In Vrouwenpolder
6l
donderdag 1 maart 2012
Meer dan 300 pizza's
draait pizzeria Me-
diterranée in Vrou
wenpolder er door
heen op een zo
merse dag in het hoogseizoen.
Dan is er in de zaak van Demet en
Serif bijna geen doorkomen aan.
De belangrijkste reden daarvoor is
dat Méditerranée bekend staat als
een goed restaurant, waar de zuide
lijke keuken heerst: van Turkije,
Griekenland tot Italië. Dat hadden
we gehoord. Het is nu een mooi
moment om de kwaliteiten te tes
ten. Het is winter, het is rustig en
de kok kan alle aandacht aan ons
eten geven.
We zijn een beetje verbaasd over
de wat steriele en wat achterhaal
de aankleding van het restaurant.
Tegels op de vloer, een vissenkom
met een paar goudvissen, veel
blauwtinten, witte stoeltjes en een
wand die een rotsachtige uitstra
ling heeft. Op de tafels dekken glas
platen een tafelkleed met
groen-blauwe ruit af Na elk be
zoek wordt het glas keurig met
glassex schoongemaakt.
Buiten sneeuwt en hagelt het en
dan is het verlangen naar een
soort warme mediterrane herberg
misschien wel erg groot. Méditer
ranée heeft dat niet, de zaak doet
eerder wat kil aan en beantwoordt
niet aan onze warme verwachtin
gen. Demet staat in de bediening
en zij is hartelijk en vriendelijk en
geeft vakbekwaam advies over de
gerechten.
Hopelijk voldoet het mediterrane
eten wel aan onze verwachtingen.
We bestellen een borek (4 euro),
omdat we houden van de Turkse
'flap van bladerdeeg' gevuld met
fetahkaas, én een tzatziki (4 euro)
én gamba's in knoflook uit de
oven (7 euro). Er wordt lekker ge
roosterd Turks brood bij geser
veerd.
De tzatziki is erg goed in zijn
soort. In de romige en volle yog
hurt zitten frisse stukken komkom
mer en de knoflook is aanwezig
maar overheerst gelukkig niet te
erg.
De borek is geen hoogvlieger. Het
is een soort basisborek, die nog
eën persoonlijke oppepper van de
kok zou kunnen gebruiken. De
gamba's uit de oven zijn groot en
sappig (7 euro). Dat is een plus
punt, maar van de bereidingswij
ze, die we al vaker in Griekse res
taurants zijn tegengekomen, wor
den we niet blij. De uitgeklede
gamba's worden verwarmd in de
oven en opgefleurd met peterselie
De pizza wordt opgemaakt.
en sinaasappel. Niet spannend,
maar gemakkelijk. Al met al zijn
ze toch redelijk geslaagd.
We hopen dat de pizza onze stem
ming kan verbeteren. Want tot op
heden zijn we niet onder de in
druk van de kunsten in de keuken.
De keuze van pizza is groot. Er
staan bijna 50 verschillende soor
ten op de kaart en er mag ook nog
eens zelf een pizza worden samen
gesteld. We kiezen een Madonna
met spinazie (10,50 euro) die we
aanvullen met een ei en ansjovis
én we proberen de pikante Vesu-
vio (10,25 euro) uit, met onder an
dere tomaten, worst, uien en papri
ka.
Wat direct opvalt is dat de twee bo
dems vrijwel identiek zijn, alsof ze
kant en klaar gekocht zijn. We rui
ken en proeven geen kruiden en
er ontbreekt wat ons betreft een
flesje piri-piri om de pizza wat spe
cialer te maken. Het zijn wat fanta
sieloze familiepizza's.
De bodem is wat hard en niet soe
pel. Het deeg is niet zelf gekneed,
of in de lucht gegooid om luchtig
heid, knapperigheid in de bodem
te brengen. De structuur van de
hele koek is overal hetzelfde. Daar
door is het een wat saaie pizza. De
paprika en tomaten zijn bijna
rauw. Kok Serif heeft gelukkig de
pizzabodems niet kant en klaar ge
kocht. „Ik maak mijn deeg zelf',
zegt hij pertinent en een beetje
verbaasd. „Ik ben trots op het re
sultaat. Ik kan de pizza's wel zelf
'openen' tot een mooie lap, maar
dat doe ik niet vanwege tijdge
brek."
Hij gebruikt daarom een pletter,
waardoor de keuken de stortvloed
aankan van gasten die vrijwel alle
maal tussen zes uur en half negen
willen aanschuiven of die langsko
men om een pizza te halen. „Zon
der deegpletter zouden we echt
nergens zijn", zegt hij.
Vrouwenpolder is een familiebad
plaats en veel gezinnen, zeggen ze,
kunnen hun pizza's waarderen.
Ook deze avond druppelen een
paar families binnen. „Wij krijgen
eigenlijk nooit negatieve reacties
;4f-s
Prijs-kwaliteit:
Entourage:
Bediening:
Horen, zien en ruiken: Het mooie ter
ras zit 's zomers steevast vol.
Conclusie:
We hebben te veel het gevoel dat het
belangrijker is om veel pizza's te ma
ken dan om pizza's te maken die lek
ker smaken. Misschien vergissen we
ons en is dit de smaak waar de toeris
ten van de - badplaats van houden.
Eten is dan niet meer dan vulling.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
B erkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
De pizza gaat de oven in op de lopende band.
De pizza wordt in de oven verder verwarmd.
