M E N A D E
spectrum 8
Zaterdag 25 februari 2012
"W" k omring mezelf graag met man-
I nen met vrouwelijke genen,
I want ik kan niet werken met
I haantjes die het eigen gewin
-JL. voorop stellen", zegt Inge van
Kemenade, eigenaar van sportkledingke-
ten Topshelf. „Vechtlust is hartstikke
mooi, zolang die het bedrijfsbelang dient"
Toch glipt er wel eens een nareist pur sang
door de selectie van de afdeling personeels
zaken. „Ach, hoe heet-ie ook alweer? O ja,
ene William. Een kwal, die zich achter
mijn rug om commercieel directeur liet
noemen en bovendien de organisatie naar
eigen inzicht overhoop trok. Toen ik daar
achterkwam en opheldering eiste, maakte
hij ook nog een hoop stampij. Toen zei ik:
Weet je wat jij kunt? Op-don-de-ren! Daar
maak ik korte metten mee. Net als met hie
lenlikkers."
Van Kemenade groeide op in Weert, in
een gezin met vier meisjes. Vader was
boekbinder bij drukkerij Smeets. Werkte
dag en nacht en specialiseerde zich in de
restauratie van grote, stokoude kerkbijbels.
„Het ging voor de wind, de huizen werden
steeds groter, het ontbrak ons aan niks.
Maar na zo'n twintig jaar hadden mijn
ouders elkaar niks meer te zeggen en was
er veel hommeles. Ik was 17 toen ik tegen
mijn ouders zei dat ze beter konden schei
den. Dat deden ze na een poosje ook."
Ze heeft er niets aan overgehouden. „Be
halve misschien dat je niet maar zo moet
beslissen kinderen te nemen. Ik vind dat
één van beiden thuis moet zijn voor de
kinderen, zoals mijn moeder er ook voor
ons was. Toen ik 3 was, at ik met bestek en
Inge van
Kemenade (47),
vergaarde fortuin
met Topshelf. Nu
wil ze bouwen
aan een netwerk
megastores in
sportartikelen in
Duitsland. Daarna
wil ze zingen.
Heel veel zingen.
door Ap van den Berg
foto's Marco De Swart/GPD
kende alle sprookjes uit mijn hoofd. Dus
met mijn basisopvoeding zat het wel goed.
Kinderen horen niet met de huissleutel
om de nek naar school te gaan. Ze moeten
weten dat ze terug kunnen vallen op vader
of moeder thuis. Dat geeft stabiliteit."
Is ze daarom kinderloos gebleven? „Dat is
zo gelopen. Vanwege het feit dat ik me al
tijd voor honderd procent op mijn werk
stort en door partners die niet zaten te
springen om nakomelingen. Ik heb in het
verleden regelmatig voor de kleintjes van
mijn zusje Ingrid gezorgd, Zen en Chez.
Dat vergde veel tijd en energie. Ik ben een
perfectionist, dus als ik zelf aan kinderen
wilde beginnen, had ik moeten stoppen
met mijn bedrijven."
En dan had ze haar schoenenverslaving
misschien niet kunnen bekostigen. „Wil je
het echt weten? Ik denk dat ik zo'n drie
honderd paar schoenen en laarzen heb en
ruim honderd bijbehorende tassen. De col
lectie wordt natuurlijk regelmatig ververst.
Wat andere vrouwen hebben met het eten
van chocolade, heb ik met schoenen: blijk
baar komt dan bij mij het gelukshormoon
endorfme vrij. Als ik een paar zie dat ik
nog niet heb, koop ik dar Daar word ik
erg gelukkig van."
Ze heeft een peperdure smaak: „Dior, Jim
my Choo, Prada, Ralph Lauren, Loubou-
tin." De meeste met torenhoge stilettohak
ken, die haar vrouwelijkheid versterken en
haar bescheiden lengte (163 centimeter) ge
raffineerd vergroten. „Nee, geen dingen
van 200 euro per paar." Met de 'afdanker
tjes' maakt ze haar zusje en kennissen blij.
Haar andere passie is de chique Jaguar
XKR, uitgevoerd in wit en camee. „Kost
ook een paar flinke duiten, maar ik heb er
hard voor gewerkt."
Met een havodiploma op zak debuteerde
ze als entrepreneur met boetiekjes. „Ik be
dacht dat dat wel lollig zou zijn. Ik deed
zelf de inkoop, kocht wat ik leuk vond en
als ik te veel spullen had, opende ik ge
woon een nieuwe winkel. Maar de lol ging
eraf en het leek me beter terug naar school
te gaan. Dus verkocht ik de hele boel en
ging marketing studeren. Toen dat achter
de rug was, ging ik als bedrijfsadviseur aan
de slag. Bij Intersport, franchiseketen met
zelfstandige ondernemers. Ik moest nieu
welingen screenen: hun plannen en finan
ciële mogelijkheden beoordelen. Ik wilde
eigenlijk niet, vanwege het salaris. Ik was
27 en kreeg maar 2.700 gulden bruto aange
boden. Mijn moeder zag perspectief, vond
dat ik het toch moest doen. Dus zei ik 'ja'.
Na een jaar werd mijn salaris verdubbeld
en mocht ik zelf een leaseauto uitzoeken."
Die levensles heeft ze goed opgeslagen.
„Bij Topshelf kunnen werknemers goed
verdienen. Maar ik wil eerst zien wat ze
waard zijn. Als ze zichzelf bewijzen, kun
nen ze zomaar 30 of 40 procent loonsver
hoging krijgen. Daar hoeven ze niet om te
vragen, daar ben ik hen mee voor. En dat
werpt vruchten af: tijdens het vijftienjarig
bestaan van Topshelf hadden we heel veel
jubilarissen. Daar ben ik supertrots op."
Ondanks veel negatieve adviezen over
nieuwe franchisers rees haar ster binnen
Intersport. Toen zich onverwacht de gele
genheid voordeed een grote weidewinkel
in sportartikelen en lifestyle in Leerdam
