eigen gevecht
schreef Linssen een blog
www. m ij ngenezing. com.
Borstkanker
Een op de twaalf vrouwen
krijgt borstkanker.
Jaarlijks krijgen zo'n 15.000
vrouwen borstkanker. Dat
aantal neemt elk jaar iets
toe.
Ook mannen kunnen borst
kanker krijgen: die diagnose
wordt jaarlijks bij ongeveer
100 mannen gesteld.
Borstkanker is doodsoor
zaak nummer 1 bij vrouwen
tussen de 35 en 55 jaar. In
2010 stierven er 3.213
vrouwen aan deze ziekte.
Vorig jaar waren er bijna
145.000 vrouwen in Neder
land die in de afgelopen
twintig jaar de diagnose
borstkanker kregen.
De overlevingskans is de af
gelopen decennia toegeno
men. Wie begin jaren ne
gentig de diagnose borst
kanker kreeg, had 64 pro
cent kans om na tien jaar
nog in leven te zijn. In 2003
was die kans 76 procent.
In 2010 lieten 5.664 vrou
wen een borst amputeren.
Dat is 37 procent van het
aantal patiënten. 7.353 (49
procent) patiënten onder
gingen borstbesparende chi
rurgie. De rest onderging
geen, of een andere vorm
van chirurgie.
Hoe ernstiger de kanker op
het moment van diagnose,
hoe groter de kans dat de
hele borst wordt wegge
haald.
Bron: Integraal Kankercentrum Ne
derland
Mira van Bentveld foto CPD
De herinnering
aan haar borst-
operaties zit nog
vers in het geheu
gen van de 47-jarige Mira
van Bentveld uit Rotterdam.
Een halfjaar geleden kreeg
ze te horen dat ze borstkan
ker had. De keuze was voor
haar meteen duidelijk. „Na
tuurlijk wilde ik een borstbe
sparende operatie. Ik wilde
onder geen beding mijn
borst kwijt. Dat wil toch
geen enkele vrouw."
Maar hoe wrang trof het lot
haar. Ze moest toch een am
putatie ondergaan. De tu
mor was 2,4 centimeter
groot. „Niet echt klein, maar
ook niet extreem groot. Bij
mij was de vorm van de tu
mor een probleem, bleek
achteraf" Door de ligging
van het gezwel in haar borst
moest er eerst extra onder
zoek worden gedaan. „Dat
onderzoeksteam adviseerde
meteen al dat er in mijn ge
val geamputeerd moest wor
den. Ze konden niet goed
zien hoe het erbij lag en
waar de tentakels rond de tu
mor lagen."
Haar eigen chirurg durfde
het toch aan om een borst
besparende operatie te
doen. „Daarna ging het zo
goed met mij. Je zag er echt
nauwelijks iets van. Tot de
uitslag van het onderzoek
na tien dagen kwam. De snij-
randen waren niet schoon.
En dat betekende dat er kan
kercellen in mijn borst wa
ren achtergebleven. Boven
dien was er kanker aange
troffen in de eerste lymfe
klier. De keuze daarna was
duidelijk. Die borst moest er
af" Vreselijk vond en vindt
ze het nog steeds. „Tot op
de operatiekamer heb ik aan
een stuk gehuild. Ik wilde
het niet, maar het moest."
Van tevoren had ze haar be
sluit al genomen. Ze moest
dan toch haar borst verlie
zen, ze zou er een lichaams
eigen borst voor terugkrij
gen. In mei is het zo ver.
„Dan krijg ik weer een borst
terug. Maar wel gemaakt
van mijn eigen buikvet."
